ﺷﺘﻪ ﺳﺒﺰ ﻫﻠﻮ Myzus persicae
از ﺧﺎﻧﻮاده: Aphididae
ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ آﻓﺖ
رﻧﮓ ﺑﺪن ﻣﺎده زﻧﺪه زای ﺑﯽﺑﺎل از ﺳﺒﺰ ﺗﺎ ﺳﺒﺰ ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ زرد ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺷﺎﺧﮑﻬﺎ از روی ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﯽ ﻫـﺎی ﻣﺸﺨﺼـﯽ در ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﺷﺮوع ﺷﺪه و ﻃﻮل آﻧﻬﺎ از ﻃﻮل ﺑﺪن ﮐﻤﺘﺮ اﺳﺖ. دم رﻧﮕﯽ روﺷﻦ دارد و ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻮﺗﺎهﺗﺮ از ﮐﻮرﻧﯿﮑﻮلﻫﺎی ﺳﺒﺰ رﻧـﮓاﺳﺖ. در ﻣﺎده زﻧﺪه زای ﺑﺎﻟﺪار ﻧﯿﺰ ﺳﺮ و ﺳﯿﻨﻪ ﺳﯿﺎه و ﺷﮑﻢ ﺑﻪ رﻧﮓ ﺳﺒﺰ ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ زرد ﺑﺎ ﻟﮑﻪﻫﺎی ﺗﯿﺮه اﺳﺖ. رﻧﮓ ﺷـﺎﺧﮏﻫـﺎ ﺳﯿﺎه ﺗﺎ ﻗﻬﻮه ای ﺑﻮده و ﻃﻮل آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻃﻮل ﺑﺪن ﺑﺮاﺑﺮ اﺳﺖ رﻧﮓ ﮐﻮرﻧﯿﮑﻮلﻫﺎ از ﺳﯿﺎه ﺗﺎ ﻗﻬﻮه ای ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨـﺪ. رﻧـﮓ دم ﺗﯿـﺮه ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ.
ﻣﻨﺎﻃﻖ اﻧﺘﺸﺎر، ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن ، ﺷﯿﻮه و ﺷﺪت ﺧﺴﺎرت
اﯾﻦ ﺷﺘﻪ در ﺳﺮاﺳﺮ ﮐﺸﻮر اﻧﺘﺸﺎر دارد. در درﺧﺘﺎن ﻣﯿﻮه ﺳﺮدﺳـﯿﺮی ﺗـﺎﮐﻨﻮن ﻓﻌﺎﻟﯿـﺖ آن روی ﻫﻠـﻮ، ﮔﻮﺟـﻪ، آﻟـﻮ، ﺑـﺎدام، زردآﻟﻮ، ﺷﻠﯿﻞ، ﮔﯿﻼس و ﻧﺪرﺗﺎً ﺳﯿﺐ دﯾﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮگ درﺧﺘﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺣﻤﻠﻪ اﯾﻦ ﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﯽﭘﯿﭽﺪ. ﺣﻤﻠﻪ ﺷﺪﯾﺪ اﯾﻦ ﺷﺘﻪ ﺑﺎﻋﺚ رﯾﺰش ﺑﺮگ وﺣﺘﯽ ﻣﯿﻮهﻫﺎی ﺟﻮان ﻣﯽﮔﺮدد. ﻣﯿﺰان ﻋﺴﻠﮏ ﺗﺮﺷﺢ ﺷﺪه ﺗﻮﺳـﻂ اﯾـﻦ ﺷـﺘﻪ ﻗﺎﺑـﻞ ﺗﻮﺟـﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺤﻞ اﺳﺘﻘﺮار ﺷﺘﻪ ﺳﻄﺢ زﯾﺮﯾﻦ ﺑﺮگ اﺳﺖ.
زﻧﺪﮔﯽ آﻓﺖ
در ﻧﻘﺎط ﻣﯿﻮهﺧﯿﺰ ﻣﺮﺗﻔﻊ و ﺳﺮد ﮐﺸﻮر زﻣﺴﺘﺎنﮔﺬراﻧﯽ ﺑﻪ ﺻـﻮرت ﺗﺨـﻢ اﺳـﺖ وﻟـﯽ در ﻧﻘـﺎط ﻣﻌﺘـﺪل و ﮔـﺮم زﻣﺴـﺘﺎن را ﺑﮑﺮزاﺋﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺗﺨﻢ اﯾﻦ ﺣﺸﺮه ﺳﯿﺎه و ﺑﺮاق ﺑﻮده و روی ﺳﺮﺷﺎﺧﻪﻫﺎ وﻧﺪرﺗﺎ روی ﺗﻨﻪ درﺧﺘﺎن ﻣﯿـﻮه ﻣﯿﺰﺑـﺎن ﺑـﻪ ﺻـﻮرت ﭘﺮاﮐﻨﺪه ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. زﻣﺎن ﺗﻔﺮﯾﺦ ﺗﺨﻤﻬﺎ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺳﺮدﺳﯿﺮی ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﺑﺎز ﺷﺪن ﺷﮑﻮﻓﻪﻫﺎﺳﺖ. در ﻧﻘﺎﻃﯽ ﮐﻪ ﻫﻠﻮ ﮐﺸﺖ ﻣﯽﺷﻮد ﻣﻌﻤﻮﻻً ﭘﺲ از ﻃﯽ ﯾﮏ ﻧﺴﻞ ﺷﺘﻪﻫﺎی ﺑﺎﻟﺪار درﺧﺘﺎن ﻫﻠﻮ را ﺗﺮک ﮐﺮده و ﺑﻪ ﻃﺮف ﺻﯿﻔﯽﺟﺎت و ﺳﺒﺰیﺟـﺎت و ﺳـﺎﯾﺮ ﮔﯿﺎﻫﺎن ﭘﺮواز ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آﻓﺖ
اﯾﻦ آﻓﺖ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﯾﺮ ﺷﺘﻪﻫﺎ دﺷﻤﻨﺎن ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻓﺮاوان از ﺑﺎل ﺗﻮرﯾﻬﺎ، ﻣﮕﺲﻫﺎ وﮐﻔﺸـﺪوزکﻫـﺎ دارد. ﺑﻨـﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﻬﺘـﺮ اﺳـﺖ ﺑﻌﻀﯽ ﺗﺮاﮐﻢﻫﺎی ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ را ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد ﮔﺬارﯾﻢ. در ﻫﺮ ﺻﻮرت ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﻋﻠﯿﻪ اﯾﻦ ﺷﺘﻪ ﺗﻮﺻـﯿﻪ ﻧﻤـﯽﺷـﻮد ودر ﺻﻮرت ﻟﺰوم ﻣﯽﺗﻮان ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﻋﻠﯿﻪ آن را ﺑﺎ ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﺳﺎﯾﺮ آﻓﺎت ﻣﻬﻢ درﺧﺘﺎن ﻣﯿﻮه ﺳﺮدﺳﯿﺮی ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻧﻤﻮد.
ﺷﺘﻪ ﺧﺎﻟﺪار ﻫﻠﻮ Pterochloroides persicae
ﺧﺎﻧﻮاده: Lachnidae
ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ آﻓﺖ
رﻧﮓ ﮐﻠﯽ ﺑﺪن ﻣﺎده زﻧﺪه زای ﺑﯽﺑﺎل ﻗﻬﻮه ای ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی اﺳﺖ. در ﻗﺴﻤﺖ ﭘﺸﺘﯽ دو ردﯾﻒ ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎی ﺳﯿﺎه رﻧﮓ در ﻃﻮل ﺑﺪن دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺳﯿﻨﻪ و ﺷﮑﻢ ﭘﻮﺷﯿﺪه از ذرات ﻏﺒﺎر ﺷﮑﻞ ﻣﻮﻣﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﮐﻮرﻧﯿﮑﻮلﻫﺎ ﺗﯿﺮه رﻧﮓ ﺑﻮده و ﮐﻮﺗﺎه و ﭘﻬﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ.در ﻣﺎده زﻧﺪه زای ﺑﺎﻟﺪار ﻧﯿﺰ ﺳﯿﻨﻪ ﺳﯿﺎه و ﺑﻘﯿﻪ ﺑﺪن ﻗﻬﻮه ای ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺧﺎﮐﺴـﺘﺮی اﺳـﺖ. ﺗﺨﻤﻬـﺎ ﺑﯿﻀـﻮی ﺷﮑﻞ ﺑﻮده و اﺑﺘﺪا ﻗﻬﻮه ای ﺑﺮاق و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺳﯿﺎه ﺑﺮاق ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.
ﻣﻨﺎﻃﻖ اﻧﺘﺸﺎر، ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن، ﺷﯿﻮه و ﺷﺪت ﺧﺴﺎرت
اﯾﻦ ﺷﺘﻪ در ﺳﺮاﺳﺮ اﯾﺮان ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ دارد. درﺧﺘﺎن ﻣﯿﻮه ﺳﺮدﺳﯿﺮی ﻣﻮرد ﺣﻤﻠﻪ آن ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻫﻠﻮ،ﺑﺎدام، ﮔﻮﺟﻪ، آﻟـﻮ و زرد آﻟـﻮﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪه اﻧﺪ. ﺿﻤﻨﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد اﻧﺪﮐﯽ روی ﺳﯿﺐ و ﺑﻪ ﻧﯿﺰ دﯾﺪه ﺷﺪه اﻧﺪ. ﺷﯿﻮه ﺧﺴﺎرت اﯾﻦ ﺷـﺘﻪ ﺑـﻪ دو ﺷـﮑﻞ اﺳـﺖ اول اﯾﻨﮑﻪ ﺷﯿﺮه ﻧﺒﺎﺗﯽ را روی ﭘﻮﺳﺖ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ و ﺗﻨﻪ درﺧﺘﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن ﺑﻪ ﻓﺮاواﻧﯽ ﻣﮑﯿﺪه و ﺑﺎﻋﺚ ﺿﻌﻒ ﮔﯿﺎه ﻣﯿﺰﺑﺎن ﻣـﯽﮔـﺮدد. دوم اﯾﻨﮑﻪ ﺷﯿﺮه ﻓﺮاوان ﻣﺘﺮﺷﺤﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﯾﻦ ﺷﺘﻪ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ، ﺑﺮﮔﻬﺎ وﻣﯿﻮهﻫﺎ را ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﻣﺴـﺪود ﮐـﺮدن ﺳـﻮراخﻫـﺎی ﺗﻨﻔﺴﯽ ﮔﯿﺎه ﻣﯿﺰﺑﺎن ﺑﺎﻋﺚ ﺟﻠﺐ ﻗﺎرچﻫﺎی ﻣﻮﻟﺪ دوده ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﺗﺮﺷﺢ ﺷﯿﺮه ﮔﻬﮕﺎه آن ﭼﻨﺎن ﻓﺮاوان اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻄﺢ ﺧـﺎک زﯾﺮ درﺧﺘﺎن آﻟﻮده از ﻻﯾﻪای ﺷﯿﺮه ﭘﻮﺷﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮد. ﺣﻤﻠﻪ ﺷﺪﯾﺪ اﯾﻦ ﺣﺸﺮه ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ روی درﺧﺘﺎن ﺟﻮان ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣـﯽﮔـﺮدد ﮔﺬﺷﺘﻪ ازاﯾﺠﺎد ﺿﻌﻒ ﻋﻤﻮﻣﯽ درﺧﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﻢ ﺑﺎری آﻧﻬﺎ ﺷﺪه و ﻣﯿﻮه ﻧﺎﻣﺮﻏﻮب ﻣﯽﮔﺮدد.
