اصول آبیاری و تغذیه نخلستان

اصول آبیاری و تغذیه نخلستان

تامین، جذب و استفاده عناصر شیمیایی از محیط مخصوصاً هوا و خاک و استفاده از آنها در متابولیسم و رشد گیاه به عنوان تغذیه تعریف شده است و بدین ترتیب عناصر شیمیایی مورد نیاز را عناصر غذایی مینامند . تعداد 16 عنصر برای رشد گیاه ضروری است که شامل اکسیژن، کربن، هیدروژن، ازت، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، گوگرد، آهن، منگنز، روی، مس، بر، مولیبدن و کلر میباشد . سه عنصر اول توسط آب و هوا برای گیاه تامین میگردد . 6 عنصر بعد را به نام عناصر غذایی پر مصرف میشناسند و هفت عنصر آخر را تحت عنوان عناصر غذایی کم مصرف نام میبرند.

خرما نسبت به سایر درختان میوه میتواند شرایط شوری و قلیائیت را بیشتر تحمل کند خاکهای لوم شنی با 2 تا 3 متر عمق و شرایط خوب نگهداری رطوبت و زهکشی مناسب بهترین خاک جهت کشت خرما میباشد. به نظر میرسد در خاکهای سبک گلدهی زودتر از خاکهای سنگین انجام میشود. در خاکهایی که از نظر شرایط تهویه و زهکشی مناسب نیست ممکن است نخل خرما پایدار بماند ولی در این خاکها تولید میوه اقتصادی نبوده و از کاشت خرما در این خاکها باید اجتناب کرد.

نحوه کاشت

برای کاشت پاجوش خرما باید چاله هایی به ابعاد 1×1×1 متری در فاصلهی 8×8 متر در اوایل بهار یا اواخر تابستان حفر شود و حدود دو هفته به همین حالت بماند و سپس با مخلوطی از خاک محل و کودحیوانی پوسیده پر شوند. و با آبیاری، سطح آن تنظیم شود سپس نسبت به کاشت پاجوشها اقدام نمود.

توزیع ریشه های درخت خرما نشان می دهد که اگر منطقه گسترش ریشه ها را به جهار ناحیه در اطراف تنه نخل وهمچنین به چهار لایه در عمق تقسیم نماییم %40 ریشه ها در ناحیه اول , %30 ریشه ها در ناحیه دوم %20, ریشه ها در ناحیه سوم و%10 ریشه ها در ناحیه چهارم واقع گردیده اند در رابطه با عمق نیز تقسیم بندی مشابهی وجود دارد بطوریکه %40 ریشه ها در لایه اول , %30 ریشه ها در لایه دوم %20, ریشه ها در لایه سوم و%10 ریشه ها در لایه چهارم قرار دارند . بنابراین باتوجه به توزیع گسترش ریشه ها بهتر است که کود در ناحیه دوم اطراف تنه درخت ودر قسمت انتهایی لایه اول قرار داده شود.

نیاز غذایی خرما

عملکرد و کیفیت خرما تحت تأثیر رقم، آب و هوا، وضعیت حاصلخیزی خاک، نوع و مقدار مصرف کودهای آلی و شیمیائی قرار دارد که این کودها باید طبق برنامه زمانی و میزان مصرف مشخص در اختیار نخل قرار گیرد.میانگین برداشت عناصر غذائی توسط نخل خرما به شرح جدول زیر می باشد .

میانگین برداشت عناصر غذایی توسط نخل خرما

کودهای آلی: توصیه میشود حداقل هر دو سال یکبار مقدار 50ـ30 کیلوگرم کود حیوانی پوسیده در خاک پای درختان خرما پخش و مخلوط گردد بطور کلی میزان کربن آلی در خاک پای درختان باید بیش از یک درصد باشد. بهترین زمان مصرف کودهای حیوانی در اواخر زمستان میباشد .

