با توجه به اینکه جمعیت جهانی روز به روز در حال افزایش است، نیاز به تأمین غذا به مسئله ای بحرانی در بین جوامع تبدیل شده است. بخش کشاورزی، عهده دار تأمین غذا و الیاف جمعیت جهان است، بنابراین ماشینی شدن این بخش که از آن به “مکانیزاسیون کشاورزی” تعبیر می شود گامی است مؤثر در جهت بهبود کشاورزی و رفع بحران.
افزایش محصول به سه روش ممکن است که این سه روش بدین قرار اند:
1- افزایش سطح زیر کشت
2- افزایش کاشت تعداد بوته در واحد سطح (یا افزایش تراکم)
3- بکار گیری ارقام پر محصول
از بین این روش ها اولی و دوم ممکن نیست مگر با پیشرفت در ساخت و توسعه ماشینهای جدید در عرصۀ کشاورزی. سطح وسیعی از زمین های حاشیۀ رود ها و دامنه کوها، زمین هایی هستند که بطور بالقوه برای کشت و کار مرغوب می باشند اما به دلیل شرایط نامساعد خاک این زمینها، نمی توان کشاورزی موفقی را در این مناطق به انجام رساند. از جمله شرایط نامساعدی که در این زمین ها وجود دارد وجود قلوه سنگ و و خرده سنگ در خاک آنها می باشد. که شاید بتوان با رفع این خرده سنگ ها از سطح زمین، گام مفیدی در جهت بهبود حاصلخیزی آن ها برداشت. در بسیاری از این مناطق جمع آوری خرده سنگه بطور دستی و بوسیلۀ کارگر انجام می گیرد که این روش جمع آوری، کاریست بس مشکل، پر هزینه و مدت زمانی بسیار طولانی را می طلبد. در چند سال اخیر ماشینی عرضه شده است که وظیفۀ آن جمع آوری این خرده سنگها از سطح زمین و حمل آن ها به مکانی دیگر است. این ماشین “سنگ جمع کن” نام دارد که ساختمانی نسبتاً ساده دارد.ماشین سنگ جمع کنRock Picker
این ماشین که بصورت کششی ساخته می شود دارای مدخلی است که پهنای کار آن 150 سانتی متر تا حدود 4 متر می باشد. عمق کار این ماشین از حدود 28 میلی متر تا 30 سانتی متر است که توسط چرخ تنظیم عمق می توان آن را تنظیم نمود. که در بعضی از مدل ها از دوطرف مدخل “شانه های سنگ”ی وظیفۀ جمع آوری سنگ از دوطرف به داخل مدخل را دارند. این شانه ها در اصل تشکیل شده اند از یک محور مرکزی که دارای دندانه هایی بطور شعاعی هستند که آرایش این دندانه ها به مانند هلیسی است که سنگ را از انتهای خارجی خود جمع کرده و به انتهای داخلی که ورودی مدخل است تحویل می دهد. بطوریکه که اگر از بالا به جهت حرکت نگاه کنیم این شانه های سنگ به شکلV می باشند. در هنگام حمل و نقل، این شانه ها بوسیلۀ جک های هیدرولیک که از تراکتور نیرو می گیرند به صورت قائم در می آیند و در پهنای ماشین قرار می گیرند. شانه ها از طریق اتصال محمور تواندهی تراکتور (P.T.O) به چرخش در می آیند. البته این فقط شانه ها نیستند که از P.T.O توان می گیرند بلکه در بعضی از مدل ها، بخشی از این توان چرخشی به دندانه های فنری دواری که در داخل مدخل وظیفه پرتاب مواد ورودی را به مخزن دارند، داده می شود. کف مدخل از نرده هایی تشکیل یافته که از یکدیگر فاصلۀ ثابت و یک اندازه ای دارند که این کار باعث خروج خاک از ماشین می شود و در نتیجه فقط سنگ به مخزن انتقال می یابد. بطوریکه ذکر شد، لایه ای از خاک که بطور متوسط 15 سانتی متر عمق دارد، بر اثر حرکت ماشین به سمت جلو، وارد مدخل شده و خاک آن از کف مدخل ماشین (لابه لای نرده ها) خارج گردیده و سنگ های باقیمانده به مخزن منتقل می شوند. پس از اینکه مخزن ماشین به اندازۀ کافی پر شد، راننده، تراکتور را به محلی که باید سنگ ها را تخلیه کند، برده و با استفاده از جک های هیدرولیکی_ که از دو طرف (چپ و راست) مخزن را در یک سر و شاسی ماشین را در سر دیگر خود دارند_ جلوی مخزن را بالا آورده و آن را تخلیه می کند. با توجه به مدل ماشین ظرفیت مخزن آن از حدود 2000 کیلوگرم تا 6000 کیلوگرم متغیر بوده و بین 50 تا 100 اسب بخار قدرت نیاز دارد. پهنای این ماشین در حالت حمل و نقل بین 150 سانتی متر تا 260 سانتی متر متغیر است و ارتفاع مخزن آن به 230 سانتی متر می رسد.