بررسی علل چروکیدگی، سیاه شدن مغز گردو و روش های کنترل آن

بررسی علل چروکیدگی، سیاه شدن مغز گردو و روش های کنترل آن

 

نرم افزار سم شناس

 

گردو از درختان پهن برگ است که در بسیاری از نقاط جهان، شامل نیمکره شمالی از مرکز تا شرق اروپا، قفقاز، شمال و مرکز ایران تا استان کهگیلویه و بویراحمد با مساحت ۱۶۲۶۴ کیلومتر مربع در دامنه رشته کوه زاگرس و در میان استانهای خوزستان، اصفهان، فارس، بوشهر و چهار محال و بختیاری واقع شده است با توجه به توپوگرافی خاص دارای تنوع آب وهوای زیادی میباشد که موجب گردیده در کشت محصولات زراعی و باغی تنوع زیادی حاصل شود. درخت گردو خواهان آب و هوایی معتدل است وجود دماهای زیرصفر و یخبندان در بهار و زمان رشد و فعالیت درخت موجب سرمازدگی شاخه ها و بخصوص گل ها می شود. از نظر مقاومت ارقام مختلف با هم متفاوتند ولی عموما” دمای پایین تر از ۱۰- درجه سانتی گراد برای اکتر ارقام مضر است. دمای هوا در ماههای تابستان نباید از ۳۸ درجه سانتی گراد تجاوز نماید، زیرا موجب آفتاب سوختگی پوست سبز و سیاه شدن مغز گردو میشود و دمای پایین نیز سبب تولید میوه هایی میشود که مغز آنها چروکیده می باشد. سطح زیر کشت محصول گردو در استان کهگیلویه و بویراحمد در سال ۱۳۹۰ به میزان ۹۸۹۴ هکتار می باشد که ۶۵۳۸ هکتار آن بارور و ۳۳۵۶ هکتار غیر بارور می باشد تولید استان در سال ۱۳۹۰ به میزان ۱۴۰۰۰ تن می باشد.

 

علل سیاه شدن مغز گردو و روش های کنترل آن

 

خواص گردو :

 

مغز گردو از میوه جاتی است که هم به صورت خشک و هم تازه مصرف می گردد و سرشار از ویتامین های A,B,E و املاحی متل آهن، فسفر، روی و مس می باشد. مغز گردو در صنایع دارو سازی و پزشکی به میزان زیادی مورد استفاده قرار می گیرد. برگ های گیاه دارای خواص ضدالتهابی و کرم کشی و بند آورنده خون نیز می باشند. علاوه بر این، جهت درمان یبوست، بیماریهای پوستی، سوء هاضمه، اسهال به کار می روند. تنه و ریشه درخت دارای خاصیت پاک کنندگی بوده و قابض و ضد کرم می باشند. چوب گردو در صنایع روکش و نماسازی، معرق کاری، ساخت ابزار موسیقی، مبل سازی و غیر استفاده می شود و از بهترین چوب های جهان بشمار می رود. این میوه مغزدار سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ است خصوصا” نوع چربی محافظتی که بدن نمیتواند آن را تولید کند. گردو از قلب و عروق محافظت می کند. گردو موجب کاهش میزان مولکول هایی می شود که باعث سفتی رگهای قلب می شود. در میزان کلسترول تأثیر می گذارد و باعث کاهش آن می شود.

 

علل سیاه شدن مغز گردو و روش های کنترل آن:

 

معضل بزرگی که کیفیت گردو را تهدید میکند و باعث صدمه و خسارت به آن می گردد، مسئله سوختگی یا سیاه شدن مغز گردو می باشد .

 

عوامل سوختگی یا سیاه شدن:

 

  1. بیماری بالایت گردو
  2. کرم مغزخوار گردو
  3. عوامل ژنتیکی و نوع رقم انتخابی
  4. عوامل محیطی (تأثیر دما، آب و هوا، رطوبت و نور)
  5. تغذیه و کود دهی
  6. زمان برداشت و روش برداشت
  7. نحوه خشک کردن
  8. آبیاری

 

انتخاب ارقام:

معمولا در ارقام زودرس چون فرآیند رسیدن میوه با هوای گرم اواسط تابستان همزمان است مغزها تیره تر شده و از کیفیت آن کاسته می شود پس با شناسایی ارقام دیررس و مرغوب و پرورش آنها می تواند از مسئله تیرگی مغز گردو تا حدودی جلوگیری کرد.