زﻧﺪﮔﯽ آﻓﺖ
زﻣﺴﺘﺎﻧﮕﺬراﻧﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺗﺨﻢ روی ﺷﺎﺧﻪ و ﺗﻨﻪ درﺧﺘﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﺗﺨﻢﻫﺎ ﮔﻬﮕﺎه آﻧﭽﻨﺎن ﻣﺘﺮاﮐﻢ ﻫﺴـﺘﻨﺪ ﮐـﻪ ﺑـﻪ ﺷﮑﻞ ﻻﯾﻪای ﺳﻄﺢ ﺷﺎﺧﻪ و ﺗﻨﻪ را ﻣﯽﭘﻮﺷﺎﻧﺪ. اﯾﻦ ﺗﺨﻢﻫﺎ در ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﺑﺎ ارﺗﻔﺎع ﺣـﺪود 0051 ﻣﺘـﺮ از ﻗﺒﯿـﻞ اﺻـﻔﻬﺎن، ﺷﯿﺮاز و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺸﺎﺑﻪ از دﻫﻪ ﺳﻮم اﺳﻔﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﯿﻤﻪ اول ﻓﺮوردﯾﻦ ﺗﻔﺮﯾﺦ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ. ﺷﺘﻪﻫﺎی ﺧﺎرج ﺷﺪه از اﯾﻦ ﺗﺨﻢﻫﺎ ﮐﻪ ﻣﺆﺳﺲ ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ زﻧﺪه زاﯾﯽ ﮐﺮده و اﯾﻦ ﻋﻤﻞ در ﺗﻤﺎم ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن اداﻣﻪ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻨـﺎﻃﻖ، ﺷـﺘﻪ ﻗـﺎدر اﺳـﺖ ﺣﺪود 7-10 ﻧﺴﻞ در ﻃﻮل ﺳﺎل ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﻨﺪ. ﻣﺤﻞ ﺗﺠﻤﻊ اﯾﻦ ﺷﺘﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﻄﻮح زﯾﺮﯾﻦ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻃﺮﯾﻘﻪ اﻧﺘﺸﺎر آن ﺑـﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﺑﺎﻟﺪارﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺻﻮرت اوجﮔﯿﺮی ﺗﺮاﮐﻢ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺮدﯾﺪه و ﺑﻪ ﻃـﺮف ﺳـﺎﯾﺮ درﺧﺘـﺎن ﻣﯿﺰﺑـﺎن ﻣﺠـﺎور ﭘﺮواز ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. اﯾﻦ ﺑﺎﻟﺪارﻫﺎ ﮐﻪ ﻣﺎده زﻧﺪه زا ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭘﺲ از اﺳﺘﻘﺮار روی درﺧﺖ ﺟﺪﯾﺪ ﺷﺮوع ﺑﻪ زﻧﺪه زاﯾـﯽ ﮐـﺮده و اﯾﺠـﺎد آﻟﻮدﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﺗﺨﻤﺮﯾﺰی در ﭘﺎﯾﯿﺰ اﻧﺠﺎم ﻣﯽﮔﯿﺮد.
ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آﻓﺖ
اﯾﻦ ﺷﺘﻪ دﺷﻤﻨﺎن ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻓﻌﺎﻟﯽ دارد ﮐﻪ اﮔﺮ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻤﻌﯿﺖ اﯾﻦ ﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﯽ روﺑﻪ ﻓﺰوﻧﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ و ﻟﺬا ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ از ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ دوری ﮐﺮد. ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺎ ﭘﺎرﭼﻪای در دﺳﺖ آﻧﻬﺎ را از ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ و ﺗﻨﻪﻫـﺎ ﭘﺎک ﻧﻤﻮد وﯾﺎ ﺣﺪاﮐﺜﺮ و در ﺻﻮرت ﺗﻤﺎﯾﻞ در اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻤﻮم ﻣﯽﺗﻮان ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ را ﻓﻘﻂ و ﻓﻘﻂ در ﻫﻤﺎن ﻧﻘﺎط ﺗﺠﻤـﻊ ﺷـﺘﻪ اﻧﺠﺎم داد.
ﺷﺘﻪ ﺧﻮﻧﯽ ﺳﯿﺐ Eriosoma lanigerum
از ﺧﺎﻧﻮاده: Pemphigidae
ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ آﻓﺖ
رﻧﮓ ﺑﺪن ﻣﺎده زﻧﺪه زای ﺑﯽﺑﺎل از ﺻﻮرﺗﯽ ﺗﯿﺮه ﺗﺎ ﻗﻬﻮه ای ﺗﯿﺮه ﻣﺘﻐﯿﺮ اﺳﺖ. ﺑﺪن ﭘﻮﺷﯿﺪه از ﺗﺮﺷﺤﺎت ﻣﻮﻣﯽ ﺳﻔﯿﺪ رﻧـﮓ و اﻟﯿﺎﻓﯽ ﺷﮑﻞ اﺳﺖ. در ﻣﺎده زﻧﺪه زای ﺑﺎﻟﺪار ﻧﯿﺰ ﺳﺮو ﺳﯿﻨﻪ ﺑﻪ رﻧﮓ ﻗﻬﻮه ای ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺳﯿﺎه و ﺷﮑﻢ ﻗﻬﻮه ای اﺳﺖ ﮐـﻪ ﭘﻮﺷـﯿﺪه از ﺗﺮﺷﺤﺎت ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺷﺤﺎت ﻣﺎده زﻧﺪه زای ﺑﯽﺑﺎل اﺳﺖ. ﮐﻮرﻧﯿﮑﻮل در ﻫﺮ دو ﺷﮑﻞ ﺑﯽﺑﺎل و ﺑﺎﻟﺪار ﺑﻪ ﯾـﮏ ﺳـﻮراخ ﮐﻮﭼـﮏ روی ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮﭼﮏ ﻣﺨﺮوﻃﯽِ اﺣﺎﻃﻪ ﺷﺪه از ﻣﻮﻫﺎی ﻧﺮم ﺗﻘﻠﯿﻞ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
ﻣﻨﺎﻃﻖ اﻧﺘﺸﺎر، ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن، ﺷﯿﻮه و ﺷﺪت ﺧﺴﺎرت
ﺗﺎﮐﻨﻮن اﯾﻦ ﺷﺘﻪ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺗﻬﺮان، ﻣﺮﮐﺰی، زﻧﺠﺎن، ﻫﻤﺪان، ﭼﻬﺎرﻣﺤﺎل و ﺑﺨﺘﯿﺎری، ﮐﺮدﺳﺘﺎن، ﻟﺮﺳﺘﺎن، ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﻣﯿﻮهﺧﯿـﺰ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺳﻤﻨﺎن، ﺧﺮاﺳﺎن، ﮔﯿﻼن و ﻣﺎزﻧﺪران دﯾﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﯿﺰﺑﺎن اﺻﻠﯽ آن ﺳﯿﺐ ﺑﻮده و در ﻣﻮاردی ﺑﻪ ﺗﻌـﺪاد اﻧـﺪک روی ﮔﻼﺑﯽ وﺑﻪ ﻧﯿﺰ دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮد. اﯾﻦ ﺷﺘﻪ درﺧﺘﺎن را ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻣﺤﻞ اﺳﺘﻘﺮار اﯾـﻦ ﺷـﺘﻪ ﮐـﻪ ﺑـﻪ ﺻـﻮرت ﮔﺮوﻫـﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ روی ﺗﻨﻪ، ﺷﺎﺧﻪ، ﻃﻮﻗﻪ و رﯾﺸﻪ درﺧﺖ ﺳﯿﺐ اﺳﺖ. ﺑﺮ اﺛﺮ ﺗﻐﺬﯾﻪ و ﺗﺮﺷﺤﺎت ﺑﺬاﻗﯽ اﯾـﻦ ﺷـﺘﻪ ﻗﺴـﻤﺖﻫـﺎی ﻣﻮرد ﺣﻤﻠﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ﻣﯽدﻫﻨﺪ. اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮرم ﻗﺴﻤﺖﻫﺎی آﺳﯿﺐ دﯾﺪه ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ ﺑﻪ ﺗـﺪرﯾﺞ ﺗـﺮک و ﺷـﮑﺎﻓﻬﺎﯾﯽ ﻃـﻮﻟﯽ وﻋﺮﺿﯽ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ. و در ﻫﻤﯿﻦ ﺷﮑﺎفﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻤﻌﯿﺖ اﯾﻦ ﺷﺘﻪ ﻣﺴﮑﻦ ﻣﯽﮔﺰﯾﻨﺪ و ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺗﻐﺬﯾﻪای ﺧﻮد اداﻣﻪ ﻣﯽدﻫﺪ.
زﻧﺪﮔﯽ آﻓﺖ
زﻣﺴﺘﺎنﮔﺬراﻧﯽ اﯾﻦ ﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﭘﻮرﮔﯽ اﺳﺖ ﻣﺤﻞ زﻣﺴﺘﺎنﮔﺬراﻧﯽ در ﺷﮑﺎفﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد و ﯾﺎ اﯾﺠﺎد ﺷﺪه ﺗﻮﺳـﻂ اﯾـﻦ ﺷﺘﻪ روی ﺗﻨﻪ وﺷﺎﺧﻪﻫﺎی ﺳﻨﯿﻦ ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﺣﺘﯽ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎی ﻫﻤﺎن ﺳﺎل و ﻃﻮﻗﻪ و رﯾﺸﻪﻫﺎی ﺿـﺨﯿﻢ و اﺻـﻠﯽ ﻣﺠـﺎور ﺗﻨـﻪ و ﻧﺰدﯾﮏ ﺧﺎک اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺣﺸﺮه ﺗﻤﺎم ﻓﺼﻞ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ را ﺑﺎ زﻧﺪه زاﯾﯽ ﺳﭙﺮی ﻣﯽﺳﺎزد و اﻧﺘﺸﺎر آن ﺑﻪ ﺳـﺎﯾﺮ درﺧﺘـﺎن ﻣﺠـﺎور ﺑـﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﻣﺎدهﻫﺎی ﺑﺎﻟﺪار اﻧﺠﺎم ﻣﯽﺷﻮد. ﺗﺼﻮر ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ در اﮐﺜﺮ داﻣﻨﻪﻫﺎ و ﻧﻘﺎط ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻧﯽ ﻣﯿﻮهﺧﯿﺰ ﮐﺸﻮر اﯾﻦ ﺣﺸﺮه ﺗـﺎ 10 ﻧﺴﻞ در ﻃﻮل ﯾﮏ ﺳﺎل ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﺗﻠﻔﯿﻘﯽ ﻣﺒﺎرزه
اﯾﻦ ﺷﺘﻪ ﺧﻄﺮﻧﺎک ﺑﻮده و ﺑﻪ راﺣﺘﯽ درﺧﺘﺎن را از ﭘﺎی در ﻣﯽآورد . ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ آن ﻣﻮﺿﻌﯽ ﺑﻮده و ﻣﯽﺗﻮان ﻧﻘـﺎط آﻟﻮده روی ﯾﮏ درﺧﺖ را ﺑﺎ ﺳﻤﭙﺎﺷﯽﻫﺎی ﻣﻮﺿﻌﯽ ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ﻧﻘﺎط درﺧﺖ را ﺑﻪ ﺳﻢ آﻏﺸﺘﻪ ﮐﻨﯿﻢ از اﯾـﻦ آﻓـﺖ ﭘـﺎک ﻧﻤﺎﺋﯿﻢ.
