بیماری پوسیدگی طوقه برنج (ژیبرلا – جیبرلا) Bakanae disease and Foot Rot یکی از بیماریهای بذر زاد برنج است که از خزانه تا شالیزار روی برنج دیده می شود . پوسیدگی طوقه برنج اولین بار در سال ۱۸۲۸ از ژاپن گزارش گردید و در حـال حاضـر در تمام مناطق برنج کاری دنیا با نامهای مختلف پراکنده است در چین بنام ساق سفید، در فیلیپـین بنامهای Palay lalake و Man rice و در گویان نیز بنام Man rice معروف است. همچنین از پوسیدگی طوقه برنج با عنوان Bakanae و یا Foolish seedling نیز ذکر شده است و در حال حاضـر در اکثـر منابع و مقالات منتشره در این مورد، در سطح دنیا بنام Bakanae disease and Foot Rot معروف است . این بیماری در ایران اولین مرتبه توسط ابراهیم نسبت در سال ۱۳۴۳ از شالگوراب فومن گزارش گردید . در حال حاضـردر مـزارع بـرنج اسـتان هـای گــیلان، مازنـدران، اصـفهان، فـارس، آذربایجان شرقی، زنجان و خراسان وجود دارد.
عامل بیماری پوسیدگی طوقه برنج
فرم جنسی قارچ عامل بیماری پوسیدگی طوقه برنج تحت نام Gibberella fujikuroi (Saw.) Wollenw و فرم غیرجنسی آن به دلیل اختلاف نظر در بین قارچ شناسان به نام های مختلفی ذکر شده است. در اکثر منابع عمومی بیماری شناسی گیاهی، آن را به نام Fusarium moniliforme Sheldon معرفی کرده اند. اما تحقیقات سالهای اخیر که علاوه بر شیوه های رایج، از تکنیکهای ملکـولی و شناسـایی تیـپ آمیزشی نیـز بهـره جـسته انـد، نظــر قـارچ شناسـانی کـه دو گونـه F. fujikuroi Nirenberg و F. Proliferatum Var. Proliferatum را به عنوان عامل بیماری پوسیدگی طوقه برنج معرفی کرده اند ر ا تایید می نمایند، همچنان که در شمال کشورمان این دو گونه به همین ترتیب از هم تفکیک و شناسایی شده اند. بنابراین دو گونه مذکور به عنوان عوامل بیماری پوسیدگی طوقه برنج معرفی میشوند.
قارچ عامل بیماری پوسیدگی طوقه برنج در مرحله جوانه زنی بذر شروع به رشد نموده و به صورت پوشش سفید رنگ میسیلیومی همراه با کنیدیهای فراوان در اطـراف جوانه ها و ریشه های اولیه رشد مینماید که به خوبی قابل مشاهده است . این جوانه ها و ریشه های اولیه معمولاً کم کم قهوه ای شده و سپس می میرند . علائـم بارز این بیماری در خزانه، پوسیدگی و کشیدگی قد نشاءها است . نشاءهای قد کشیده معمولاً چند سانتی متر از نشاء های سالم بلندتر بوده، دارای برگ هایی باریک و کشیده هستند . ساقه نیز در این نشاءها لاغر و کشیده و بدون استحکام است . رشد غیر طبیعی نشاءها همراه با تغییر رنگ می باشد، آنها ابتدا رنگ پریده و سپس کم کم زرد رنگ و بعداً قهوه ای می شوند . در شرایط مرطـوب معمولاً در همه نشاء هایی که در اثر این بیماری می میرند، پـس از مدتی پوشش سفید رنگی از بیمارگر در قسمت بالایی طوقه رشد و توسعه می یابد. رنگ آن بعداً به صورتی تغییر می یابد . توسعه علائم قدکشیدگی به نژاد قارچ عامل بیماری و به شرایط محیطـی وابسته است . همه نشاهای آلوده علائـم قد کشیدگی را ندارند . گاهی آنها از رشد باز مانده یا ممکن است بصورت طبیعی ظـاهر شوند. در این حالت بدون اینکه تغییری در قد گیاه حاصل شود، برگهای آنها سبز رنگ پریده و متمایل به زرد می گردند، سپس برگها به همراه ساقه کم کم قهوه ای می شوند که این حالت مصادف با مرگ کامل نشاء می باشد . اولین علائـم آلودگی در مزرعه، خشک شدن برگ های اولیه بوته های برنج است . در چنین مزرعه ای معمولاً علائم دیگر بیماری نیز قابل رؤیت می باشد که مشخصترین آن قدکشیدگی پنجه های آلوده همراه با رنگ پریدگی است . در این حالت ساقه و برگ های گیاه و مخـصوصاً برگ انتهایی باریک ، بلند ، نازک و پس از رنگ پریدگی کم کم زرد میشوند (شکل۱۰ ) .
خسارت بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه برنج
خسارت بیماری جیبرلا برنج در سال ۱۹۳۱ در هوکایدو ژاپـن ۲۰ %و در منطقــه Kinki-Chugoku در ســال ۱۹۷۵ ،۵۰-۴۰ درصــد گزارش شده است . کاهش محصول ناشی از این بیماری در ناحیه شرقی اوتراپرادش هند ۱۵ درصد و در قسمت شمالی و مرکزی تایلند ۱۴٫۷-۳٫۷درصد برآورد گردید . در مناطق شمالی استرالیا این بیماری به عنوان بیماری واریته های برنج زودرس معرفی شد که عامل کاهش محصول تا ۷۰ درصد بوده است . در هندوستان در اثر این بیمار ی یک پوسیدگی شدید خوشه طی سالهای ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ اتفاق افتاد که باعث ۱۰ تا ۱۵ درصد کاهش محصول در ارقام پاکوتاه و پرمحصول گردید. در ایران خـسارت آن در سال ۱۳۴۳ در شالگوراب فومن ۵-۸ درصد تعیین شد.
چرخه بیماری پوسیدگی طوقه برنج
قارچ عامل بیماری روی بوته های مرده در مزرعه رشد کرده و کنیدی های فراوانی تولید می کند که به آسانی در فضای مزرعه پراکنده شده و منبع ایجاد آلودگی در گلها و بذور حاصل می باشد همچنین پریتس قارچ نیز در صورتی که شرایط محیطـی مساعد باشد، روی بوته های مرده تشکیل می شود اما نقشی در زمستانگذرانی و انتقال بیماری به فصل دیگر ندارد. گزارش شده است که در تایوان روی ۵۰ درصد از بوته های بیمار در مرحله رسیدن، پریتس قارچ تشکیل می شود. در ژاپـن در منطقه Miyagi نیز فرم جنسی عامل بیماری به فراوانی روی ساقه های مرده در فصل پائیز تشکیل میشود . درگـیلان نیز فرم جنسی بیمارگر روی بوته های مبتلا و مرده برنج و روی توده میسلیومی سفید تا صورتی قارچ در بعضی مزارع تشکیل می شود (شکل۱۳ ) .