راههای پیشگیری و مبارزه با انگلهای خارجی دام

انگلهای دام و راههای مبارزه با انها

انگلهای خارجی نوعی از حشره ها هستند که در گروه بندپایان قرار می گیرند . پیشگیری و مبارزه با آنها از این رو قابل اهمیت می باشد که :

 1- این حشره ها می توانند خیلی زود تولید مثل نمایند و جمعیت آنها در مدت کوتاهی به سرعت افزایش می یابد .

2- بسیاری از بندپایان تولیدات کشاورزی و ماده های غذایی انسان را مصرف می کنند .

3- انگلهای خارجی با حمله کردن به پوست حیوانات مانند گوسفند هر ساله میلیونها ریال خسارت به دامداران وارد می کنند .

4- بسیاری از بیماریهای انسانی ، دامی و یا مشترک بین انسان و دام مانند تیفوس ، حصبه ، وبا ، طاعون ، سالک و مالاریا به وسیله بندپایان انتقال پیدا می کنند .

5- بعضی از انگلهای خارجی از گوشت یا خون دام یا انسان استفاده می کنند و سبب کم خونی در آنان می شوند .

6- گزش بعضی از انگلهای خارجی سبب به وجود آمدن مسمومیت ، ناراحتی های خونی ، ناراحتی های عصبی و به وجود آمدن کهیر و تاول در پوست انسان و دام می شود .

7- گزش انگلهای خارجی در بعضی از انسانها یا دامهایی که به آنها حساسیت دارند ، ممکن است سبب مرگ ناگهانی بشود .

با وجود مطالب گفته شده اهمیت و لزوم پیشگیری و مبارزه با انگلهای خارجی بر همه ما روشن  می شود . در ادامه برخی از انگلهای خارجی که از مهمترین آنها نیز می باشند . مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرند .

کنه ها :

یکی از مشکلهای بزرگ در دامداریهای کشور ما وجود کنه و بیماریهای بوجود آمده از آن است . کنه ها می توانند بیماریهای مانند بایزیور و تیلریوز زردی را به گاو و گوسفند انتقال بدهند ، علاوه بر این کنه ها موجب به وجود آمدن کم خونی در دام می شوند . نوع های مختلفی از کنه ها در ایران به خصوص در قسمت های شمال ، جنوب و مرکز کشور دیده شده است . کنه ها می توانند به انسان ، گاو ، گوسفند ، سگ ، گربه ، خرگوش ، مرغ ، کبوتر ، اسب و … حمله کنند . نیش کنه ها دردناک است و سبب لاغری و حتی تلف شدن دام می شود .

پیشگیری و مبارزه با کنه ها :

1- دام آلوده به کنه را از گله جدا کنید و اجازه ندهید با دام های دیگر ارتباط داشته باشد .

2- دام آلوده را زیر نظر دامپزشک درمان کنید .

3- کارهایی که برای از بین بردن کنه ها انجام می شود باید برای نابودی کنه های روی دام و محیط دامداری باشد به همین دلیل مکانهای مناسب برای تخم گذاری و رشد کنه ها را ضد عفونی و سپس سمپاشی کنید . بسیاری از کنه ها در جاهای تاریک و یا قسمتهای باتلاقی کناره دریای خزر زندگی می کنند .

4- حمام دام یا پاشیدن سم بر روی دام با استفاده از سم هایی مانند مالاتیون و پاراتیون ، نگوون ، آزانتول ، بایگون ، نگون و لیندن در مبارزه با کنه ها اثر زیادی دارد .

جرب ها :

جرب ها عامل بیماری گال یا گری هستند . بر عکس کنه ها جرب ها را نمی توان با چشم دید و فقط با میکروسکوپ یا ریزبین قابل دیدن هستند حمله جرب ها به انسان یا دام باعث خارش شدید می شود که به آن خارش شبانه می گویند . جرب ها به پوست حمله می کنند و سپس با بوجود آوردن سوراخی به زیر پوست می روند . حیوانات و یا انسانهای آلوده به جرب ها دچار خارش شدیدی می شوند . این خارش در زیر آفتاب شدت می یابد . مو و پشم آلوده می ریزد و به دلیل خارشهای شدید کبره یا زخم بوجود می آید . انسان ، گاو ، اسب ، گوسفند ، سگ ، گربه و … ممکن است به جرب آلوده شوند . به طور معمول جرب ها در محیط ، در هنگام روز پنهان هستند و در هنگام شب از شکاف ها و درز دیوارها خارج می شوند و خونخواری می کنند . انسان جرب را از حیوانات و یا سایر انسان های آلوده از طریق تماس با لباسهای آلوده می گیرد .