 

دما :

 

تابستانهای گرم و درجه حرارت های بالای ۳۸ درجه سانتی گراد در طی دوره سفت شدن مغاز باعث تیره شدن آن می گردد برای دستیابی به گردوهایی با مغز پر و میزان چربی بالا، درجه حرارتهای ۲۷ تا ۳۳ درجه سانتی گراد در طول چندین هفته قبل از برداشت ضروری می باشد.

 

تغذیه:

 

تغذیه با عناصر میکرو به ویژه سولفات روی و آهن درافزایشی کیفیت مغز گردو موتر می باشد.

 

برداشت گردو:

 

برداشت مکانیزه و انتخاب روش برداشت صحیح که در حداقل زمان انجام گیرد اهمیت دارد. در برداشت مکانیزه استفاده از ماشین پوست گیربسیار الزامی است. فصل برداشت گردو بستگی به شرایط محیطی دارد و در اواخر تابستان یا اوایل پاییز برداشت می شود. هنگام برداشت گردو پوست آن باید به رنگ قهوه ای مایل به خاکی در آمده باشد و پوست آن به راحتی از گردو جدا شود. برداشت محصول گردو باید در اولین فرصت که گردوها پوست می دهند انجام شود. استفاده از اتفون مایع به میزان ۳۰۰۰-۱۰۰۰ پی پی ام برای هر درخت در جدا کردن پوست سبز گردو موتر می باشد. اتفون با تسریع در رسیدن پوست سبز گردو سبب سهولت جدا شدن آن از روی پوسته سخت گردیده و در نتیجه برداشت گردو را هنگامی که کیفیت مغز حداکتر است امکان پذیر می سازد. بعد از چیدن گردوها باید آنها را پوست کنده و محصول را در سایه و در جای خشک پهن کرد تا خشک شوند. محل خشک شدن باید طوری باشد که هوا در آن جریان داشته باشد, تا محصول به طور کامل خشک شود. در مناطقی که آفتاب، ملایم باشد می توان محصول را بعد از پوست گیری در آفتاب ملایم خشک کرد. اگر آفتاب شدید باشد موجب سیاه شدن مغز گردو و عدم بازار پسندی آن می شود. روش سنتی برداشت گردو به این صورت است که با چوب بلند به شاخه های درخت ضربه می زنند که باعث تکیده شدن گردوها می شود این روش علاوه بر زحمت زیاد و وقت گیر بودن آن باعث صدمه به درخت گردو میشود و تمر سالهای آینده گردو را نیز از بین میبرد. برداشت مکانیزه و استفاده از ماشینهای تکان دهنده (شایکر) بهتر می باشد. استفاده از پوست کن گردو برای پوست گیری و استفاده از انواع دستگاههای خشک کن بجای خشک کردن سنتی گردو که باعت آفتاب سوختگی و تیره شدن آن میشود توصیه می گردد. این دستگاه ها می توانند میوه ها را در مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت خشک کنند. حرارت نباید از ۴۳درجه سانتی گراد بیشتر گردد در غیر اینصورت مغز گردو تيره و غير قابل مصرف می گردد. لذا از انبارداری طولانی مدت گردو نیز باید پرهیز نمود.

 

کوددهی درخت گردو:

 

به طور کلی گردو درختی پرنیاز، روشنایی دوست، گرما پسند، مقاوم به خشکی، طالب آب و هوای خنک کوهستانی، خاک های عمیق و قابل نفوذ است.شناخت نیازهای کودی درخت گردو از طریق آزمون خاک و آنالیز اندام های مختلف درخت امکان پذیر است. کودهای آلی (کود حیوانی) بایستی همراه کودهای شیمیایی در زمستان به صورت چال کود در سایه انداز درخت داده شود. چال کود به عمق یک متر و عرض ۴۰ سانتی متر و به طول یک متر است که در سایه انداز درخت حفر می گردد. کودهای از ته در دو نوبت به درخت گردو داده می شوند چنانچه از نظر کمبود آب محدودیت نباشد نوبت اول در اسفند ماه و نوبت دوم در اوایل خرداد ماه به درختان داده شود. قابل توجه اینکه کود ازت را نباید دیرتر از موعد به زمین داد، زیرا مانع رشد کامل و خشبی شدن شاخه ها قیل از فرارسیدن زمستان میشود.