ﺷﺘﻪ ﮔﺮدو Chromaphis juglandicola
از ﺧﺎﻧﻮاده: Callaphididae
ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ آﻓﺖ
ﺑﺪن ﻣﺎده ﻫﺎی ﺑﯽﺑﺎل و ﺑﺎﻟﺪار زرد رﻧﮓ اﺳﺖ.
ﻣﻨﺎﻃﻖ اﻧﺘﺸﺎر، ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن، ﺷﯿﻮه و ﺷﺪت ﺧﺴﺎرت
در ﻫﻤﻪ ﻧﻘﺎﻃﯽ از اﯾﺮان ﮐﻪ درﺧﺖ ﮔﺮدو ﮐﺸﺖ ﻣﯽﺷﻮد اﯾﻦ ﺷﺘﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ دارد ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﮔﺮدو ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮده و ﺣﺸﺮه ﮐﺎﻣﻞ و ﭘﻮرهﻫﺎ ﺷﯿﺮه ﺑﺮگ را در ﺳﻄﺢ زﯾﺮﯾﻦ آن ﻣﯽﻣﮑﻨﺪ. اﯾﻦ ﺷﺘﻪ در اﯾﺮان ﺑﺴﯿﺎر راﯾﺞ ﺑﻮده و در ﺑﻌﻀﯽ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺧﺴﺎرت آن ﻗﺎﺑـﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﺮ اﺛﺮ ﺗﻐﺬﯾﻪ و ﺗﺮﺷﺢ ﺷﯿﺮه ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺘﻪ ﮔﺮدو، ﺗﻮان درﺧﺖ رو ﺑﻪ ﮐـﺎﻫﺶ ﻧﻬـﺎده و ﻣﯿـﺰان ﻣﺤﺼـﻮل، ﮐﯿﻔﯿـﺖ ﮔﺮدو و اﻧﺪازه ﮔﺮدو ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ. ﺷﯿﺮه ﺗﺮﺷﺢ ﺷﺪه ﭘﻮﺳﺖ ﺳﺒﺰ ﺧﺎرﺟﯽ ﻣﯿﻮه را در ﺑﻌﻀﯽ ارﻗﺎم ﺳﯿﺎه ﮐﺮده و ﺑﺎﻋﺚ ﺟﻠﺐ ﻗﺎرچ ﻫﺎی ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ دوده ﻣﯿﺸﻮد. ﺿﻤﻦ اﯾﻨﮑﻪ اﺣﺘﻤﺎل آﻓﺘﺎب ﺳﻮﺧﺘﮕﯽ ﮔﺮدوﻫﺎ را ﻫﻢ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣـﯽدﻫﻨـﺪ. ﺟﻤﻌﯿـﺖ ﺑـﺎﻻی ﺷﺘﻪ، ﺑﺎﻋﺚ رﯾﺰش ﺑﺮﮔﻬﺎ ودر ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﺎﺑﺶ ﺑﯿﺸﺘﺮ آﻓﺘﺎب ﺑﻪ ﮔﺮدوﻫﺎ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﭼﺮوﮐﯿﺪﮔﯽ و ﺳﯿﺎه ﺷﺪن ﻣﻐﺰ آﻧﻬﺎ ﻣﯽﮔﺮدد.
زﻧﺪﮔﯽ آﻓﺖ
اﯾﻦ ﺷﺘﻪ زﻣﺴﺘﺎن را ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺗﺨﻢ روی ﺷﺎﺧﻪ ﻣﯽﮔﺬراﻧﺪ. زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺟﻮاﻧﻪﻫﺎی ﺑﺮگ در ارﻗﺎم زودرس ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺑـﺎز ﺷـﺪن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺨﻤﻬﺎ ﺗﻔﺮﯾﺢ ﺷﺪه و ﺷﺘﻪﻫﺎی ﻣﺆﺳﺲ ﺧﺎرج ﻣﯽﺷـﻮﻧﺪ. اﯾـﻦ ﺷـﺘﻪ در ﺳـﻄﺢ زﯾـﺮﯾﻦ ﺑـﺮگ ﻣﺴـﺘﻘﺮ ﺷـﺪه و ﺑـﺪون ﺟﻔﺘﮕﯿﺮی ﺑﻪ زﻧﺪه زاﯾﯽ ﻣﺸﻐﻮل ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺧﺴﺎرت در ﺑﻬﺎر و اواﺋﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن وارد ﻣـﯽآﯾـﺪ و اﯾـﻦ زﻣـﺎﻧﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﮔﺮدوﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﺶ ﺣﺴﺎس ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ.در ﺳﺮاﺳﺮ ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﻣﯽﺗﻮان ﻣﺎدهﻫﺎی ﺑﺎﻟﺪار را ﻧﯿﺰ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮدﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺮواز ﺑﻪ ﻃﺮف ﺑﺮﮔﻬﺎی دﯾﮕﺮ آﻧﻬﺎ را ﻧﯿﺰ آﻟﻮده ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﮐﻪ آﻧﺠﺎ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﺪه و ﺑﻪ زﻧﺪه زاﯾﯽ ﻣﯽﭘﺮدازﻧﺪ. در ﭘﺎﯾﯿﺰ ﻣﺎدهﻫﺎی ﺑـﯽﺑـﺎل و ﻧﺮﻫﺎی ﺑﺎﻟﺪار ﺟﻨﺴﯽ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪه ﮐﻪ ﺟﻔﺘﮕﯿﺮی و ﺳﭙﺲ ﺗﺨﻤﺮﯾﺰی ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. اﯾﻦ ﺗﺨﻤﻬﺎ زﻣﺴﺘﺎن را ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺻـﻮرت روی ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎ ﻣﯽﮔﺬراﻧﻨﺪ.
ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آﻓﺖ
ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺷﯿﻮه ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ اﯾﻦ ﺷﺘﻪ اﺳﺘﻔﺎده از زﻧﺒﻮر ﭘﺎرازﯾﺘﻮﺋﯿﺪ آن ﺑﻪ ﻧﺎم Trioxys pallidusاﺳﺖ ﮐﻪ در ﻫﻤﻪ ﻧﻘﺎط اﯾﺮان ﻓﻌﺎل ﺑﻮده و ﺷﺘﻪ ﮔﺮدو را ﭘﺎرازﯾﺘﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﻪ از اﯾﻦ زﻧﺒﻮر ﭘﺎرازﯾﺘﻮﺋﯿﺪ در ﺳﺮاﺳﺮ اﯾﺮان و دﺷﻤﻨﺎن ﻃﺒﯿﻌﯽ دﯾﮕﺮ دﯾﺪه ﺷﺪه ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻧﻤﯽﺷﻮد ﻣﮕﺮ زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺗﺮاﮐﻢ ﺷﺘﻪ آن اﻧﺪازه ﺑﺎﻻ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﺼﻮل آن ﺳﺎل را ﺑﻪ ﺷﺪت ﺗﻬﺪﯾﺪ ﮐﺮده و درﺧﺖ را ﺑﻪ ﻃﺮف ﺿﻌﻒ ﺷﺪﯾﺪ ﺳﻮق دﻫﺪ در آن ﺻﻮرت ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺳﻤﭙﺎﺷـﯽ ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از ﺳﻤﻮم ﺗﻤﺎس ﮐﺎﻓﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
2 – ﺷﭙﺸﮏﻫﺎ
ﺷﭙﺸﮏ ﺑﻨﻔﺶ زﯾﺘﻮن Parlatoria oleae
از ﺧﺎﻧﻮاده: Diaspididae
ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ آﻓﺖ
ﺷﮑﻞ ﺳﭙﺮ در ﺷﭙﺸﮏ ﻣﺎده ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻣﺪور اﺳﺖ وﻟﯽ ﮔﻬﮕﺎه ﺳﭙﺮﻫﺎی ﺑﯿﻀﻮی ﮐﻪ ﯾﮑﻄﺮف آﻧﻬﺎ ﻗﺪری ﺑﺎرﯾﮏ ﺷﺪه ﻧﯿﺰ ﺑـﻪ ﭼﺸـﻢ ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ. رﻧﮓ ﺳﭙﺮ ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻨﯿﻦ ﯾﮏ و دو زﯾﺘﻮﻧﯽ ﺗﯿﺮه ﺑﻮده و در ﮐﻨﺎر ﺳﭙﺮ ﺣﺸﺮه ﮐﺎﻣﻞ ﻗﺮار دارﻧﺪ. رﻧـﮓ ﺳـﭙﺮ ﺣﺸـﺮه ﮐﺎﻣﻞ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی روﺷﻦ اﺳﺖ. ﺳﭙﺮ در ﺷﭙﺸﮏ ﻧﺮ ﻣﺴﺘﻄﯿﻠﯽ ﺷﮑﻞ ﺑﻮده و از دو ﻗﺴﻤﺖ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻗﺴﻤﺖ ﮐـﻮﭼﮑﺘﺮ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭘﻮره ﺳﻦ ﯾﮏ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﺟﻠﻮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ رﻧﮓ ﻗﻬﻮه ای روﺷﻦ اﺳﺖ. ﺑﻘﯿﻪ ﺳﭙﺮ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﺸﺮه ﮐﺎﻣـﻞ ﻧـﺮ ﺑﻮده و رﻧﮕﯽ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی روﺷﻦ دارد. ﺗﺨﻢ ﺑﯿﻀﻮی ﺷﮑﻞ و ارﻏﻮاﻧﯽ رﻧﮓ اﺳﺖ. ﭘﻮره ﺳﻦ اول ﺷﮑﻠﯽ ﺑﯿﻀﻮی دارد و رﻧـﮓ آن زرد ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﻗﺮﻣﺰ اﺳﺖ.
