لکه برگی چغندر قند

Cercospora beticola

قارچ سرکوسپورا منحصراً به چغندرقند حمله میکند و منجر به کاهش تناژ و قند محصول و افزایش ناخالصیها می گردد. ?? درصد از قند قابل دسترسی در شرایطی که بیماری لکه برگی چغندر قند با شدت متوسط بروز نماید، کاهش می یابد.

آلودگی به قارچ سرکوسپورا منجر به ایجاد نقطه هایی گرد به قطر حدود ۴٫۵ سانتی متر ( گاهی تا ۸ سانتی متر ) با مرکز خاکستری و حاشیه قهوه ای سوخته تا بنفش می شود. در واریته های حساس و هوای گرم، بارانی و مرطوب لکه ها ممکن است به یکدیگر متصل شده و منجر به از بین رفتن تمام سبرینه برگ می شود. در آب و هوای مرطوب این لکه ها ممکن است زیر یک پوشش کرکی آبی مایل به بنفش قرار گرفته که این کرک ها توده اسپور قارچ سرکوسپورا هستند.

ابتدا بیماری لکه برگی چغندر قند در برگ های قدیمی تر شروع شده و سپس به برگ های جوان منتقل می گردد، برگ های آلوده کاملا از بین رفته و یا منجر به برگ ریزی شدید بوته ها می گردد.

چرخه زندگی:

بیشترین منبع عمومی سرکوسپورا در مزرعه برگ های آلوده چغندر بوده و اسپورهای قارچ طی زمستان در بقایای گیاهان زمستانگذرانی می نمایند. اسپورهای بیماری سرکوسپورا به وسیله باد، آب ( آبیاری و باران ) و حشرات گسترش پیدا می کنند. این قارچ روی بذر نیز میتوانند بقاء داشته از اهمیت کمی برخوردار می باشد. لکه برگی های سرکوسپورا در آب و هوای گرم و مرطوب و بارانی به سرعت گسترش پیدا میکنند. اسپورهای قارچ سرکوسپورا در دمای ۲۰ الی ۲۶ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۹۰ الی ۱۰۰ درصد به آسانی تولید شده ولی اسپورها در دمای کمتر از ۱۰ درجه سانتیگراد تشکیل نمی شوند بنابراین بیشترین جوانه زنی و آلودگی زمانی اتفاق می افتد که حداقل به مدت ۸ ساعت دمای محیط بین ۲۴ الی ۲۵ درجه سانتی گراد و رطوبت ۱۰۰ درصد باشد. بهترین و مناسب ترین دما برای توسعه بیماری در روز ۲۶٫۶ الی ۳۲٫۲ درجه سانتی گراد و در شب بالای ۱۵٫۵ درجه سانتی گراد می باشد که در این شرایط علائم لکه برگی در کمتر از۵ روز بعد از شروع اولین آلودگی ها ظاهر می شود.

با توجه به زمستانگذرانی سرکوسپورا در برگ های چغندرقند تناوب زراعی بسیار مهم بوده و حداقل یک تناوب سه ساله برای جلوگیری از انتقال قارچ لازم است. شخم پائیزه در کاهش جمعیت اسپور سرکوسپورا بسیار موثر است. قارچ کشهای حفاظتی در سطح برگ از تندش اسپورهای قارچ جلوگیری نموده، ولی نمی توانند آلودگیهای مستقر شده را کنترل نمایند. اگر یک قارچ کش محافظتی بلافاصله بعد از بارندگی یا در یک دوره رطوبتی بالا استفاده شود پاتوژن عامل بیماری لکه برگی چغندر قند ممکن است مستقر شده باشد و احتمالا برای جلوگیری از گسترش بیماری بسیار دیر شده است. مصرف دیرهنگام قارچ کش ها ممکن است باعث این ادعا شود که قارچکش اثر نمیکند یا به درستی عمل نمی نماید.

توصیه می شود قارچ کش های محافظتی قبل از بارندگی و یا قبل از یک دوره آب و هوای مرطوب برای پیشگیری از بیماری لکه برگی چغندر قند مصرف گردد. از جمله قارچ کش های محافظتی که برای کنترل سرکوسپورا ثبت شده اند می توان مانکوزب، مانب و ترکیبات مسی را نام برد.قارچ کشهای سیستمیک توسط برگ ها جذب می شوند. اکثر این قارچ کش های سیستمیک که برای کنترل لکه برگی چغندر قند استفاده می شوند از گروه بنزیمیدازول ها می باشند مانند بنومیل، همچنین قارچ کش های دیگری مانند توپسین –ام نیز بدین منظور مورد استفاده قرار می گیرند. قارچ سرکوسپورا نسبت به قارچ کشهای گروه بنزیمیدازول تا حدود زیادی مقاوم شده است بنابراین قارچ کش های بازدارنده استروبیلورین ( یکی از متابولیت های قارچ Strobilorus از بازیدیومیست ها ) مانند فلینت و آزوکسی استروبین به عنوان جایگزین این گروه از قارچ کش ها جهت کنترل لکه برگی سرکوسپورایی می توانند مورد استفاده قرار بگیرند. همچنین قارچ کش های دیگری مانند رورال تی اس جهت کنترل بیماری لکه برگی چغندر قند به ثبت رسیده است.