توصیه کودی جهت خزانه

بمنظور تولید گیاهان سالــم و قوی جهت کاشت و کوتاه کردن طول دوره خزانه (از 10ـ8 ماه به 8ـ6 ماه ) برنامه کوددهی خرانه بشرح زیر پیشنهاد شده است:    

توصیه کودی جهت خزانه

توصیه کودی در زمان کاشت

  • در زمــان کاشت پاجوش یا نهالهای کشت بافت باید کودهای زیر با خاک سطحی مخلوط و چاله ها پر شوند.
  • 15ـ10کیلوگرم کود حیوانی کاملاً پوسیده، خشک و با کیفیت مناسب.
  • 0.7 کیلوگرم سوپر فسفات.
  • 15 کیلوگرم گچ در صورتیکه خاک سدیم زیادی داشته باشد.
  • 1.25 کیلوگرم سولفات آمونیوم.
  • 1.08 کیلوگرم سولفات پتاسیم.

سولفات آمونیوم و سولفات پتاسیم را میتوان با خاک سطحی مخلوط و مورد استفاده قرار داد و یا میتوان بعد از کاشت نهال همراه با سیستم آبیاری استفاده کرد. ذکر دو نکته در این باره ضروری است:

1 – کود سولفات آمونیوم و سولفات پتاسیم باید بصورت جداگانه در آب آبیاری مصرف شوند.

2 – کودها بعد ازهر 3ـ2 دور آبیاری، یک بار مصرف شوند.

بمنظور جلوگیری از سوختن ریشهها در زمان کاشت پیشنهاد شده است که در مورد استفاده از کود سولفات پتاسیم و سولفات آمونیوم موارد زیر مورد توجه قرار گیرد:

  • 300 گرم از سولفات پتاسیم چهارهفته بعد از کاشت استفاده شود و چهار هفته بعد مجدداً کوددهی تکرار شود
  • 200 گرم سولفات آمونیوم در شش هفته بعد از کاشت استفاده شود و 6هفته بعد مجدداً تکرار شود.
  • باید دقت نمود کودها در عمق 20 سانتیمتر پائینتر از محل استقرار ریشه نهال قرار گیرد.

توصیه کودی در دوره رشد رویشی:

میزان کود مورد نیاز در دوره رشد رویشی برای نهالهای خرما به شرح جدول زیر می باشد:

توصیه کودی برای نخلهای کمتر از 4 سال سن

توصیه کودی در دوره رشد زایشی:

میزان کود مورد نیاز در دوره رشد زایشی برای نهالهای خرما به شرح جدول زیر می باشد:

توصیه کودی برای درختان بزرگتر از 4 سال سن

کلیه توصیه های انجام شده در جداول قبل توسط زید وکلین (1999) بر اساس میانگین توصیه های کودی انجام شده توسط محققین کشورهای خارجی انجام شده است که میتواند بعنوان یک راهنمای کلی مصرف کود مورد استفاده نخلکاران و تولید کنندگان خرما قرار گیرد.

در ایران تحقیقات گستردهای در زمینه تعیین نیاز غذائی ارقام مختلف تجاری کشور بر اساس آزمون خاک صورت گرفته است که نتایج توصیه کودی ارائه شده برای برخی ارقام بشرح زیر میباشد:

توصیه کودی برای رقم خرمای شاهانی

توصیه کودی برای رقم خرمای مضافتی

توصیه کودی برای رقم خرمای کبکاب

توصیه کودی پتاسیم برای خرما

نکته: مصرف کودها یکسال پس از غرس پاجوشها شروع و پس از سن 15 سالگی مقدار مصرف ثابت می شود .

نوع کود:

بمنظور تأمین عناصر غذائی مورد نیاز نخل خرما در کشور میتوان از منابع زیر استفاده کرد:

کودهای ازته: سولفات آمونیوم (%21)، نیترات آمونیوم (%34)، اوره (%46) .با توجه به بافت خاک مناطق خرماخیز کشور استفاده از کود سولفات آمونیوم ارجحیت دارد.

کودهای فسفره: سوپر فسفات تریپل، فسفات آمونیوم.