ﻣﻨﺎﻃﻖ اﻧﺘﺸﺎر، ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن، ﺷﯿﻮه و ﺷﺪت ﺧﺴﺎرت
اﯾﻦ آﻓﺖ در ﺳﺮاﺳﺮ ﮐﺸﻮر اﻧﺘﺸﺎر دارد. ﺑﻪ ﺗﻤﺎم درﺧﺘﺎن ﻣﯿﻮه ﺳﺮدﺳﯿﺮی ﺧﺎﻧﻮاده ﮔﻠﺴﺮﺧﯿﺎن ﺣﺘـﯽ ازﮔﯿـﻞ و زاﻟﺰاﻟـﮏ، و ﺑﺴﯿﺎری از درﺧﺘﺎن ﺟﻨﮕﻠﯽ و زﯾﻨﺘﯽ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و روی زﯾﺘﻮن، ﺧﺮﻣﺎﻟﻮ و ﺗﻮت ﺳﻔﯿﺪ ﻫﻢ ﮐﻢ و ﺑﯿﺶ ﻓﻌﺎل اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺳﭙﺮدار ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﺷﭙﺸﮏﻫﺎی زﯾﺎنآور درﺧﺘﺎن ﻣﯿﻮه ﺳﺮدﺳﯿﺮی اﯾﺮان اﺳﺖ. ﺧﺴﺎرت آن ﮔﻬﮕﺎه آﻧﻘﺪر ﺷـﺪﯾﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺧﺖ را ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﻣﯽﺧﺸﮑﺎﻧﺪ. ﺧﺴﺎرت آن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﮑﯿﺪن ﺷﯿﺮه ﮔﯿﺎﻫﯽ از ﭘﻮﺳﺖ ﺗﻨﻪ، ﺷﺎﺧﻪ، ﺑﺮگ وﻣﯿﻮه اﺳﺖ. روی ﺑﺮگ وﻣﯿﻮه اﯾﺠﺎد ﻟﮑﻪﻫﺎی ﮐﻮﭼﮏ و ﻣﺪور ﺑﻨﻔﺶ رﻧﮓ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. در ﻣﺤﻞ ﺗﺜﺒﯿﺖ ﺣﺸﺮه روی ﻣﯿﻮه ﻓﺮورﻓﺘﮕﯿﻬﺎﯾﯽ اﯾﺠـﺎد ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﻣﯿﻮهﻫﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ داده و رﯾﺰ ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ. در ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺣﻤﻠﻪ ﺷﺪﯾﺪ آﻓﺖ ﺗﺮکﻫﺎی ﻋﻤﯿﻖ و ﯾﺎ ﮐـﻢ ﻋﻤـﻖ ﺑـﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﻨﺪ.
زﻧﺪﮔﯽ آﻓﺖ
اﯾﻦ ﺣﺸﺮه در ﻫﻤﻪ ﻓﻼت اﯾﺮان دو ﻧﺴﻞ در ﺳﺎل دارد وﻟﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ در ﻧﻮاﺣﯽ ﻣﺴﺎﻋﺪ ﺷﻤﺎل ﮐﺸﻮر و ﻫﻤﭽﻨـﯿﻦ ﻧﻮاﺣﯽ ﮔﺮم ﺟﻨﻮﺑﯽ ﺳﻪ ﻧﺴﻞ ﻧﯿﺰ در ﺳﺎل ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﻮد. زﻣﺴﺘﺎن ﮔﺬراﻧﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ دو و ﻣﺎده ﻧﺎﺑﺎﻟﻎ اﺳﺖ. زﻣـﺎن ﺧﺮوج ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ اول در ﻧﻮاﺣﯽ ﺑﺎ ارﺗﻔﺎع 1300-1500 ﻣﺘﺮ در ﺣﺪود ﻧﯿﻤـﻪ دوم اردﯾﺒﻬﺸـﺖ اﺳـﺖ. و در ﻧﻘـﺎط ﻣﺮﺗﻔـﻊ ﺧﺮوج اﯾﻦ ﭘﻮرهﻫﺎی ﺑﻪ ﺧﺮداد ﻧﯿﺰ ﮐﺸﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮد. ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ ﯾﮏ در ﻧﺴﻞ دوم ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻄﻘـﻪ و ارﺗﻔـﺎع ﻣﺤـﻞ از ﻣﺮداد ﺗﺎ ﺷﻬﺮﯾﻮر ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.
ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﺗﻠﻔﯿﻘﯽ ﻣﺒﺎرزه
ﺑﺎ اﯾﻦ آﻓﺖ در ﺻﻮرت ﺷﺪت ﺗﺮاﮐﻢ ﻣﯽﺑﺎﯾﺪ ﻣﺒﺎرزه ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﮐﺮد. ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻦ آﻓﺖ ﺑﺮای ﻣﺒـﺎرزه ﺷـﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﭘﻮره ﺳﻦ ﯾﮏ اﺳﺖ. در ﻧﻘﺎﻃﯽ ﮐﻪ ﺷﭙﺸﮏ ﻣﻬﻢ دﯾﮕﺮ درﺧﺘـﺎن ﻣﯿـﻮه ﺳﺮدﺳـﯿﺮی ﯾﻌﻨـﯽ ﺷﭙﺸـﮏ واوی ( Lepidosaphes (malicolaﻧﯿﺰ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ دارد ﻣﯽﺗﻮان ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﺑﺮﻋﻠﯿﻪ اﯾﻦ دو آﻓﺖ را ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻠﻔﯿﻖ ﮐﺮد و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻤﻮم ﻧﻔﻮذی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻫﺮ دو اﯾﻦ ﺣﺸﺮات در ﻧﺴﻞ اول ﻣﺒﺎرزه ﻧﻤﻮد. ﺿﻤﻦ اﯾﻨﮑﻪ اﮔﺮ ﮐﺮم ﺳﯿﺐ را ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم ﮐﺸﻮر ودر ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﯾﮏ آﻓﺖ ﻣﻬﻢ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﺤﻮر ﻗﺮار دﻫﯿﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﻧﺴﻞ اول آن اﯾﻦ ﺳﭙﺮدارﻫﺎ را ﻧﯿﺰ ﺗﺎ ﺣـﺪود ﻗﺎﺑـﻞ ﻗﺒﻮﻟﯽ ﮐﻨﺘﺮل ﻧﻤﺎﺋﯿﻢ.
ﺷﭙﺸﮏ واوی ﺳﯿﺐ Lepidosaphes malicola
از ﺧﺎﻧﻮاده: Diaspididae
ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ آﻓﺖ
ﺷﮑﻞ ﺳﭙﺮ ﺷﭙﺸﮏ ﻣﺎده ﮐﺸﯿﺪه و ﺑﺎرﯾﮏ ، راﺳﺖ ﯾﺎ ﮐﻤﯽ ﺧﻤﯿﺪه اﺳﺖ. ﯾﮏ اﻧﺘﻬﺎی ﺳﭙﺮ ﻣﺪور و ﻗـﺪری ﭘﻬـﻦﺗـﺮ از ﺑﻘﯿـﻪ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎﺳﺖ و در اﻧﺘﻬﺎﯾﯽ دﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﺑﺎرﯾﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ. ﺳﭙﺮ ﭘﻮره ﺳﻦ ﯾﮏ و دو ﻗﺮار دارﻧﺪ. رﻧﮓ ﺳﭙﺮ ﭘـﻮره ﺳـﻦ ﯾﮏ ﻧﺎرﻧﺠﯽ ﻃﻼﺋﯽ، ﺳﭙﺮ ﭘﻮره ﺳﻦ دو ﻧﺎرﻧﺠﯽ ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﻗﻬﻮه ای و ﺳﭙﺮ اﺻﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﺸﺮه ﻣﺎده ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ ﮐـﺎﻫﯽ ﺗـﺎ ﻗﻬﻮه ای روﺷﻦ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ. ﺣﺸﺮه ﻧﺮ دارای ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﺑﺎل ﺑﻮده و ﺳﭙﺮ آن از دو ﻗﺴﻤﺖ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﺳـﺖ. رﻧـﮓ ﺗﺨـﻢ آﻓـﺖ ﺷﯿﺮی ﮐﺪر و ﺳﻄﺢ آن ﻣﺸﺒﮏ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﭘﻮره ﺳﻦ ﯾﮏ ﺑﻪ رﻧـﮓ ﺳـﻔﯿﺪ ﺷـﮑﺮی اﺳـﺖ. در اﻧﺘﻬـﺎی ﺑـﺪن آن دو زاﺋـﺪه دﯾـﺪه ﻣﯽﺷﻮد.
ﻣﻨﺎﻃﻖ اﻧﺘﺸﺎر، ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن، ﺷﯿﻮه و ﺷﺪت ﺧﺴﺎرت
اﯾﻦآﻓﺖ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً در ﺳﺮاﺳﺮ ﻧﻮاﺣﯽ ﻣﯿﻮهﺧﯿﺰ ﮐﺸﻮر ﻓﻌﺎل ﺑﻮده و ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ آن روی ﺳﯿﺐ، ﮔﻼﺑﯽ، ﻫﻠﻮ و زردآﻟﻮ دﯾـﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ. ﭘﻮره و ﺣﺸﺮه ﻣﺎده ﺑﺎ رو ﮐﺮدن ﺧﺮﻃﻮم ﺧﻮد در اﻧﺴﺎج ﮔﯿﺎﻫﯽ ﺷﯿﺮه ﮔﯿﺎﻫﯽ را ﻣﯽﻣﮑﻨﺪ. ﻣﺤﻞ اﺳﺘﻘﺮار ﭘﻮرهﻫﺎ ﭘﺲ از ﺧﺮوج از ﺗﺨﻢ روی ﺷﺎﺧﻪﻫﺎی ﻧﺎزک و ﮐﻠﻔﺖ، ﺗﻨﻪ، ﻣﯿﻮه و در ﺗﻌﺪادی اﻧـﺪک روی ﺑـﺮگ اﺳـﺖ. ﺑﯿﺸـﺘﺮﯾﻦ ﺧﺴـﺎرت ﺑـﻪ درﺧﺘﺎن ﺳﯿﺐ وارد ﻣﯽآﯾﺪ. ﺧﺴﺎرت آن در ﻧﻮاﺣﯽ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻧﯽ و ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﻣﺤﺴﻮس ﺗﺮ اﺳـﺖ. درﺧﺘـﺎن در ﺻـﻮرت ﺷـﺪت آﻟﻮدﮔﯽ ﻣﯽﺧﺸﮑﻨﺪ ودر ﺻﻮرت آﻟﻮدﮔﯽ ﮐﻢ درﺧﺘﺎن ﮐﻢ ﺑﺎر ﺷﺪه و ﻣﯿﻮه ﮐﻢ آب و ﮐﻮﭼﮏ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ و ﺷﮑﻞ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺧـﻮد را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﺪ. ﮔﻬﮕﺎه ﻣﯽ ﺗﻮان ﺻﺪﻫﺎ ﭘﻮره را روی ﯾﮏ ﺳﯿﺐ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮد. اﯾﻦ ﭘـﻮرهﻫـﺎ اﮐﺜـﺮاً ﻧـﺮ ﻫﺴـﺘﻨﺪ. در درﺧﺘـﺎن ﺷﺪﯾﺪاً ﻣﺒﺘﻼ ﺑﺮﮔﻬﺎ ﭘﻼﺳﯿﺪه و زرد ﺷﺪه و ﻣﯽرﯾﺰﻧﺪ. ﺗﺮاﮐﻢ ﺷﺪﯾﺪ آﻓﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺮک ﺧﻮردن ﭘﻮﺳـﺖ ﺷـﺎﺧﻪ و ﺗﻨـﻪ ﻣـﯽﮔـﺮدد. اﺻﻮﻻً ﺳﯿﺐﻫﺎی ﺑﻬﺎره و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﻪ زودرس ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺳﯿﺐﻫﺎی ﭘﺎﯾﯿﺰه آﻟﻮده ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.