 

ترکیب کودی برای درخت گردوی بارور:

 

  • اوره: 225 گرم
  • سوپر فسفات تریپل، 50 گرم
  • سولفات پتاسیم : 150 گرم
  • سولفات روی:20 گرم
  • سولفات آهن: , 40 گرم
  • سولفات منگنز، 30 گرم
  • سولفات مس : 15 گرم
  • گوگراد کشاورزی: 400 گرم
  • کود آلی (حیوانی): 15000 گرم

 

زمان استفاده کودهای ذکر شده،، به غیر از کود اوره که به صورت سرک داده،بقیه در اواخر اسفند ماه به صورت چال کود استفاده می شود.

 

آبیاری:

 

برای آبیاری درخت گردو سالیانه به ۱۲۰۰۰-۱۰۰۰۰ متر مکعب آب در هر هکتار مورد نیاز است. این میزان آب باید در تمام فصول رشد از ماه خرداد تا شهریور در اختیار گیاه قرار گیرد. به طور متال، چنانچه درخت در موقعیت تولید میوه (۶-۵ هفته بعد از گل دادن) به میزان کافی آبیاری نشود میوه با کیفیت نامرغوبی تولید خواهد گردید. بدین ترتیب که میوه به حجم واقعی خود نرسیده، و مغز آن کوچک خواهد ماند. همچنین آبیاری بیش از اندازه نیز باعث میشود سرشاخه ها با رشد دیررس خود در معرض خطر سرمازدگی قرار گیرند.

 

دوره های بحرانی کمبود آب:

 

الف: خرداد ماه

 

  1. کوچک شدن اندازه
  2. کاهش رشد شاخ و برگ
  3. تأخیر در رشد گیاهی

 

ب: تیر ماه

 

  1. نقص در رشد گیاهی
  2. نقص در تشکیل جوانه های میوه، کاهش جوانه های گل و کمبود تولید میوه درسال بعد
  3. نقص در بستن مغز گردو که در این حالت مغز دچار چروکیدگی میشود .

 

ج : مرداد ماه

 

  1. نقص در بستن مغز گردو و چروکیدگی
  2. نقص در تشکیل جوانه های میوه
  3. تغییر رنگ پوسته مغز گردو
  4. نارسی ماندن شاخه های سال بعد
  5. ایجاد حساسیت به سرما و یخبندان

 

د: شهریور ماه

 

  1. نقص در تجمع مواد خشک در مغز گردو
  2. کاهش وزن
  3. پژمردگی مغز گردو پس از خشک کردن
  4. نقص در خشبی شدن شاخه های سال جاری
  5. خزان زود رس

 

هر چند در بعضی از درختان میوه، رطوبت خاک ابتدای فصلی(بهار _ اوايل تابستان) برحجم نهایی میوه تأثیر چندانی نداشته باشد اما در درختان گردو بسیار تعیین کننده است. میزان رطوبت اوایل فصل در درشتی ظاهر میوه فاکتور تعیین کننده و موتری است به طوری که پر شدن مغز به رطوبت اواخر فصل بهار و اواسط و اواخر تابستان وابسته است. به علاوه رطوبت در این زمان، در میزان تولید و تشکیل جوانه های بارده برای سال آینده نیز تأثیر دارد. اگر میزان رطوبت به اندازه کافی در اواخر فصل بهار و اواسط تابستان تأمین گردد از چروکیدگی مغز گردو جلوگیری می شود.

 

عامل بیماری بلایت گردو و جایگاه آن در طبقه بندی:

 