کود پتاسه: سولفات پتاسیم

زمان مصرف:

بمنظور بدست آوردن بهترین نتیجه از مصرف کودهای شیمیائی میبایست زمان مصرف کودها با مراحل حساس در ایام رشد گیاهان منطبق گردد . زید وکلین (1999) بهترین زمان مصرف کودهای شیمیائی را در نیمکره شمالی (از جمله ایران ) در ماههای بهمن (زمان گلدهی) و تیر ماه (زمان رشد و نمو تکامل میوه ) پیشنهاد نموده اند.

در بعضی از نخلستانهای تجاری در برخی از کشورهای خرماخیز کود مورد نیاز نخل خرما را همراه با سیستم آبیاری در اختیار گیاه قرار میدهند به این روش کود آبیاری ( Fertigation) گویند.

توصیه کودی خرما برای روش کود آبیاری

کود ازته باید بمدت 8 ماه و از ماههای آبانماه تا خرداد به درختان خرما داده شود. مصرف فسفر و پتاس هر 3 ماه یکبار (اوایل بهمن، اوایل اردیبهشت ماه، اوایل مرداد و اوایل آبان) صورت میگیرد.

نحوه مصرف کودهای شیمیایی

الف – روش دستی

این روش زمانی مورد استفاده قرار میگیرد که امکان استفاده از سیستمهای آبیاری جهت کوددهی نخل خرما نباشد. کودها را در مقادیر توصیه جهت هر نخل توزین نموده و به درخت داده میشود. با عنایت به مسئله بالا بودن هزینه دستمزد کارگر جهت کار در نخلستانها میتوان همه کود فسفره، و پتاسه و یک دوم تا یک سوم کود ازته را اواسط تا اواخر زمستان و زمانیکه سرمای زمستانه پایان یافته و گیاه جذب مواد غذائی را در سطح بیشتری شروع می نماید استفاده نمود. نصف دیگر کود ازته را باید در فصل بهار و بصورت سرک استفاده نمود. برای قرار دادن کودها در اختیار نخل گاه میتوان از دو روش پخش سطحی (نواری ) در سایه انداز درخت و یا روش چالکود (روش جدید کوددهی) استفاده نمود. در پخش سطحی باید توجه داشت که کودها در محل سایه انداز نخل خرما بفاصله ای مناسب از کنده درخت مصرف شوند این فاصله بستگی به سن درخت دارد. در درختان جوان حداقل فاصله یک متر و در درختان بارور حداقل فاصله 2 متر ضروری است.در روش چالکود تعداد 4 ـ 3 چاله در سایه انداز درخت و بفاصله مناسب از کنده درخت حفر نموده و کود مورد نیاز را همراه با مقادیری کود حیوانی (10ـ5 کیلوگرم) و خاک سطح الارضی مخلوط نموده و آنرا بدرون چاله ها میریزند و عمل آبیاری انجام میشود.

ب – روش کود آبیاری:

 این روش زمانی قابل استفاده است که سیستم آبیاری بر اساس مصرف کودهای شیمیائی طراحی شده باشد. انواع کودهای محلول در آب را میتوان با استفاده از این روش استفاده نمود. این سیستم تغذیه کود را بصورت یکنواخت در اختیار گیاه قرار میدهد. روش کود آبیاری بدو شکل اعمال میگردد.