زﻧﺪﮔﯽ آﻓﺖ
اﯾﻦ آﻓﺖ در ﻫﻤﻪ ﻧﻘﺎط ﻣﯿﻮهﺧﯿﺰ اﯾﺮان دو ﻧﺴﻞ در ﺳﺎل دارد. زﻣﺴﺘﺎن ﮔﺬراﻧﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺨﻢ زﯾﺮ ﭘﻮﻟـﮏ ﻣـﺎدری اﺳـﺖ. زﻣﺎن ﺧﺮوج ﭘﻮره ﻫﺎی ﺳﻦ اول در ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺘﺎن ﺗﻬﺮان، در ﻧﺴﻞ اول، اواﺳﻂ اردﯾﺒﻬﺸﺖ ﺗـﺎ اواﯾـﻞ ﺧـﺮداد، و در ﻧﺴﻞ دوم اواﺧﺮ ﺗﯿﺮ ﺗﺎ اواﺧﺮ ﻣﺮداد ﻣﺎه ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ.
ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﺗﻠﻔﯿﻘﯽ ﻣﺒﺎرزه
ﺑﺎ اﯾﻦ آﻓﺖ در ﺻﻮرت ﺷﺪت ﺗﺮاﮐﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺒﺎرزه ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﮐﺮد. ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﻋﻠﯿﻪ اﯾﻦ ﺣﺸﺮه را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﮐﺮم ﺳﯿﺐ و ﺷﭙﺸﮏ ﺑﻨﻔﺶ زﯾﺘﻮن ﺗﻠﻔﯿﻖ ﮐﺮد.
ﺷﭙﺸﮏ آﺳﯿﺎﯾﯽ Tecaspis asiatica
از ﺧﺎﻧﻮاده: Diaspididae
ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ آﻓﺖ
رﻧﮓ ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻨﯿﻦ ﯾﮏ و دو ﻧﺎرﻧﺠﯽ و رﻧﮓ ﺳﭙﺮ ﺳﻦ ﺳﻪ ﯾﺎ ﻫﻤﺎن ﻣﺎده ﮐﺎﻣﻞ، ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺮﻓﯽ اﺳﺖ. ﺳﭙﺮ ﭘـﻮرهﻫـﺎ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﭙﺮ ﻣﺎده در ﺧﺎرج ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. ﺳﭙﺮ ﻧﺮ دارای دو ﻗﺴﻤﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺳﭙﺮ ﭘﻮره ﺳﻦ اول و ﻗﺴﻤﺖ دوم ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﮐﺸﯿﺪه ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭘﻮره ﺳﻦ دوم اﺳﺖ.
ﻣﻨﺎﻃﻖ اﻧﺘﺸﺎر، ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن، ﺷﯿﻮه و ﺷﺪت ﺧﺴﺎرت
اﯾﻦ ﺣﺸﺮه در ﻫﻤﻪ ﻧﻘﺎط ﻣﯿﻮهﺧﯿﺰ اﯾﺮان ﺑﻪ وﯾﮋه در ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﮐﻮﻫﭙﺎﯾﻪﻫﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮﯾﻦ ﻣﺤﻞ ﺑـﺮای زﯾﺴـﺖ اﯾﻦ ﺷﭙﺸﮏ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺗﺎﮐﻨﻮن روی ﻫﻤﻪ درﺧﺘﺎن ﻣﯿﻮه ﺳﺮدﺳﯿﺮی ﻫﺴﺘﻪدار دﯾﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺳﭙﺮدار، ﻫﻢ ﺑﺮگ و ﻫﻢ ﺷﺎﺧﻪ و ﺗﻨﻪ را ﻣﻮرد ﺣﻤﻠﻪ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ و ﺷﯿﺮه ﮔﯿﺎﻫﯽ را ﻣﯽ ﻣﮑﺪ. ﺑﺮﮔﻬﺎ در ﺻﻮرت ﺗﺮاﮐﻢ زﯾﺎد ﺣﺸﺮه ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺧﺸﮑﯿﺪ. درﺧﺘـﺎن آﻟﻮده ﮐﻢ ﺑﺎر ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.
زﻧﺪﮔﯽ آﻓﺖ
اﯾﻦ ﺷﭙﺸﮏ در ﻫﻤﻪ ﻧﻘﺎط دارای دو ﻧﺴﻞ در ﺳﺎل اﺳﺖ. زﻣﺴﺘﺎﻧﮕﺬراﻧﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺣﺸﺮه ﻣﺎده ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ. ﻧﮑﺘﻪ ﻣﻬﻢ در زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻦ ﺣﺸﺮه اﺧﺘﻼف ﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮏ و ﺣﺘﯽ ﻣﺮﻓﻮﻟﻮژﯾﮏ ﻓﺼﻠﯽ آﻧﺴﺖ ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﮐﻪ ﭘﻮرهﻫﺎی ﻧﺴﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﻪ ﻫﻤﮕـﯽ روی ﺑﺮﮔﻬﺎ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺷﺪه و ﺗﻐﺬﯾﻪ آﻧﻬﺎ از ﺷﯿﺮه ﺑﺮگ اﺳﺖ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﭘﻮرهﻫﺎی ﻧﺴﻞ زﻣﺴﺘﺎﻧﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒـﺎً ﻫﻤـﻪ روی ﺷـﺎﺧﻪ ﻫـﺎ و ﺗﻨـﻪﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺗﺮﺗﯿﺐ زﻣﺴﺘﺎن را ﻧﯿﺰ ﻓﻘﻂ روی ﺗﻨﻪ و ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ ﻣﯽﮔﺬراﻧﻨﺪ. ﺳﭙﺮﻫﺎی ﻣﺎدهﻫﺎی زﻣﺴﺘﺎن ﮔﺬران ﺑـﻪ ﻃﻮر ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻣﺤﺴﻮس از ﻧﻈﺮ ﺷﮑﻞ وﺣﺘﯽ اﻧﺪازه ﺑﺎ ﺳﭙﺮﻫﺎی ﻣﺎدهﻫﺎی ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ اﺧﺘﻼف دارﻧﺪ. ﺧﺮوج ﭘﻮرهﻫـﺎی ﺳـﻦ اول در ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﺷﯿﺒﻪ ﮐﺮج ﺣﺪود 15 اردﯾﺒﻬﺸﺖ اﺳﺖ و در ﻧﻘﺎط ﻣﺮﺗﻔﻊ ﺑﺎ ارﺗﻔـﺎﻋﯽ ﺣـﺪود 1600 – 1800 ﻣﺘـﺮ، 7-10 روز دﯾﺮﺗـﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﺣﺸﺮات ﻧﺮ اﯾﻦ آﻓﺖ ﻗﺒﻞ از زﻣﺴﺘﺎن ﺧﺎرج ﺷﺪه و ﺣﺘﯽ ﺟﻔﺖﮔﯿﺮی ﺑﺎ ﺣﺸﺮات ﻣﺎده را ﻧﯿﺰ اﻧﺠـﺎم ﻣﯿﺪﻫﻨـﺪ. ﻟـﺬا ﺣﺸﺮات ﻣﺎده زﻣﺴﺘﺎنﮔﺬران، در ﺷﺮاﺋﻂ ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﺨﻢرﯾﺰی ﮐﺮده و از ﺗﺨﻤﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﭘﻮره ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﻮد.
ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آﻓﺖ
ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺸﺮه در ﺻﻮرت ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﺗﺮاﮐﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺒﺎرزه ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﮐﺮد. ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ از زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻦ ﺣﺸـﺮه ﺑـﺮای ﺳﻤﭙﺎﺷـﯽ ﭘﻮر ه ﺳﻦ اول اﺳﺖ. ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ زﻣﺎن ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺸﺮه ﺑﺎ زﻣﺎن ﻣﺒﺎرزه ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺷﭙﺸﮏ ﺑﻨﻔﺶ زﯾﺘﻮن ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﺗﻘﺮﯾﺒـﺎً ﮐﺎﻣﻠﯽ دارد.
ﺳﭙﺮدار ﮔﯿﻼس Diaspidiotus prunorum
از ﺧﺎﻧﻮاده: Diaspididae
ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ آﻓﺖ
رﻧﮓ ﺳﭙﺮ ﺣﺸﺮه ﻣﺎده ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی ﺑﻮده و ﺷﮑﻞ آن ﻧﺴﺒﺘﺎً ﻣﺪور ﺑﺎ ﮐﻨﺎره ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻧﺎﻣﻨﻈﻢ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﭘﻮﺳﺘﻪﻫﺎی ﭘـﻮرﮔﯽ ﮐـﻪ در ﻣﺮﮐﺰ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺳﭙﺮ ﻣﺎده ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ، ﺑﻪ رﻧﮓ زرد و در ﺑﻌﻀﯽ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ ﺑﻪ رﻧﮓ ﻧﺎرﻧﺠﯽ و ﺣﺘﯽ ﻗﻬﻮه ای روﺷﻦ اﺳﺖ. ﺳﭙﺮ ﻧﺮ از دو ﻗﺴﻤﺖ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه و رﻧﮓ آن ﺳﻔﯿﺪ و ﯾﺎ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی روﺷﻦ اﺳﺖ. ﺗﺨﻢ ﺑﻪ رﻧﮓ زرد روﺷﻦ و ﺑﯿﻀﻮی اﺳﺖ. ﭘـﻮره ﺳﻦ ﯾﮏ ﺑﻪ ر ﻧﮓ زرد ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ارﻏﻮاﻧﯽ روﺷﻦ ﺑﻮده و ﺑﺮ اﺳﺎس ﻗﺎﻋﺪه ﮐﻠﯽ دارای ﭘـﺎ و ﺷـﺎﺧﮏ ﻣـﯽﺑﺎﺷـﺪ ﮐـﻪ در ﺳـﻨﯿﻦ ﺑﻌﺪی از ﺑﯿﻦ ﻣﯽروﻧﺪ.
ﻣﻨﺎﻃﻖ اﻧﺘﺸﺎر، ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن، ﺷﯿﻮه و ﺷﺪت ﺧﺴﺎرت
در ﻫﻤﻪ ﻧﻘﺎط ﻣﯿﻮهﺧﯿﺰ ﮐﺸﻮر ﮐﻢ و ﺑﯿﺶ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ دارد و ﺑﻪ ﺗﻤﺎم درﺧﺘﺎن ﻣﯿﻮه ﺳﺮدﺳـﯿﺮی ﻫﺴـﺘﻪدار و ﺳـﯿﺐ و زاﻟﺰاﻟـﮏ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺣﺸﺮه ﮐﺎﻣﻞ و ﭘﻮرهﻫﺎ ﺷﯿﺮه ﮔﯿﺎﻫﯽ را ﻣﯽﻣﮑﻨﺪ و ﺑﺎﻋﺚ ﺿﻌﻒ درﺧﺖ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ وﯾﮋه ﺑﻪ درﺧﺘﺎن ﮔـﯿﻼس و زردآﻟﻮ ﺧﺴﺎرت ﻣﻬﻤﯽ ﻣﯽزﻧﺪ.