عامل بیماری بلایت باکتریایی گردو ، باکتری، زانتوموناس می باشد. باکتری در جوانه های بیمار خفته، شانکرهای سرشاخه هاو میوه های آلوده روی درخت مانده یازمین ریخته، زمستانگذرانی می کند. در بهار توسط قطرات باران، دانه های گرده، سنبله آلوده، کنه و حشراتی مانند شته گردو و همچنین توسط انسان منتشر شده و به نقاط دور گسترش می یابد. همچنین باکتریها در سطح و درون درصد قابل توجهی از جوانه های ظاهراً سالم زمستان گذرانی کرده و روی برگهای درختان گردو در داخل بافت و بدون ظهور علایم به سر می برند( آلودگی اولیه که از طریق روزنه ها صورت می گیرد، در بهار بعد از شروع فعالیت های گیاهی، زمانیکه دمای هوا در حدود ۱۴-۱۲ درجه سانتیگراد می باشد و رطوبت نیز به قدر کافی است رخ می دهد . پس از اینکه برگها رشدشان به حدود ۲ سانتیمتر رسید و سنبله ها و حتی گلهای ماده پس از تشکیل، اندام هایی هستند که بیشتر در معرض حمله قرار دارند. آلودگی میوه ها که باعت بیشترین خسارت می گردد اگرچه ممکن است در هر زمانی پس از تشکیل میوه تا زمان برداشت رخ دهد، اما اکثراً از اواسط فروردین تا اوایل خردادماه صورت می گیرد . آلودگی تانویه نیز از تمام اندامهای آلوده فصل بهار صورت گرفته و در طول فصل چندین سیکل بیماری وجود دارد برگهای آلوده که در سایه انداز گیاه قرار دارند مهمترین منبع آلودگی تانویه بوده و شانکرهای سرشاخه ها ظاهراً در بیماری اهمیت کمتری از آنچه که قبلاً تصور میشد دارند. علائم بیماری پس از دوره کمون ۲۰-۱۰ روزه ، ظاهر می گردد که این مدت به شرایط محیطی بستگی دارد. دوره کمون بیماری در دمای ۲۶-۲۲ درجه، ۱۴-۱۲ روز می باشد. به طور کلی وقوع بیماری در دماهای بین ۵-۲۷ درجه سانتیگراد صورت می گیرد ولی فقط در بارندگیهای سنگین بهاره به صورت اپیدمی در می آید. عمده ترین روشهای کنترل بیماری، شامل روشهای زراعی، استفاده از ارقام مقاوم، کنترل شیمیایی و مدیریت تلفیقی است.

 

کنترل زراعی:

 

مدیریت زراعی باغ و نهالستان از سالمترین و کم هزینه ترین روشها است که اهم آنها عبارتند از:

 

  1. استفاده از نهالهای سالم برای کاشت
  2. رعایت فاصله کاشت در نهالستانها، مشخص شده که (کم بودن فاصله نهالها به گسترش بیماری اندام های هوایی کمک می کند) بیماری را کنترل میکند .
  3. استفاده از ارقام دیرگل مانند فرانکوت و هارتلی برای فرار از بیماری
  4. هرس شاخه های آلوده به منظور حذف آلودگی و نیز افزایش جریان هوا در شاخه ها
  5. مدیریت آبدهی نهالستانها و باغات، اجتناب از آبیاری بارانی و بخصوص در زمان گلدهی (از اواسط فروردین تا اواخر اردیبهشت).
  6. توجه کافی به تغذیه درخت گردو؛ مشخصی شده که عدم توازن مواد غذایی ممکن است به عنوان عامل حساس کننده گردو در مقابل بیماری عمل کند از اینرو مصرف یک کود مغذی متعادل می تواند باعیات افزایش محصول و کیفیت آن شود و در نهایت خسارات ناشی از بیماری را بکاهد.

 

کنترل شیمیایی:

 

مهمترین روشهای کنترل شیمیایی باکتریها استفاده از سموم مسی و آنتی بیوتیکها است. در مواقعی که خطر بروز بیماری بالاست، دو بار سمپاشی با سموم مسی مانند مخلوط بوردو یا اکسی کلرور مس، یکی در اوائل دوره رویشی و دیگری در پایان این دوره توصت به شده است. برخی از محققین نیز توصیه کرده اند که اولین سمپاشی در مرحله شکوفه دهی، یعنی در زمان باز شدن اولین گلهای ماده صورت گیرد و سپس هر ۱۴-۷ روز (بخصوص از اواسط اردیبهشت تا اواسط خرداد ماه) تکرار شود. سمپاشی توسط سموم مسی در متابولیسم درختان نیز دخالت می کند و صرفنظر از عمل آنها در کنترل بیماری بلایت، آنها می توانند با افزایش باردهی از طریق افزایش حجم میوه تا حدی باعات جبران خسارت بیماری شوند.

 

توصیه:

 

  • از هرگونه روش آبیاری که باعث خیس شدن کلی سطح بالایی یا تاج درختان گردو می گردد اجتناب گردد. آبیاری باغات گردوکاری به صورت متعادل و در صورت امکان از روش آبیاری قطره ای استفاده شده و در صورت عدم امکانات از آبیاری نشتی به جای آبیاری کرتی یا غرقابی باغات استفاده نمائیم.
  • جمع آوری و از بین بردن باقیمانده های آلوده گیاهی از قبیل میوه، برگ و شاخه های آلوده در کاهش خسارت مؤتر می باشد.
  • مبارزه اصولی با علفهای هرز موجود در باغات.
  • استفاده از نهالهای سالم و بدون آلودگی جهت احداث باغ، لازم بوده زیرا تنها وجود چند نهال آلوده می تواند باعث آلودگی یک باغ به این بیماری گردد.