  • کوددهی از طریق چالکود در سیستم آبیاری قطره ای: روش چالکود شکل خاصی از جایگذاری موضعی کودهای آلی و شیمیائی در خاک است و این روش بویژه در خاکهای که قدرت تثبیت عناصر غذائی در آنها زیاد است روش مناسبی میباشد. در این حالت کود تنها با مقداری محدودی از خاک مخلوط میشود. مزیت این کار آن است که در چنین حجم کوچکی از کود داده شده غلظت عناصر غذائی بیشتر از موقعی که این کود با تمامی خاک مخلوط شود افزایش می یابد، این روش یک نقطه ضعف دارد و آن تماس محدودتر ریشه گیاهان با چنین مناطق غنی شده میباشد. در استفاده از روش چالکود در سیستم آبیاری قطره ای باید چالکودها در زیر قطره چکانها حفر شوند و به این ترتیب با تراکم ریشه در ناحیه مرطوب خاک امکان استفاده هر چهت بیشتر ریشه ها از ناحیه غنی شده در چالکود بوجود می آید.
  • تزریق کود توسط سیستم آبیاری : تزریق کود در سیستم آبیاری قطره ای توسط یکی از دو روش زیر انجام میگیرد:
  • مخازن تزریق کود: این دستگاه بصورت موازی با دستگاه کنترل مرکزی نصب میگردد. با ایجاد اختلاف فشار بین آب ورودی و خروجی مخزن کود، آب از داخل آن همراه با کود محلول به تدریج وارد شبکه خواهد شد. اختلاف فشار توسط شیر فلکه نصب شده بر روی دستگاه کنترل مرکزی ایجاد میگردد. هر قدر مقدار اختلاف فشار با بستن شیر فلکه زیادتر شود ، آب بیشتری از مخزن عبور کرده و کود داخل آن سریعتر تخلیه میشود.
  • پمپهای تزریق کود: پمپهای کوچکی هستند که با نیروی برق یا انرژی آب موجود در لوله کنترل مرکزی سیستم کار کرده و کود محلول را از مخزن (بدون فشار ) مکیده و در سیستم تزریق میکنند.

ج –  کوددهی توأم از طریق سیستم آبیاری قطره ای و چالکود:

گاهی نیاز است ترکیبی از این دو روش جهت کوددهی ، یعنی استفاده توام از کوددهی توسط سیستم آبیاری قطره ای و کوددهی توسط چالکود مورد استفاده قرار گیرد. در این حالت برخی کودها توسط سیستم و برخی دیگر توسط چالکود مصرف میشوند.

در مواقعی که کودی بصورت محلول در اختیار نبوده یا خطر گرفتگی قطره چکانها بر اثر مصرف این کود از طریق سیستم مطرح بوده و یا آنکه کود بصورت محلول بسیار گران باشد، چالکود میتواند جانشین مناسبی برای استفاده از این نوع کود در سیستم آبیاری قطره ای باشد ضمن آنکه مصرف سایر کودها از طریق سیستم نیز تواماً صورت خواهد پذیرفت.

کودهای مورد استفاده در آبیاری قطره ای :

همانطور که اشاره گردید، عناصری که بصورت کود به خاک اضافه میشوند به دو نوع عناصر پر مصرف و عناصر کم مصرف تقسیم میشوند.

عناصر پرمصرف: عبارتنـــد از ازت، فسفر و پتاس. برای تأمین ازت مورد نیاز گیاه در آبیاری قطره ای میتوان از کودهای اوره، سولفات آمونیوم و نیترات آمونیوم استفاده کرد. همه انواع این کودها در سیستم آبیاری قطره ای چه به صورت محلول و تزریق از طریق سیستم و چه بصورت چالکود قابل استفاده اند. استفاده از کودهای فسفاته و پتاسه از طریق سیستم آبیاری قطره ای معمولاً بدلیل عدم وجود و یا گرانی منابع محلول توصیه نمیشود. البته کودهای فسفاته را میتوان بصورت اسید فسفریک از طریق سیستم مصرف نمود که این نوع کود بسیار گران است . سایر کودهای فسفاته و نیز کودهای پتاسه را از طریق چالکود میتوان مصرف کرد.