زﻧﺪﮔﯽ آﻓﺖ
در ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﺷﺒﯿﻪ اﺻﻔﻬﺎن ﺑﺎ ارﺗﻔﺎع ﺣﺪود 1500 ﻣﺘﺮ اﯾﻦ ﺣﺸﺮه دو ﻧﺴﻞ در ﺳﺎل دارد. زﻣﺴﺘﺎن را ﺑـﻪ ﺻـﻮرت ﭘـﻮرهﻫـﺎی ﺳﻦ دوم ﻣﯽﮔﺬراﻧﺪ. اوﻟﯿﻦ ﺧﺮوج ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ ﯾﮏ از ﻧﺴﻞ اول ﻣﺼﺎدف ﺑﺎ زﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در درﺧﺘﺎن زردآﻟـﻮ، ﻣﯿـﻮهﻫـﺎی ﺳﺒﺰ آن ﺑﻪ ﻗﻄﺮ 02-52 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﻣﯿﺒﺎﺷﻨﺪ. در ﻧﺴﻞ دوم ﺗﺨﻤﺮﯾﺰی و ﺧﺮوج ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ ﯾﮏ در ﻣﺎهﻫﺎی ﺗﯿﺮ و ﻣـﺮداد اﻧﺠـﺎم ﻣﯽﺷﻮد.
ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آﻓﺖ
ﺑﺎ اﯾﻦ آﻓﺖ در ﺻﻮرت ﺷﺪت آﻟﻮدﮔﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺒﺎرزه ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﮐﺮد. ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ زﻣﺎن ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ ﯾـﮏ ا ز ﻧﺴـﻞ اول آﻓﺖ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺑﺎ ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﻣﮕﺲ ﮔﯿﻼس ﻫﻤﺰﻣﺎن اﺳﺖ.
ﺷﭙﺸﮏ ﻧﺨﻮدی ﮔﻮﺟﻪ و آﻟﻮ Sphaerolecanium prunastri
از ﺧﺎﻧﻮاده: Coccidae
ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ آﻓﺖ
ﭘﺲ از ﺧﺮوج ﺣﺸﺮه ﻧﺮ ﭘﻮﺳﺘﻪای ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺟﻠﺪ ﻣﻮﻣﯽ ﻧﺎزک ﺗﺎ ﻣﺪﺗﻬﺎ روی ﺷﺎﺧﻪ ﺑﺮ ﺟﺎی ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ. وﯾﮋﮔﯽ ﻣﻬـﻢ اﯾـﻦ ﭘﻮﺳﺘﻪ وﺟﻮد ﯾﮏ درز ﺳﺮاﺳﺮی در ﯾﮏ ﺳﻮم اﻧﺘﻬﺎﯾﯽ اﺳﺖ. ﺣﺸﺮه ﻣﺎده ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺨﻢ زﻧﺪه زاﯾﯽ را ﺷـﺮوع ﻧﻨﻤـﻮده اﺳـﺖ ﺳﭙﺮی ﻗﻬﻮه ای رﻧﮓ دارد وﻟﯽ ﭘﺲ از رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ رﻧﮕﯽ ﻗﻬﻮه ای ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺳﯿﺎه ﺑﺮاق ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻟﺒـﻪ اﻧﺘﻬـﺎﯾﯽ ﺑـﺪن ﻣﺎده ﺑﻪ ﻃﺮف ﺑﯿﺮون اداﻣﻪ داﺷﺘﻪ و ﺷﮑﻞ ﮐﻠﯽ آن ﮐﻼه آﻫﻨﯽ ﺳﺮﺑﺎزان را ﺗﺪاﻋﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﭘﻮره ﺳﻦ اول ﺑﻪ رﻧﮓ ﻗﻬﻮه ای روﺷﻦ ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﻗﺮﻣﺰ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ.
ﻣﻨﺎﻃﻖ اﻧﺘﺸﺎر، ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن، ﺷﯿﻮه و ﺷﺪت ﺧﺴﺎرت
اﯾﻦ ﺷﭙﺸﮏ در ﻫﻤﻪ ﻧﻘﺎط ﻣﯿﻮهﺧﯿﺰ ﮐﺸﻮر ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ دارد و ﺑﻪ درﺧﺘﺎن ﻣﯿﻮه ﺳﺮدﺳﯿﺮی ﻫﺴﺘﻪدار ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﻨـﺪ. ﭘـﻮرهﻫـﺎ وﺣﺸﺮه ﮐﺎﻣﻞ ﺷﯿﺮه ﮔﯿﺎﻫﯽ را در ﺗﻨﻪ و ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ ﻣﮑﯿﺪه و ﺑﺎﻋﺚ ﺿﻌﻒ ﺷﺪﯾﺪ درﺧﺘﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن ﻣـﯽﮔﺮدﻧـﺪ. ﻓﻌﺎﻟﯿـﺖ اﯾـﻦ آﻓـﺖ روی ﺑﺮگ دﯾﺪه ﻧﻤﯽﺷﻮد. ﯾﮑﯽ از وﯾﮋﮔﯿﻬﺎی اﯾﻦ آﻓﺖ ﺗﺮﺷﺢ ﻓﺮاوان ﺷﯿﺮه ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﮐﻪ اﯾﻦ ﺧﻮد، ﺑـﺎ اﯾﺠـﺎد ﻻﯾـﻪای ﻗﻨـﺪی روی ﺷﺎﺧﻪﻫﺎی ﺟﻮان، ﺧﺴﺎرت ﺣﺸﺮه را ﺗﺸﺪﯾﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
زﻧﺪﮔﯽ آﻓﺖ
اﯾﻦ ﺣﺸﺮه ﯾﮏ ﻧﺴﻞ در ﺳﺎل دارد. زﻣﺴﺘﺎن ﮔﺬراﻧﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﻮره ﺳﻦ دوم اﻧﺠﺎم ﻣﯽﮔﺮدد. ﺷﺮوع ﻇﻬﻮر ﺣﺸﺮه ﻣﺎده ﺑـﺎ ﺷﺮوع ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﺮاه ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﯿﻦ اﯾﻦ دو ﺣﺪود ﺑﯿﺴﺖ روز ﻓﺎﺻﻠﻪ وﺟﻮد دارد. اﯾﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﺗﻐﺬﯾﻪ و ﺑﻠـﻮغ ﺟﻨﺴﯽ آﻧﻬﺎﺳﺖ. ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺜﻞ ﺗﺨﻤﻬﺎ داﺧﻞ ﺑﺪن ﺣﺸﺮه ﻣﺎده ﺗﮑﺎﻣﻞ ﯾﺎﻓﺘﻪ و درﺳﺖ ﻗﺒﻞ از ﺗﻔـﺮﯾﺦ ﺗﺨﻤﻬـﺎ از ﺑـﺪن ﺧـﺎرج ﮔﺮدﯾﺪه و ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﻮرهﻫﺎ از ﺗﺨﻢ ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ اول ﭘﺲ از ﺧﺮوج از زﯾﺮ ﺑﺪن ﺣﺸﺮه ﻣﺎده ﻣﺴـﺘﻘﯿﻤﺎ روی ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ و ﭘﻮرهﻫﺎﯾﺶ از ﺑﺮگ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ. ﭘﻮﺳﺘﻪ ﻣﺎدری ﭘﺲ از ﭘﺎﯾﺎن ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺜﻞ از ﺷـﺎﺧﻪ ﺟـﺪا ﺷﺪه و اﯾﻦ ﯾﮑﯽ از ﺻﻔﺎت ﺑﺎرز اﯾﻦ ﺣﺸﺮه اﺳﺖ. ﯾﮑﯽ از ﻧﮑﺎﺗﯽ ﮐﻪ در ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ اﯾﻦ ﺣﺸﺮه ﮐﻤﮏ ﻓﺮاواﻧﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ آن اﺳـﺖ ﮐﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺗﻐﺬﯾﻪای آن ﻣﻨﺤﺼﺮا در ﺳﻄﻮح زﯾﺮﯾﻦ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎﺳﺖ.
ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آﻓﺖ
اﯾﻦ ﺣﺸﺮه ﮔﻬﮕﺎه ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﮑﺎﻧﯽ و زﻣﺎﻧﯽ ﺷﺪﯾﺪا ﺧﺴـﺎرﺗﺰاﯾﯽ ﻣـﯽﮐﻨـﺪ ﮐـﻪ در آن ﺻـﻮرت ﺳﻤﭙﺎﺷـﯽ اﻟﺰاﻣـﯽ ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آن ﭘﻮره ﺳﻦ اول اﺳﺖ ﮐﻪ در ﯾﮏ دوره ﻃﻮﻻﻧﯽ 80-90 روزه از زﯾﺮ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﺎدری ﺧﺎرج ﺷﺪه و ﺑﻪ ﺗﻐﺬﯾﻪ روی ﭘﻮﺳﺖ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎ ﻣﯽﭘﺮدازد. اﯾﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻃﻮﻻﻧﯽ در ﻧﻘﺎط ﻣﺮﺗﻔﻊ ﻣﺼﺎدف ﺑﺎ ﺧﺮداد ﺗﺎ ﺷﻬﺮﯾﻮر اﺳـﺖ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ در ﻧﻘﺎط ﮔﺮﻣﺘﺮ اﯾﻦ دوره ﻣﺼﺎدف ﺑﺎ اردﯾﺒﻬﺸﺖ ﺗﺎ ﻣﺮداد ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. در اﯾﻦ دوره اﮔﺮ آﻓﺖ دﯾﮕﺮی از ﺟﻤﻠﻪ ﺷﺘﻪﻫﺎ ﻫـﻢ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ در آن ﺻﻮرت ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺎ ﯾﮏ ﻧﻮﺑﺖ ﺳﻤﭙﺎﺷـﯽ آﻧﻬـﺎ را ﮐﻨﺘـﺮل ﮐـﺮد. در روی آﻟـﻮ و ﮔﻮﺟـﻪ ﻣـﯽﺗـﻮان ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﻋﻠﯿﻪ اﯾﻦ آﻓﺖ را ﺑﺎ ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﮐﺮم آﻟﻮ( (Grapholita funebranaﺗﻠﻔﯿﻖ ﻧﻤﻮد.
ﺷﭙﺸﮏ دو ﮐﻮﻫﺎﻧﻪ Palaeolecanium bituberculatum
از ﺧﺎﻧﻮاده: Coccidae
ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ آﻓﺖ
ﺣﺸﺮه ﻣﺎده ﺑﺪن ﺑﺮآﻣﺪهای داﺷﺘﻪ ودر ﺳﻄﺢ ﭘﺸﺘﯽ آن دو ﺟﻔﺖ ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽﮔﺮدد ﮐﻪ ﺟﻔـﺖ ﭘﯿﺸـﯿﻦ ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺟﻔﺖ ﭘﺴﯿﻦ اﺳﺖ. ﺑﺪن ﺑﻪ رﻧﮓ ﻗﻬﻮه ای، زرد، زرد ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی و ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.