 

علایم بیماری بلایت باکتریایی گردو یکی از علل سیاه شدن مغز گردو

 

کرم گردو:

 

کرم گردو پروانه ای است که لارو آن به اغلب میوه های دانه دار بطور اعم و مخصوصاً به گردو حمله می کند و خسارت آن گاهی تا ۳۰% محصول را نابود می سازد . پروانه این حشره در اواخر اردیبهشت و اواخر خرداد ظاهر می شود. ابتدا از محل گلگاه وارد میوه های در حال رشد شده و باعث ریزش آنها می شود. لارو نسل دوم در حدود مرداد ماه به رغم خشبی شدن پوست گردو از ناحیه دم میوه وارد می شود و با تغذیه از مغز گردو در گردو تکامل می یابد و مغز گردو را از بین میبرد. خسارت این آفت در روی گردو برحسب نسل متفاوت است به طوری که لاروهای نسل اول مستقیما” از طریق ریزش میوه های نارس، عملکرد را کاهش می دهند. خسارت عموما در ارقام زودرس شدیدتر است گردوهای خسارت دیده توسط لاروهای نسل دوم روی درخت باقی مانده، به دلیل تغذیه آفات و خسارت به مغز گردو ، قابل عرضه به بازار نمی باشند. لارو هاى نسل دوم اغلب از محل تماس پوست سبز دو ميوه مجاور وارد آنها می شوند. و بعد از سخت شدن پوست میوه نیز لاروها از طریق بافت انتهای دم میوه وارد گردو میشوند.

 

پروانه کرم گردو

 

روشهای کنترل کرم گردو:

 

الف: مکانیکی

 

  1. از بین بردن پناهگاه زمستانه آفت: بدین منظور باید پوسته های شل و شکسته روی تنه درختان از بین برده شود.
  2. بستن نوارهای مقوا چین دار و یا گونی به دور تنه درخت، لاروها برای زمستان گذرانی به داخل سوراخ های مقاوا می روند، در اواخر زمستان مقواهای مذکور که حاوی لاروهای زمستان گذران هستند باز کرده و باید منهدم شود.

 

ب : دشمنان طبیعی

 

پرندگانی مانند دارکوب، سنها، زنبورهای براکون می توان نام برد.

 

ج : استفاده از تله فرمونی

 

تله های فرمونی حاوی مواد شیمیایی جلب کننده حشرات نرمی باشند . در هر باغ میوه به ازاء هر ۱۰ درخت یک تله نصب می شود.

 

لارو کرم گردو

 

د: کنترل شيميايی

 

کنترل شیمیایی باید مصادف با خروج لاروهای سن یک از پوسته تخم و قبل از ورود آنها به داخل میوه باشد. برای تأمین این هدف باید به وسیله تله های نوری ، فرمونی و طعمه ای پیک جمعیت مشخص شود.

در نواحی سردسیر که حشره حداکتر دو نسل در سال دارد دو بار مبارزه شیمیایی ، و در نواحی دشت و معتدل که ۳ نسل در سال دارد سه بار مبارزه شیمیایی باید صورت گیرد. برای تعیین زمان سمپاشی از تله های فرمونی که در ادیبهشت ماه کار گذاشته میشوند می توان استفاده کرد. برای مبارزه با این آفات می توان از سموم حشره کش زیر نظر کارشناسان کلینیکهای گیاهپزشکی استفاده نمود.

دانلود فایل PDF مقاله علل سیاه شدن مغز گردو در کانال تلگرام شرکت سرافراز هزارمسجد

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱۴ رای
فیسبوک توییتر گوگل + لینکداین تلگرام واتس اپ کلوب
 
 

1 دیدگاه در “بررسی علل چروکیدگی، سیاه شدن مغز گردو و روش های کنترل آن

نکات خیلی خوبی را در این مقاله بیان کردین
موفق باشید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

error: عدم امکان کپی مطالب

تماس با ما

برگشت به منوی تماس ها

پشتیبانی واتساپ

برگشت به منوی تماس ها

کانال تلگرام شرکت

برگشت به منوی تماس ها

پیج اینستاگرام شرکت

برگشت به منوی تماس ها

برگشت به منوی تماس ها

برگشت به منوی تماس ها