کنه برگ گردو

Aceria hippophaena K

(Acari: Eriophyidae)

این گونه که به کنه سرگردان برگ گردو معروف است .بصورت موردی از باغات همدان جمع آوری شده است و همانند گونه قبلی از اهمیت اقتصادی چندانی برخوردار نیست. در رابطه با زیست شناسی و کنترل این گونه اطلاعات کافی در دست نیست و مطالعه دقیقی نیز صورت نگرفته است.

کنه گال نمدی برگ گردو

Aceria erineae Keifer

Syn.: Eriophyes erineus (Nalepa)

(Acari: Eriophyidae)

این کنه که به کنه گال نمدی برگ گردو معروف است. این کنه نیز کرمی شکل بوده و اندازه آن 225-240 میکرون، گالهای نمدی در مجاورت رگبرگ اصلی و فضای بین دو رگبرگ فرعی را کاملاً اشغال می کند. جهت موی پشتی کتفی (sc) به سمت جلو و کوتاه، حلقه پشتی پهن، موی انتهایی پنجه کوتاه، موی f کوتاه و بدون حفره قاعده ای، موی h2بیش از دو برابر طول h1است. به دلیل چروکیدگی بدن به ویژه ناحیه گناتوزوما، صفات ناحیه پرودورسوم خیلی واضح نمی باشد ناخن پروش سه شاخه، صفحه پشتی در قسمت جلو صاف ولی در قسمت عقبی دارای دو برآمدگی کوتاه است. میکروتوبرکولها طویل، صفحه جنسی افراد ماده صاف و موی جنسی در قاعده دارای توبرکول و در انتها گرد می باشد. فرم دئوتوژین این کنه در اواخر تابستان نزدیک ریزش برگها برای زمستانگذرانی به سمت جوانه های انتهایی رفته و در زیر فلسهای جوانه های برگی زمستانگذرانی می کند (کیفر و همکاران، 1982). جپسون و همکاران (1975) با ارائه تصاویری از صفحه پشتی، پای اول و میکروتوبرکول ها اعلام داشتند که صفحه پشتی در قسمت جلو تقریباً صاف و دارای دو خط خیلی کمرنگ است که در شکل نمونه های مورد مطالعه این خطوط دیده نشد ولی سایر خصوصیات با اشکال مذکور تطبیق داشتند (خانجانی و میراب بالو، 1385).

خسارت این کنه در روی برگهای آلوده خیلی مشخص می باشد. تغییر شکل برگی در سطح برگ به صورت تورم و برآمدگی و برگهای آلوده در سطح زیرین نسبتاً فرورفته و پوشیده از موهای زرد است که کنه ها در داخل این موها فعال می باشند.

این کنه به صورت موردی از گردوکاریهای همدان به ویژه جاهایی که میکروکلیمای مرطوب دارند، جمع آوری شده است. در حال حاضر خسارت آن اقتصادی نیست (غلامی و همکاران، 1385). این کنه توسط کمالی و همکاران (1379) نیز از باغات میوه شهرستان مشهد جمع آوری شده است. این گونه در اکثر باغات گردوی استانهای شمال غربی به ویژه آذربایجان شرقی با تراکمهای جمعیتی متفاوت دیده می شود ولی با توجه به شواهد موجود، تراکم جمعیت این گونه در این استانها در مقایسه با کنه گال زگیلی کم است. زیست شناسی این گونه هنوز به طور کامل مطالعه نشده است.

دشمنان طبیعی

احمدی و علی اکبری (1381) کنه های شکارگر زیر را از روی این کنه جمع آوری کرده اند:

1- Anystis baccarum L. (Anystidae, Prostigmata)

2- Nesoseiulus zwoelferi Dosse (Phytoseiidae, Mesostigmata)

3- Kuzinellus kuzini Wainstein (Phytoseiidae, Mesostigmata)

4- Typhlodromus sp. (Phytoseiidae, Mesostigmata)

5- Amblydromella sp. (Phytoseiidae, Mesostigmata)

کنه گال کیسه ای برگ گردو

Eriophyes brachytarsus K.

Syns.: E. amiculus K.

(Acari: Eriophyidae)

این کنه نیز کرمی شکل بوده و تغییر شکل برگی آن به صورت کیسه ای می باشد. شکل گالها در سطح پشتی به صورت نیمدایره بوده و رنگ آنها در اوایل فصل سبز تا سبز متمایل به زرد و در اواسط تا اواخر فصل به رنگ قهوه ای تا قرمز تیره در می آیند. اغلب گالها در روی رگبرگ فرعی تشکیل می شود (عکس 13). ابعاد آنها 3-6 میلیمتر است. اندازه کنه های پروتوژین 195-220 میکرون، رنگ افراد نر و ماده پروتوژین زرد تا زرد روشن ولی افراد دئوتوژین قرمز هستند. ناخن پروش با زوائد شانه ای سه ردیفه، طرح روی صفحه پشتی نامشخص، صفحه جنسی افراد ماده صاف، موی جنسی فاقد توبرکول می باشد. میکروتوبرکول افراد نر و ماده پروتوژین نوک تیز ولی در فرم دئوتوژین صاف تا حدودی گرد می باشد. جهت موی کتفی در این کنه به سمت عقب و اندازه آن کوتاه و طول آن نصف طول موی کتفیE. teristriatus است. خطوط میانی و نیمه میانی فقط در قسمت قاعده پرودورسوم قابل رؤیت است. خط نیمه جانبی نیز نامشخص می باشد. حلقه های پشتی مشخص، فاقد موی f، موی دمی h2 چهار برابر طول h1، صفحه پرودورسوم تقریباً صاف، کوتاه تر از طول پای اول، ساق پاهای جلویی دارای یک موی پشتی بلند است (خانجانی و میراب بالو، 1385).

کیفر و همکاران (1982) با مقایسه وضعیت تزئینات قسمتهای مختلف بدن شامل سطح پشتی، میکروتوبرکول ها و ناحیه جنسی، آنها را مورد مقایسه قرار داده است. شرح میکروسکوپ الکترونی آن با شرح و توصیف اولیه مطابقت دارد. این کنه نسلهای متعددی را در سال دارد و زمستان را به فرم دئوتوژین در زیر فلس های جوانه های برگی به سر می برد. در بهار موقعی که برگهای گردو باز می شود در روی برگ های تازه باز شده مستقر و در روی آن فعالیت خود را شروع و تا اواخر فصل در روی گردو فعال می باشد. این کنه بصورت موردی از روستای ملحم دره اسدآباد و روستای اشتران تویسرکان جمع آوری شده است ولی خسارت آن اقتصادی نمی باشد (خانجانی و رجبی مظهر، 1380).