ﻣﻨﺎﻃﻖ اﻧﺘﺸﺎر، ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن، ﺷﯿﻮه و ﺷﺪت ﺧﺴﺎرت
اﯾﻦ ﺷﭙﺸﮏ در ﻫﻤﻪ ﻧﻘﺎط ﻣﯿﻮهﺧﯿﺰ ﮐﺸﻮر ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ. اﯾﻦ آﻓﺖ ﺗﺎﮐﻨﻮن روی ﺳﯿﺐ، ﺑﻪ، ﮔﻼﺑﯽ، زردآﻟـﻮ،آﻟـﻮ، ﮔﻮﺟـﻪ،زاﻟﺰاﻟﮏ وا زﮔﯿﻞ و ﺑﻪ ﻧﺪرت ﻓﻨﺪق دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮد. اﯾﻦ ﺣﺸﺮه وﭘﻮرهﻫﺎﯾﺶ ﺷﯿﺮه ﮔﯿﺎﻫﯽ را از ﺑﺮگ وﺷﺎﺧﻪﻫﺎ و ﺗﻨـﻪ ﻣﮑﯿـﺪه و ﺑﺎﻋﺚ ﺿﻌﻒ درﺧﺘﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺧﺴﺎرت روی درﺧﺘﺎن ﺳﯿﺐ دﯾﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ وﺧﺴﺎرت اﺻﻠﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ و ﺗﻨﻪﻫﺎی ﺟﻮان وارد ﻣﯽآﯾﺪ. در ﺻﻮرت ﺷﺪت ﺧﺴﺎرت ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ ﻣﯽﺧﺸﮑﻨﺪ. درﺧﺘﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﺎر ﮐﻤﺘـﺮی داده و ﻣﯿـﻮه از رﺷـﺪ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﺎز ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ.
زﻧﺪﮔﯽ آﻓﺖ
اﯾﻦ آﻓﺖ در ﺗﻤﺎم اﯾﺮان ﯾﮏ ﻧﺴﻞ در ﺳﺎل دارد. زﻣﺴﺘﺎنﮔﺬراﻧﯽ در ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺗﺨﻢ در داﺧﻞ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﺎدری اﺳـﺖ. در ﻓﺼﻞ ﺑﻬﺎر ﺗﺨﻤﻬﺎ ﺗﻔﺮﯾﺦ ﺷﺪه و ﺧﺮوج ﭘﻮرهﻫﺎ ﻣﺼﺎدف ﺑﺎ زﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻞﻫﺎی ﺳﯿﺐ رﯾﺰش ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن رﺳـﺎﻧﺪه و ﯾﺎ در اوا ﺧﺮ اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻗﺮار دارد. اﯾﻦ ﺗﻘﺎرن در ﻧﻘﺎط ﺑﺎ ارﺗﻔﺎع ﮐﻤﺘﺮ ﻗﺪری ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮده ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﮐـﻪ در اﯾـﻦ ﻧﻘـﺎطﺧﺮوج ﻣﺘﺮاﮐﻢ ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ اول ﻣﺼﺎدف ﺑﺎ ﮔﻞ درﺧﺘﺎن ﺳﯿﺐ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ. ﭘـﻮرهﻫـﺎی ﺳـﻦ اول روی ﻫـﺮ دو ﺳـﻄﺢ ﻓﻮﻗـﺎﻧﯽ و ﺗﺤﺘﺎﻧﯽ ﺑﺮﮔﻬﺎ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﻣﺎده ﻫﺎ ﭘﺲ از ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ روی ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪه و در آﻧﺠﺎ ﺿﻤﻦ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺷﺪﯾﺪ ﺳﺮﯾﻌﺎ رﺷﺪ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﻧﺮﻫﺎی ﺑﺎﻟﺪار ﭘﺲ از ﺟﻔﺘﮕﯿﺮی ﻣﯽﻣﯿﺮﻧﺪ. ﻣﺎده ﻫﺎ ﭘﺲ از ﺗﻐﺬﯾﻪ و ﺟﻔﺘﯿﮕﺮی ﺗﺨﻤﺮﯾﺰی ﻣـﯽﻧﻤﺎﯾﻨـﺪ و ﭘـﺲ از ﭘﺎﯾﺎن ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺗﺨﻤﺮﯾﺰی ﻣﯽﻣﯿﺮﻧﺪ.
ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آﻓﺖ
ﺑﺮای اﯾﻦ آﻓﺖ ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ زﯾﺮا ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻗﺒﻼً اﺷﺎره ﺷﺪ ﺗـﺮاﮐﻢ ﭘـﻮرهﻫـﺎی ﺳـﻦ ﯾﮏ ﻣﺼﺎدف ﺑﺎ ﮔﻞ و رﯾﺰش آﻧﺴﺖ و اﺻﻮﻻً ﭘﻮره ﺳﻦ اول ﺑﻪ ﺳﻢ ﺣﺴﺎسﺗﺮﯾﻦ اﺳﺖ. در ﻫﺮ ﺻﻮرت ﻣـﯽﺗـﻮان ﺑـﻪ راﺣﺘـﯽ ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﻋﻠﯿﻪ آﻓﺖ را ﺑﺎ ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﻟﯿﺴﻪ ﺳﯿﺐ ﺗﻠﻔﯿﻖ ﻧﻤﻮد و اﮔﺮ ﻟﯿﺴﻪ ﺳﯿﺐ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺳﺎز ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺎ ﻗﺪری ﺗﺄﻣـﻞ ﺳﻤﭙﺎﺷـﯽ ﻋﻠﯿﻪ آن ﺑﺎ ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ ﺑﺎ ﮐﺮم ﺳﯿﺐ ﺗﻠﻔﯿﻖ ﻣﯽ ﺷﻮد و از آﻧﺠﺎﯾﯿﮑﻪ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻧﯽ در ﻣـﻮاردی ﺷﭙﺸـﮏ واوی ﺳـﯿﺐ ﻧﯿـﺰ ﻓﻌﺎل اﺳﺖ ﻟﺬا ﺗﻠﻔﯿﻖ ﺳﻤﭙﺎﺷﯿﻬﺎی اﯾﻦ دو ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺰﻣﺎﻧﯽ ﺧﻮﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ دارﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳـﺖ. ﻣـﯽداﻧـﯿﻢ ﮐـﻪ ﺷﭙﺸﮏ واوی ﺳﯿﺐ ﻧﯿﺰ زﻣﺴﺘﺎن را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺨﻢ ﻣﯽﮔﺬراﻧﺪ و از اﯾﻦ ﻟﺤﺎظ ﺑﺎ ﺷﭙﺸﮏ دو ﮐﻮﻫﺎﻧﻪ ﺗﻘﺎرن ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ دارد.
ﺷﭙﺸﮏ ﻧﺨﻮدی درﺧﺘﺎن ﻣﯿﻮه ﺳﺮدﺳﯿﺮی Eulecanium coryli
از ﺧﺎﻧﻮاده: Coccidae
ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ آﻓﺖ
ﺣﺸﺮه ﻣﺎده ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻧﯿﻢ ﮐﺮه اﺳﺖ. ﻗﻄﺮ ﻗﺴﻤﺖ ﭼﺴﺒﯿﺪه ﺑﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﺷﺎﺧﻪ ﻣﯿﺰﺑﺎن ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺤﺴﻮس ﮐﺎﻫﺶ ﻣـﯽﯾﺎﺑـﺪ و رﻧﮓ آن ﻗﻬﻮه ای روﺷﻦ ﺗﺎ ﻗﻬﻮه ای ﺗﯿﺮه اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻮﺷﯿﺪه از ﻟﮑﻪﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮات رﻧﮕﯽ ﺧﻔﯿﻒ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﻟﮑﻪﻫـﺎ در ﻫـﺮ ﺻﻮرت زﻣﯿﻨﻪای ﺑﻪ رﻧﮓ زﯾﺘﻮﻧﯽ دارﻧﺪ. در زﻣﺎن ﺗﺨﻤﺮﯾﺰی رﻧﮓ ﺑﺪن ﻣﺎده ﻗﻬﻮه ای ﺗﯿﺮه و ﺑﺮاق ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺳﻄﺢ ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﺪن ﻣﺎده ﺻﺎف اﺳﺖ. ﭘﻮره ﺳﻦ اول ﺑﻪ رﻧﮓ ﻧﺎرﻧﺠﯽ اﺳﺖ و ﭘﻮره ﺳﻦ دوم رﻧﮕﯽ ﻗﻬﻮه ای دارد.
ﻣﻨﺎﻃﻖ اﻧﺘﺸﺎر، ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن، ﺷﯿﻮه و ﺷﺪت ﺧﺴﺎرت
اﯾﻦ ﺷﭙﺸﮏ در ﻫﻤﻪ ﻧﻘﺎط ﻣﯿﻮه ﺧﯿﺰ ﮐﺸﻮر رواج دارد و ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ا ﯾﻦ ﺣﺸﺮه روی ﺑﻪ، ﺳﯿﺐ، ﮔﻼﺑﯽ، ﮔﻮﺟـﻪ، آﻟـﻮ، ﺑﺎدام، ﻫﻠﻮ، ﮔﯿﻼس، آﻟﺒﺎﻟﻮ و زردآﻟﻮ دﯾﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ. ﭘﻮرهﻫﺎ و ﺣﺸﺮه ﮐﺎﻣﻞ اﯾﻦ آﻓـﺖ ﺑـﺎ ﻣﮑﯿـﺪن ﺷـﯿﺮه ﮔﯿـﺎﻫﯽ از ﺑﺮﮔﻬـﺎ و ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ درﺧﺖ ﻣﯿﺰﺑﺎن را ﻧﺎﺗﻮان ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎی ﺷﺪﯾﺪاً آﻟﻮده ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ﻣﯽﺧﺸﮑﻨﺪ. ﻣﯿﺰان ﻣﺤﺼﻮل و ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﯿﻮه ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ. ﺷﮑﻞ دﯾﮕﺮ ﺧﺴﺎرت اﯾﻦ آﻓﺖ ﺗﺮﺷﺢ ﺷﺪﯾﺪ ﺷﯿﺮه اﺳﺖ ﮐﻪ اﻋﻤﺎل ﺗﻨﻔﺴﯽ درﺧﺖ را ﻣﺨﺘﻞ ﻣﯽﺳﺎزد.
