۵ سال پیش

بیماری لکه سفید میگو

بیماری لکه سفید میگو

عامل ایجاد کننده بیماری لکه سفید میگو از خانواده نیماویریده و جنس ویسپوویروس بوده و یکی از بزرگترین ویروسهای جدا شده از میگوها است . عامل بیماری باکولوویروس است . شکل این ویروس تخم مرغی تا میله ای میباشد و دارای یک زایده دم مانند در یک انتهای خود است و طیف وسیعی داشته و از طریق افقی و عمودی قابل انتقال است.

علائم ظاهری بیماری لکه سفید میگو :

علائم ظاهری این بیماری براحتی در میگوهای جوان و بالغ قابل دیدن می باشد . لکه های سفید ابتداء در قسمت کاراپاس میگو و بندهای ۵ تا ۶ بدن ظاهر شده و در مرحله پیشرفت ، کل بدن را لکه های سفید با ضخامت 0.5 تا چند میلیمتر می پوشاند . پوست میگو یا Cuticule براحتی از لایه ای در میس جدا می شود. هپاتوپانکراس بصورت زرد مایل به سفید بزرگ و شکننده تغییر شکل پیدا میکند. این بیماری را به دلیل رسوب و عدم جذب کلسیم لکه سفید می نامند. همولنف میگو رقیق و انعقاد آن یا به کندی صورت میگیرد و یا اصلا صورت نمیگیرد. در بعضی مواقع لکه های سفید با تغییر رنگ به قرمز همراه است و باید توجه داشت که تغییر رنگ به قرمز بواسطه همراه شدن باکتریهای خانواده ویبریو با این عفونت است.

گسترش بیماری لکه سفید میگو :

گسترش بیماری لکه سفید میگو از طریق حرکت لاروهای آلوده یا مولدین اتفاق می افتد . انتقال بیماری بین مزارع و استخرهای پرورشی می تواند از طریق آب خروجی استخرهای آلوده ، از طریق هواده ها ، از طریق حشرات ، پرندگان ، تجهیزات آلوده مورد استفاده در هچری یا مزراع پرورشی ، جانوران آبزی مثل خرچنگ ها و سایر سخت پوستان انجام می شود . میگوها بیحال و اشتهای خود را از دست می دهند و میگوهای آلوده تمایل دارند که در کناره های استخر بایستند و به آهستگی در سطح آب شنا کنند و در نهایت در کف استخر ته نشین می شوند . با نمایان شدن علائم کلینیکی بعد از ۲ تا ۷ روز مرگ و میر بسیار شدید بین ۷۰ تا ۱۰۰ درصد در مزارع پرورشی اتفاق می افتد.

تشخیص بیماری لکه سفید میگو :

از روشهای مرسوم میتوان به روش با استفاده از علائم آسیب شناسی و استفاده از میکروسکوپ الکترونی اشاره کرد. امروزه روشهای ملکولی کاربرد های وسیعی در تشخیص بیماری های ویروسی میگو دارد که سرعت و دقت از مشخصات بارز این روشها میباشد که به منظور پیشگیری سریع میتواند مورد توجه قرار گیرد. در میان روشهای ملکولی روش PCR با توجه به سرعت و دقت بالا از سایر روشها میتواند مورد توجه قرار گیرد . در این روش کمتر از ۱۰ ملکول DNA از عامل بیماریزا کافی است.

راه های پیشگیری بیماری لکه سفید میگو :

انتخاب مولدين بدون ويروس : انتقال بیماری می تواند از طريق مولدین به نوزادان از طریق تخم های آلوده اتفاق بیفتد ، باید تخم ها و پست لاروها را با تست PCR غربال کرد .
جلوگیری از واردات مولدين و لاروها : بیماری ممکن است از طریق وارد کردن مولدين و پست لاروها به مزارع و هچری ها اتفاق افتد و همچنین جلوگیری از ورود پرندگان
نگهداری مولدین مناطق مختلف در تانکهای جداگانه : به منظور جلوگیری از آلودگی بین میگوهای منابع مختلف .
خارج کردن ناقلین ویروس و انجام اقدامات ضد عفونی : موجودات آبزی شامل خرچنگ ها ، کوپه پودا ، میگوهای وحشی و سایر سخت پوستان از ناقلین ویروس لکه سفید می باشند.
جلو گیری از استفاده Trash fish مثل خرچنگ ها ، میگو ، صدفها که می توانند حامل ویروس باشند یا بواسطه این ویروس آلوده باشند. بنابر این تغذیه میگوهای مولد با آن ها خطرناک میباشد و باید قبل از استفاده جوشانده شده و بخار داده شود.
کنترل میگوهای سالم با استفاده از آزمایش PCR در طی دوره پرورش . نمونه ها بایستی هر دو هفته یکبار جمع آوری و به آزمایشگاه ارسال شوند.
استفاده از پروبیوتیکها Probiotics و آب با کیفیت مطلوب در جهت افزایش تعداد باکتریهای سودمند در استخر .
متعادل کردن تراکم استخرها از طریق کم کردن تراکم لاروها در استخرها در جهت کاهش استرس . تراکم مطلوب 25-30 پست لارو در هر متر مربع میباشد.
استفاده از داروهای شیمیائی جهت جلوگیری از انتقال بیماری نظیر Happy Larvae که می تواند جهت مرحله مایسیس به بعد مورد استفاده قرار گیرد . در مقالات جدید بهترین ضدعفونی کننده را فرمالین میدانند که با دز V. PPm از انتقال ویروس در آب جلوگیری میکند . استفاده با این دز برای میگوها بی خطر میباشد البته بر روی شکوفایی پلانکتونی تاثیر گذاشته و میزان DO آب را کاهش می دهد.
ضد عفونی کردن آب خروجی هچری
ضد عفونی کردن آب خروجی استخرهای پرورشی