پیشگیری از آلودگی به جرب :

1- دام هایی که تغذیه آنها درست و مناسب است کمتر به انگل جرب آلوده می شوند .

2- رعایت بهداشت در دامداری و سمپاشی به موقع محل زیر نظر دامپزشک از گسترش بیماری گال در میان دامها جلوگیری می کند .

مبارزه با جرب :

1- برای مبارزه با جرب در دامها می توان از ترکیب های گوگرد دار مانند خمیر گوگرد استفاده کرد .

2- استفاده از سم های مجاز با نظر دامپزشک نیز برای حمام دادن دام ها مناسب است .

3- اگر دامدار و یا افراد خانواده او به جرب آلوده شدند ، با دستور پزشک باید از شامپوی ضد جرب استفاده کنند .

4- دامهای آلوده را باید از گله جدا کرد تا بیماری به دام های دیگر منتقل نشود .

شپش ها :

شپش ها انگل خارجی و دایمی حیوانات و انسانها هستند به طوری که دور از بدن انسان و دام در مدت چند روز تلف می شوند . شپش ها بیشتر روی قسمت های کم موی بدن مانند بیضه ، پستان ، زیر شکم ، کشاله ران و زیر دم قرار می گیرند . شپش در دام ها به ندرت در سر دیده می شود . در اثر تماس بیمار با دام سالم شپش ها منتقل می شوند . به علاوه از راه وسیله های آلوده مانند پشم چین ، شپش از دامی به دام دیگر منتقل می شود . در اثر حرکت شپش ها روی بدن دام و یا نیش آنان دامهای آلوده کم اشتها ونا آرام می شوند . همچنین به دلیل خارش شدید ، همیشه خود را به اطراف می مالند و پوست خود را گاز می گیرند ، طوری که باعث بوجود آمدن آسیبهایی در پوست و مو می شوند . مقدار شیر و گوشت در دام های آلوده به شپش ، کم می شوند به علاوه پشم آنان کلفت شده و پیچیدگی پیدا می کند . انواع مختلفی از شپش ها نیز به طیور حمله می کنند . در نتیجه سبب ضعف و لاغری طیور شده و تولید تخم را کم می کنند . شپش در انسان سبب انتقال بیماری تیفوس همه گیر ، تب خندق یا تب سنگر و یا تب پنج روزه می شود . به طور کلی شپش ها در گوسفند ، گاو ، اسب ، الاغ ، طیور و انسان دیده می شوند . دام های جوان ، ضعیف و لاغر که خوب تغذیه نشده اند ، بیشتر به شپش آلوده می شوند . به خصوص در فصل سرما که دام ها به صورت گروهی در طویله نگهداری می شوند .

پیش گیری از آلودگی به شپش :

برای پیشگیری از آلودگل به شپش باید نکته های زیر را رعایت کرد :

1- تمیز نگه داشتن بدن دام ها با شستشو ، تیمار و غیره

2- تمیز نگه داشتن محیط دامداری

3- دور کردن زباله ، لاشه حیوانات تلف شده ، مدفوع و فضولات دیگر از نزدیک طویله و محل جمع شدن دامها

4- ساختن طویله های مناسب که قابل شستشو باشند . همچنین با شعله دادن و یا استفاده از ماده های شیمیایی بتوان آنجا را ضدعفونی کرد .

5- سمپاشی مرتب دامها و محیط دامداری با استفاده از سم ها و راههای مناسب .

6- تغذیه مناسب دام که سبب بیشتر شدن مقاومت بدن دام می شود .

7- درمان دامهای بیمار و انجام مایه کوبی های لازم و انجام دادن دستورهای بهداشتی که به صورت فوری به بیشتر شدن مقاومت بدن دامها کمک می کند .

مبارزه با شپش ها :

1- برای مبارزه با شپش در دامها می توان از سمهای مجاز زیر نظر دامپزشک استفاده کرد .