زﻧﺪﮔﯽ آﻓﺖ
اﯾﻦ ﺣﺸﺮه ﯾﮏ ﻧﺴﻞ در ﺳﺎل داﺷﺘﻪ و زﻣﺴﺘﺎنﮔﺬراﻧﯽ آن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ دوم ﻧﺮ و ﻣﺎده روی ﺷﺎﺧﻪ اﺳﺖ. ﭘـﺲ از زﻣﺴﺘﺎن، از ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ دوم ﻧﺮ، ﺣﺸﺮات ﺑﺎﻟﺪار ﺧﺎرج ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﭘﻮرهﻫـﺎی ﺳـﻦ دوم ﻣـﺎده ﯾـﮏ ﺑـﺎر دﯾﮕـﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﻋﻮض ﮐﺮده و ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺣﺸﺮه ﻣﺎده ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. اﯾﻦ ﻣﺎدهﻫﺎ در ﻓﺎﺻـﻠﻪ زﻣـﺎﻧﯽ ﮐﻮﺗـﺎﻫﯽ ﺷـﺪﯾﺪاً ﺗﻐﺬﯾـﻪ ﻧﻤـﻮده و ﺳﺮﯾﻌﺎً رﺷﺪ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﺗﺨﻤﺮﯾﺰی ﮔﻬﮕﺎه ﺗﺎ اواﺋﻞ ﺧﺮداد ﺑﻪ ﻃﻮل ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ. ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳـﻦ اول ﭘـﺲ از ﺧـﺮوج از ﺗﺨـﻢ ﺑـﻪ ﻃﺮف ﺑﺮﮔﻬﺎ روی ﻣﯽآورﻧﺪ. اﻟﺒﺘﻪ در ﻣﻮاردی ﺗﻌﺪادی اﻧﺪک ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎً روی ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ ﻣﺴـﺘﻘﺮ ﻣـﯽﺷـﻮﻧﺪ ﮐـﻪ ﺑـﻪ زودی از ﺑـﯿﻦ ﻣﯽروﻧﺪ. ﻣﺤﻞ اﺳﺘﻘﺮار ﭘﻮره ﻫﺮ دو ﺳﻄﺢ ﺑﺮگ اﺳﺖ. اﯾﻦ ﭘﻮرهﻫﺎ را ﻣﯽﺗﻮان ﺗﺎ ﺷﺮوع ﺧﺰان درﺧﺘﺎن ﻧﯿﺰ روی ﺑﺮگ ﻣﺸـﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮد.
ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آﻓﺖ
ﺑﺎ اﯾﻦآﻓﺖ در ﺻﻮرت ﺷﺪت آﻟﻮدﮔﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺒﺎرزه ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﮐﺮد. ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ آن ﮐﻪ ﻣﺎده ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ ﺑﻪ راﺣﺘـﯽ ﺑـﺎ ﺳﻤﻮم ﮐﺸﺘﻪ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ و ﻟﺬا ﺑﺎﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﺮده و ﺑﺎ ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ اول ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻢ ﺑﺴـﯿﺎر ﺣﺴﺎﺳـﻨﺪ ﻣﺒـﺎرزه ﻧﻤـﻮد و ﺟﻤﻌﯿـﺖ را ﺑﺮای ﺳﺎل آﯾﻨﺪه ﮐﺎﻫﺶ داد. ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ زﻣﺎن ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﭘﻮره ﺳﻦ اول، ﺑﺎ ﺗﻌـﺪادی ا ز آﻓـﺎت ﻣﻬـﻢ دﯾﮕـﺮ ﻫﻤﺰﻣـﺎﻧﯽ ﺧﻮاﻫـﺪ داﺷﺖ.
ﺷﭙﺸﮏ ﻧﺨﻮدی ﺑﺎدام Didesmococcus unifasciatus
از ﺧﺎﻧﻮاده: Coccidae
ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ آﻓﺖ
ﺣﺸﺮه ﻣﺎده در ﺷﺮوع ﺗﺨﻤﮕﺬاری رﻧﮕﯽ ﻗﻬﻮه ای ﺗﯿﺮه ﺑﺎ ﺟﻼی ﺧﻔﯿﻒ ﺑﻨﻔﺶ دارد. در اﯾﻦ زﻣﺎن در ﺳﻄﺢ ﭘﺸﺘﯽ ﺑـﺪن ﻣـﺎده دو ردﯾﻒ ﻓﺮورﻓﺘﮕﯽﻫﺎی ﮐﻢ وﺑﯿﺶ ﻣﺸﺨﺺ از ﺳﺮ ﺗﺎ ﺻﻔﺤﻪ ﺧﺮوﺟﯽ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ. روی ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻘﺒﯽ ﺑـﺪن ﻧﺎﺣﯿـﻪای ﺑﻪ رﻧﮓ ﻗﻬﻮه ای روﺷﻦ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺸﺨﺺ در اﻣﺘﺪاد ﻋﺮﺿﯽ ﺑﺪن دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮد. در ﻃﻮل ﺗﺨﻤﮕﺬاری ﺣﺸـﺮه ﻣـﺎده ﺑـﻪ ﺗـﺪرﯾﺞ ﺷﮑﻞ ﮐﺮوی ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ و در ﻫﻤﺎن ﻫﻨﮕﺎم دو ردﯾﻒ ﻓﺮورﻓﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ﻣﺤﻮ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ و زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺗﺨﻤﮕـﺬاری ﺑـﻪ ﭘﺎﯾـﺎن ﻣﯽرﺳﺪ ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻬﻮه ای روﺷﻦ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ﻣﺤﻮ و ﺑﺪن ﺣﺸﺮه ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﮐﯿﺘﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد. ﻧﺮ ﺑﻪ رﻧﮓ ﻗﻬﻮه ای ﺗﯿـﺮه ﺑـﻮده و در ﺑﻌﻀﯽ ﻧﻘﺎط ﺑﺪن آﺛﺎری از رﻧﮓ ﻗﺮﻣﺰ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺧﻮرد. ﺣﺸﺮه ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﺑﺎل دارد. ﭘﻮره ﺳﻦ ﯾﮏ ﺑﻪ رﻧـﮓ زرد ﻣﺘﻤﺎﯾـﻞ ﺑـﻪ ﻗﻬﻮه ای اﺳﺖ و ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮل دارای ﺷﺎﺧﮏ و ﭼﺸﻢ ﺑﻮده ﮐﻪ در ﺳﻨﯿﻦ ﺑﻌﺪی از ﺑﯿﻦ ﻣﯽروﻧﺪ.
ﻣﻨﺎﻃﻖ اﻧﺘﺸﺎر، ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن، ﺷﯿﻮه و ﺷﺪت ﺧﺴﺎرت
اﯾﻦ ﺷﭙﺸﮏ ﺗﺎﮐﻨﻮن در آذرﺑﺎﯾﺠﺎن ﺷﺮﻗﯽ و دﻣﺎوﻧﺪ دﯾﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ. در واﻗﻊ اﯾﻦ آﻓﺖ از آذرﺑﺎﯾﺠﺎن ﻫﻤﺮاه ﻧﻬﺎلﻫﺎی ﺑـﺎدام ﺑﻪ دﻣﺎوﻧﺪ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪ. ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن آن ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺑﺎدام، ﻫﻠﻮ، ﺷﻔﺘﺎﻟﻮ، زردآﻟﻮ، ﮔﻮﺟﻪ و آﻟﻮ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷـﺪﻧﺪ. ﭘـﻮرهﻫـﺎ و ﺣﺸـﺮه ﮐﺎﻣﻞ اﯾﻦ آﻓﺖ ﺷﯿﺮه ﮔﯿﺎﻫﯽ را از ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ و ﺗﻨﻪ ﻣﮑﯿﺪه و ﺗﻮان درﺧﺖ ﻣﯿﺰﺑﺎن را ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽدﻫﻨﺪ. ﺧﺴﺎرت ﺷﺪﯾﺪ آن ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺧﺸﮑﯿﺪن ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮد.
زﻧﺪﮔﯽ آﻓﺖ
اﯾﻦ ﺣﺸﺮه ﯾﮏ ﻧﺴﻞ در ﺳﺎل دارد. زﻣﺴﺘﺎن ﮔﺬراﻧﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ دوم ﻧﺮ و ﻣـﺎده روی ﺷـﺎﺧﻪﻫـﺎی درﺧﺘـﺎن ﻣﯿﺰﺑﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺟﻠﺪ ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ دوم ﻣﺎده ﺑﻪ ﺣﺸﺮه ﮐﺎﻣﻞ ﻣﺎده و ﺗﻐﯿﯿﺮ ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ دوم ﻧﺮ ﺑﻪ ﻧﻤﻒ ﺟﻬﺖ ﺑﺎﻟـﺪار ﺷﺪن ﭘﺲ از زﻣﺴﺘﺎن ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد. ﺣﺸﺮات ﻣﺎده ﭘﺲ از ﺟﻔﺘﮕﯿﺮی ﺗﺨﻤﮕﺬاری ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﺧﺮوج ﭘـﻮرهﻫـﺎی ﺳـﻦ اول در ﮐﻞ از اوﻟﯿﻦ روزﻫﺎی ﺗﯿﺮﻣﺎه آﻏﺎز ﻣﯽﮔﺮدد و ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻇﻬﻮر آﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ در ده روز اول آن ﻣﺎه اﺳﺖ. ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ اول ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎ روی ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﺤﺾ آﻏﺎز ﺗﻐﺬﯾﻪ روی ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ ﺷﺮوع ﺑﻪ اﯾﺠﺎد ﻻﯾﻪ ﺳﻔﯿﺪ رﻧﮕﯽ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨـﺪ ﺑـﻪ ﻃـﻮری ﮐﻪ ﺷﺎﺧﻪ آﻟﻮده در ﺻﻮرت ﺷﺪت آﻟﻮدﮔﯽ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ. اﯾﻦ ﭘﻮرهﻫﺎ ﺗﺎ اواﺧﺮ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﺑـﻪ ﺗﻐﺬﯾـﻪ از ﺷـﺎﺧﻪﻫـﺎ اداﻣﻪ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﻣﺒﺪل ﺑﻪ ﭘﻮره ﺳﻦ دوم ﺷﺪه ﮐﻪ زﻣﺴﺘﺎن را ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺣﺎﻟﺖ ﻣﯽﮔﺬراﻧﻨﺪ. ﺣﺸـﺮات ﻣـﺎده ﺿـﻤﻦ رﺷـﺪ ﺳﺮﯾﻊ ﺷﯿﺮاﺑﻪای ﺗﺮ ﺷﺢ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺧﺸﮏ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻻﯾﻪای ﻗﻨﺪی ﺳﻔﯿﺪ رﻧﮓ اﻃـﺮاف ﺑﻌﻀـﯽ از آﻧﻬـﺎ را ﻓـﺮا ﻣﯽﮔﯿﺮد.
ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آﻓﺖ
اﯾﻦ ﺣﺸﺮه از دﺳﺘﻪ آﻓﺎﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺻﻮرت ﺷﺪت ﺗﺮاﮐﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ آن ﻣﺒﺎرزه ﺷﯿﻤﺎﯾﯽ ﮐﺮد. ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ زﻣـﺎن ﺳﻤﭙﺎﺷـﯽ ﻋﻠﯿـﻪ آﻧﻬﺎ وﻗﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ اول ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪه اﻧﺪ در ﻣﻮرد اﯾﻦ ﺣﺸﺮه ﻇﻬﻮر ﻣﺘﺮاﮐﻢ ﭘﻮرهﻫﺎی ﺳﻦ اول ﻣﺼﺎدف ﺑـﺎ دﻫـﻪ اول ﺗﯿﺮ ﻣﺎه اﺳﺖ. در آن زﻣﺎن ﺷﺘﻪﻫﺎی درﺧﺘﺎن ﻣﯿﻮه ﺳﺮدﺳـﯿﺮی در ﻧـﻮاﺣﯽ ﻣﺮﺗﻔـﻊ در اوج ﻓﻌﺎﻟﯿـﺖ ﺑـﻮده و ﻟـﺬا ﻣـﯽﺗـﻮان ﺳﻤﭙﺎﺷﯽ آﻧﻬﺎ را ﺗﻠﻔﯿﻖ ﻧﻤﻮد.