عناصر کم مصرف: عمده عناصر کم مصرف عبارتند از آهن، روی، بر، مس، منگنز و مولیبدن. منابع این نوع کودها دو نوع است:

یا منابع کلاته مانند کلات آهن یا منابع معدنی مانند سولفات آهن . منابع  کلاته تماماً بصورت کودهای محلول موجود بوده و میتوان انواع مناسب را از طریق سیستم آبیاری قطره ای مورد استفاده قرار داد. منابع معدنی راعمدتاً میتوان از طریق چالکود مصرف کرد. به علت مصرف پائین این عناصر برای گیاهان، اخیراً انواع کودهای کامل میکرو ساخته شده که حاوی تمامی عناصر کم مصرف با مقادیر مشخص است که در مواقع لازم و در صورت کمبود کلیه این عناصر در خاک، این کودها قابل استفاده اند. کودهای سولفات روی، سولفات منگنز، سکوسترین آهن به ترتیب به میزان 150ـ 100 ، 150ـ100 و 100 گرم در هنگام مصرف کودهای فسفره و پتاسه باید مصرف شوند. در بررسیهای انجام شده در مورد اثر عناصر کم مصرف در دو ایستگاه حاجی آباد (بر روی رقم پیارم ) و ایستگاه میناب (بر روی رقم برحی ) کاربرد عناصر کم مصرف سولفات مس ( 400 گرم ) سولفات منگنز ( 400  گرم )، سولفات روی ( 400  گرم ) و کلات آهن ( 100 گرم ) برای هر درخت (باستثنای اثر سولفات روی رقم پیارم ) هیچ تأثیری در کمیت و کیفیت میوه نداشته است .

نکته : به شما عزیزان پیشنهاد میشود با مراجعه به پست علایم کمبود عناصر غذایی در خرما مطالب مفید دیگری را در مورد کمبودهای غذایی و نشانه های آن را مطالعه نمایید .

راهنمای آبیاری در نخلستان

کاشت و پرورش نخل خرما عموماً در مناطق گرم و خشک و کم باران صورت میگیرد. در اینگونه مناطق آب مهمترین عامل محدود کننده تولید خرما بشمار میرود. علاوه بر کمیت آب مسئله کیفیت آن و عدم استفاده اصولی از منابع آب موجود نیز از دیگر مشکلات تولید در مناطق خرماخیز میباشد. نخل خرما علیرغم تحمل بالائی که نسبت به شرائط نامساعد محیطی بویژه خشکی و کم آبی دارد اما جهت تولید محصول با کمیت و کیفیت مناسب نیاز به آب کافی و با کیفیت مطلوب دارد. بطوریکه جهت تولید یک کیلوگرم خرما به 2 متر مکعب آب نیاز است و این میزان آب از متوسط گیاهان دیگر بالاتر است. میزان آب مورد نیاز نخل با توجه نوع رقم و سن آن متغیر است . به طور متوسط آب مورد نیاز نخل را نیم لیتر در دقیقه در تمام سال برآورد می کنند. نیاز آبی درخت درسالهای ابتدایی رشد حدود 50 درصد درخت بارور در نظر می گیرند.

روشهای آبیاری نخلستان

عمده ترین روشهای آبیاری نخیلات عبارتند از آبیاری جزر و مدی، کرتی ،نواری, تشتکی و شیاری و موضعی.

آبیاری جزر و مدی :

در مناطق آبادان، خرمشهر و دارخوین در استان خوزستان که بیشترین سطح زیر کشت درختان نخل را دارا هستند، از روش جزر و مدی استفاده میشود. اساس کار این روش استفاده از جزر و  مد رودخانه ها و دریاهاست. در این روش درختان روزانه دوبار آبیاری میشوند. به عیارت دیگر در شبانه روز دو بار همزمان با مد و بالا آمدن سطح آب دریاها و اقیانوسها نهرها و کانالهای آبرسانی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم به رودخانه های جزرومدی متصل هستند، از آب پر شده و درختان را سیراب مینمایند و با جزر و پایین آمدن سطح آب، کانالها تخلیه گشته و نقش زهکش را ایفا میکنند

آبیاری کرتی :

در برخی نخلستانها از روش کرتی استفاده میشود. اندازه کرتها و ارتفاع مرزها در نقاط مختلف متغیر است معمولاً ارتفاع پشته ها بین 30ـ50 سانتی متر است. در این روش هر چند درخت درون یک کرت قرار می گیرند. آب مورد نیاز نخل از یک سو وارد کرت شده و بتدریج تمام کرت را پر می کند.