2- در انسان نیز هنگام آلودگی به شپش می توان از شامپوی ضد شپش با دستور پزشک استفاده کرد .

کک ها :

ککها حشراتی خونخوار هستند که تخم خود را روی بدن انسان ، حیوان و یا در داخل لانه حیوان می گذارند . کک ها مهمترین عامل انتقال بیماری طاعون هستند . نیش کک ها در انسان و دام باعث بوجود آمدن خارش شدید و زخم های چرکی در پوست می شود . کک هایی که انسان را آلوده می کنند ، تخم خود را زیر فرش و یا در شکاف دیوارها می گذارند . انسان ، موش ، خوک ، طیور ، سگ ، گربه ، سنجاب و موش باغی ممکن است به کک آلوده شوند .

پیشگیری از آلودگی به کک :

کک ها در محل زندگی انسان ها هنگام روز در شکاف ها و درزها داخل فرش ها و رختخواب ها استراحت می کنند . اگر این قسمت ها به طور مرتب و کامل جارو و تمیز بشوند ، کک ها نمی توانند انسان و یا دام را آلوده کنند به همین دلیل رعایت بهداشت به خصوص در اتاقهای خواب انسانها یا محل استراحت حیوانات ، مهمترین راه پیشگیری از آلودگی انسان و حیوان به کک است .

مبارزه با کک :

1- مهمترین و سریع ترین راه مبارزه با کک ها استفاده از حشره کش های مناسب با نظر دامپزشک است . به طور معمول ، این حشره کش به صورت گرد پاشیدنی مصرف می شود .

2- لانه ها ، سوراخ ها و راهروهای جوندگان محلهای اصلی سمپاشی هستند . به این تریتب ، بدن این حیوانات با گرد حشره کش تماس پیدا می کند و سم در پشم آنان پراکنده می شود .

3- در خانه ها و داخل ساختمانها برای مبارزه با کک باید قسمت پایین دیوار و کف اتاق ها تا فاصله پانزده تا سی سانتیمتری از دیوار به مقدار کافی سمپاشی بشود .

4- در جاهایی که بین دیوار و سقف شکاف وجود دارد . باید در تمام شکاف ها ، بالای دیوارها ، قسمت های مختلف سقف ، تیرها و ستونهای ساختمان سمپاشی بشود .

5- کک ها پس از تغذیه ، روی انسان یا حیوان باقی نمی مانند به این ترتیب برای مبارزه با این حشره باید محل های خواب و رختخوب ها را سمپاشی کرد .

6- از سمپاشی رختخواب بچه ها باید خودداری کرد ولی باید آنها را با دقت شست .

7- سگ های گله و یا گربه های خانگی آلوده را می توان با استفاده از گردپاشی و سمپاشی و یا حمام کردن با نظر دامپزشک درمان کرد .

8- برای مبازره با کک از سم های مجاز استفاده می شود . که برای چگونگی و مقدار مصرف سم باید از دامپزشک کمک گرفت .

حمام دادن دامها یک راه مناسب برای مبارزه با انگلهای خارجی :

خوشبختانه امروزه با استفاده از حمامهای دارویی ، انگلهای خارجی به راحتی از بین می روند . انگل هایی مانند کنه و جرب را می توان به آسانی با حمام های دارویی از بین برد .

بهترین زمان حمام دادن دام ها :

بهترین زمان حمام دادن دامها هشت روز پس از پشم چینی است . زیرا در این زمان به دلیل نداشتن پشم ، دارو به خوبی بر روی انگل ها اثر می کند . به علاوه اگر بدلیل پشم چینی خراشی بر روی پوست دام به وجود آمده باشد ، پس از هشت روز برطرف می شود . بهترین ساعت برای حمام دادن دام ها حدود 9 صبح است که دام ها فرصت کافی برای خشک شدن داشته باشند .

ساختمان حمام دام :

ساختمان حمام دام از سه قسمت تشکیل شده است :

1- محل انتظار

2- حمام

3- محل استراحت و خشک شدن حیوان یا استراحتگاه .

پیش از ساختن حمام برای دام ها با دامپزشک مشورت کنید تا نکته ها و دستورهای بهداشتی در ساختن آنجا رعایت شود . 