آبیاری تشتکی :

این روش نوعی آبیاری کرتی است که هر درخت به طور مجزا درون یک کرت کوچک (تشتک) قرار میگیرد. ابعاد تشتک با توجه به بافت خاک، سن درخت و میزان جریان تغییر میکند. در این روش فواصل بین درختان آبیاری نمیشود و در نتیجه راندمان آبیاری بیشتر از روش کرتی است.

آبیاری نواری:

این روش بیشتر برای درختان جوان استفاده می شود. این درختان در وسط نوارهایی با عرض حدود 1.5  تا 2 متر با ارتفاع مرز حدود 30 سانتی متر قرار می گیرند . بتدریج با رشد درخت عرض نوارها نیز افرایش می یابد به طوریکه در سن 6ـ3 سالگی حدود 3 متر است. طول نوار بستگی به بافت خاک, شیب زمین و مقدار آب دارد. پس از رسیدن درختان به سن باروری معمولاً روش نواری به روش کرتی یا روش دیگری تغییر می یابد.

آبیاری شیاری (جوی و پشته) :

گاهی نخلداران برای آبیاری مراحل مختلف رشد خرما روش شیاری را بکار میبرند. در اینروش معمولاً در سالهای اولیه رشد، در یک طرف خط کاشت درختان، جویی احداث میگردد و با رشد درختان جوی دوم در سمت دیگر درخت احداث میشود. در باغ های بارور فاصله جوی تا تنه درخت حدود 40 سانتی متر است.در خاک های سنگین طول جویها نباید بیش از 100 متر باشد. این طول در خاک های شنی کمتر است.

آبیاری موضعی:

 امروزه با توجه به اهمیت کارایی مصرف آب و با توجه به کمبود آب برخی نخلداران به استفاده از آبیاری تحت فشار روی آورده و از آبیاری قطره ای یا بابلر استفاده می کنند. در آبیاری تحت فشار آب از یک منبع با کمک پمپ و تحت فشار وارد لوله های پلی اتیلن شده و تا پای درخت آورده می شود و سپس به کمک یک یا چند خروجی (بابلر , قطره چکان و یا انواع دیگر خروجی) در اختیار گیاه قرار می گیرد. راندمان آبیاری در این روش بالا است و از هدررفت آب و رشد علفهای هرز در فواصل بین درختان جلوگیری می شود.

دور آبیاری :

دور یا فاصله آبیاری با توجه به وضعیت آب و هوایی و خاک منطقه تعیین می گرددمعمولاٌ. در آبیاری های سطحی دور آبیاری در خاک های سنگین بین 7 تا 12 روز در تابستان و 45ـ30 روز در زمستان است. در خاک های سبک دورآبیاری بین 4 تا 7 روز در تابستان و 30ـ20 روز در زمستان می باشد. گاهی باران های زمستانه نیاز به آبیاری در طول زمستان را رفع و یا به 1 تا 2 آبیاری کاهش می دهد. در مورد باغات تازه احداث در اکثر مناطق در ماه اول یک روز در میان , ماه دوم دو روز در میان , ماه سوه سه روز در میان و سپس هفته ای یکبار و در زمستان هر 10 روز یکبار صورت می گیرد.

با توجه به تحقیقات به عمل آمده در مورد سیستم آبیاری فطره ای دور آبیاری یکروز در میان در ایام گرم و سه روز در میان در ایام سرد سال مناسب می باشد.

تخمین نیاز ناخالص آب آبیاری در روشهای مختلف آبیاری نخلستان

کیفیت آب آبیاری:

گرچه نخل خرما تحمل بالائی در مقابل شرائط نامساعد آب و خاک دارد اما بهترین نخلها و بیشترین مقدار محصول در خاکهائی که با آب شیرین آبیاری میشوند بدست می آید خرما را میتوان بدون ایجاد کاهش در تولید آن با آبی با شوری کمتر از  2.7  دسی زیمنس بر متر آبیاری کرد مشروط بر آنکه شوری خاک نیز بیش از 4 دسی زیمنس بر متر نباشد. اگر میزان شوری خاک بیش از این مقدار باشد باید عمل آبشوئی انجام شود. در جدول زیر میزان تولید محصول خرما در خاکها و آبهایی با شوری مختلف نشان داده شده است.