شرایط حمام :

عمق حمام به نوع دام بستگی دارد که برای گاو عمیق تر و برای گوسفند کم عمق تر است . درون این حمام پر از ماده های دارویی است . ساختمان حمام از بتون مسلح یا آجر و سیمان و فلز ساخته می شود . کف حمام شیب دار است . این شیب ، حدود پنج درصد است که آب را به طرف مجرای فاضلاب هدایت می کند . شیب کف حمام باعث می شود که شستشو و نظافت آنجا به راحتی انجام بشود . دیواره حوضچه حمام باید تا اندازه ای از زمین بلندتر باشد تا آلودگی محیط وارد حمام نشود . قسمت خروجی حمام باید موج دار باشد تا دام بتواند به راحتی و بدون کمک از داخل حمام خارج شود و به استراحتگاه برود .

مدت حمام دادن :

مدت حمام دادن به نوع دارو و طول پشم حیوان بستگی دارد . این مدت از بیست ثانیه تا یک دقیقه ممکن است طول بکشد . به طور معمول ، وقتی دام وارد حوضچه حمام می شود با یک عصای چوبی ، دو بار سر حیوان را درون آب و داروهای داخل آن فرو می برند . به این ترتیب انگلهایی که در سر و صورت دام وجود دارند ، نیز کشته می شوند . درباره مدت زمان حمام دادن می توانید با دامپزشک مشورت کنید . به علاوه درباره فاصله های زمانی برای حمام دادن دام ها با توجه به نوع انگل ، دامپزشک نظر می دهد .

نکته های مهم در حمام دادن :

1- تمیز کردن حمام ، پیش از پر کردن آن با آب و دارو ضروری است . برای این کار باید داخل حوضچه حمام را به طور کامل از هر گونه آلودگی و کثیفی پاک کنید .

2- برای اینکه بدانید چه مقدار از سم را باید با آب مخلوط کنید با دامپزشک مشورت نمایید .

3- از حمام دادن دام ها در روزهای سرد و یا روزهای بارانی باید خودداری کنید زیرا ممکن است حیوان به بیماریهای تنفسی دچار بشود .

4- برای انتخاب نوع سم باید به نوع انگل ، نوع و سن دام و قیمت سم توجه کرد . برای این کار با دامپزشک مشورت کنید .

5- هنگام ساختن حمام باید توجه کرد که آب به راحتی در دسترس قرار گیرد .

6- از مخلوط کردن سم های مختلف برای حمام دادن دام ها خودداری کنید .

7- پیش از حمام دادن دام ها باید دامپزشک آنان را معاینه کند . دامهای زخمی ، ضعیف ، جوان ، خسته ، تشنه ، فحل و آبستن سنگین را نباید حمام داد . دام های تشنه را باید قبل از حمام دادن سیراب کرد تا از آب سمی حمام نخورند . به دامهای خسته نباید استراحت داده شود . دام های زیر سه ماه را نیز نباید وارد حمام کرد . دامهای آبستن سنگین را می توان به صورت جداگانه حمام داد .

8- به طور معمول بزها تحمل زیادی برای حمام کردن ندارند . بهتر است این دام را سمپاشی کرد تا حمام .

9- هنگام حمام دادن دام ها هر چند وقت یکبار باید با پارو یا چنگک مناسبی مایع درون حمام را به هم زد . با این کار از ته نشین شدن دارو در کف حوضچه جلوگیری می شود .

10- پس از حمام دادن دام ها نباید آنان را به مدت طولانی در زیر نور خورشید نگه داشت . زیرا ممکن است باعث ناراحتی پوستی و یا مسمومیت دام ها بشود .

11- بهتر است حمام دادن دام ها و سمپاشی داخل دامداری در یک زمان انجام بشود .

12- پس از حمام دادن دام ها بهتر است آب درون حمام را وارد چاه فاضلاب کنید . برای حمام های بعدی دوباره آب و دارویی تازه در حمام بریزید تا دارو کم نشود .

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۲ رای
فیسبوک توییتر گوگل + لینکداین تلگرام واتس اپ کلوب
 
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

error: عدم امکان کپی مطالب

تماس با ما

برگشت به منوی تماس ها

پشتیبانی واتساپ

برگشت به منوی تماس ها

کانال تلگرام شرکت

برگشت به منوی تماس ها

پیج اینستاگرام شرکت

برگشت به منوی تماس ها

برگشت به منوی تماس ها

برگشت به منوی تماس ها