درصد تولید محصول خرما در شوریهای مختلف آب و خاک


توضیحات

  • نویسندگان مقاله اصول آبیاری و تغذیه نخلستان : عبدالحمید محبی ، پروانه تیشه زن ، حجت دیالمی
  • تهیه شده در : موسسه تحقیقات خرما و میوه های گرمسیری کشور

دریافت فایل pdf مقاله اصول آبیاری و تغذیه نخلستان در کانال تلگرام شرکت

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱۵ رای
فیسبوک توییتر گوگل + لینکداین تلگرام واتس اپ کلوب
 
 

9 دیدگاه در “اصول آبیاری و تغذیه نخلستان

سلام . مطالب مفیدی بود . متشکرم

ببخشید آب چاه ما مقداری گوگردی هست.آیا تاثیر منفی در کوددهی نخل ها نداره

سلام به هر حال هر نوع افزایش یا کاهش مواد موجود در آب آبیاری میتونه در کوددهی گیاهان تاثییر گزار باشه. باید مقدار گوگرد موجود در آب آبیاری با توجه به آزمایشات آب انداز گیری بشه و متناسب با اون برنامه غذایی مناسب براتون نوشته بشه.

سلام
من میخواهم صد اصله نهال خرمای کشت و بافت بکارم، گودال یک تا دو متر حفر کردم و پانزده تا بیست کیلو کود حیوانی و نیم کیلو گوگرد بنتونیت دار با خاک محل داخل گودال ریختم و یک بار ابیاری کردم.
سوال: ایا ما موقع کاشت نهال خرما باید سولفات امونیوم و سولفات پتاسیم با خاک قاطی کنیم یا نه؟
خاک زمین ما مقداری گچی هست بطوری که داخل بعضی از گودال ها بعد از دو تا سه روز آب گودال پایین نمی رود.
ممنون میشوم کمکم کنید.
من از حاجی اباد هرمزگان مزاحمتون میشوم.

میتونستید کمی ماسه و کودای سولفات پتاس و سوپر فسفات ترپل رو به همراه کمی کود گرانول هیومیک به این ترکیب خاکتون اضافه کنید . اما الان که کاشتید سعی کنید اطراف ریشه آب حالت غرقابی نداشته باشه . دوره آبیاریو جوری تنظیم کنید که حتمن زمین خشک شده باشه . ضمنا سعی کنید اطراف نهال ها رو هم کمی بالا بیارید تا آب مستقیم با طوقه برخورد نداشته باشه

و آیا جناب عالی میتوانید ی برنامه غذایی کامل و جامع را در مورد تعذیه درخت خرمای پیارم ارائه دهید

سلام نوشتن برنامه غذایی نیاز به دونستن اطلاعات زیادی داره و حتمن باید ازمایش خاک رو حداقل داشته باشید و اینکه این موارد رایگان نیست . توصیه میکنم با یه کارشناس در همون منطقتون در ارتباط باشید که با شرایط اب و هوایی و خصوصیات خاک منطقتون آشنایی کاملتری داره

عزیزم 25 کیلوگرم سولفات آمونیوم که ریشه درخت خرما را نابود می کنه!! از کجا آورده ای؟

سلام با تشکر از اطلاع شما . به دلیل مشکل فونت و اعشار برعکس شده بود مقادیر که اصلاح شد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

error: عدم امکان کپی مطالب

تماس با ما

برگشت به منوی تماس ها

پشتیبانی واتساپ

برگشت به منوی تماس ها

کانال تلگرام شرکت

برگشت به منوی تماس ها

پیج اینستاگرام شرکت

برگشت به منوی تماس ها

برگشت به منوی تماس ها

برگشت به منوی تماس ها