توليد نهال گردو

دستورالعمل توليد نهال گردوي پيوندي

مقدمه

گردو، گياهي از خانواده  Juglandaceae و جنس Juglans است. اين جنس داراي 21 گونه مي باشد كه همگي خزان دار و داراي ميوه خوراكي هستند.برخي از اين گونه ها از نظر چوب نيز با ارزش مي باشند. مهمترين گونه از نظر ميوه، گردوي ايراني (Juglans regia) و مهمترين آنها از نظر چوب، گردوي سياه شرق آمريكا( J.nigra) است.ساير گونه ها به طور غيرمستقيم اهميت اقتصادي دارند.

توليد گردو در ايران وجهان
    گردو،در عرض جغرافيائي 39-29 درجه شمالي و طول جغرافيائي 64-45 درجه شرقي، از زمينهاي كم ارتفاع تا مناطقي با ارتفاع 2500 متر، به صورت اهلي يا وحشي در شمال، ومركز كشور ايران يافت مي شود. باغهاي گردوي كشور به ميزان وسيعي در دامنه هاي رشته كوههاي البرز، زاگرس، لاله زار و جبال بارز يافت مي شود. اكثر درختان حاصل كشت بذر (دانهال) بوده و به همين دليل تنوع زيادي را در صفاتشان نشان مي دهند. بطوري كه مي توان تنوعي از صفات خوبي نظير زود به بار نشستن، باردهي بر روي شاخه هاي جانبي بزرگ بودن مغز و ساير صفات با ارزش را در اين ژنوتيپ ها پيدا كرد.

سطح زيركشت وميزان توليد گردو دركشور در سال 1385

ارقام عمده تجاري گردو در ايران
عمده ترين ارقام تجاري گردو در ايران عبارتند از:
فرانكت – لارا- پدرو- هرتلي – سر – روندرنتي ناك – وينا – وينا – چندلر – Z67 – Z63 – Z30 – Z60 – B63/1 – B4/73/2
كه مشخصات برخي از ارقام فوق در ذيل ذكر مي گردد:
رقم فرانكت:
    فرانكت واريته اي است قديمي و بومي فرانسه، اين واريته با توجه به عوامل محدود كننده خاك و اقليم براي اغلب مناطق گردو خيز بخصوص براي احداث نهالستانهاي نيمه گسترده تا گسترده در سطح وسيع و تجاري ، به منظور تهيه گردوي خشك وتازه و مغز گردوي مرغوب، بسيار مناسب وقابل توصيه است. فرانكت زود به بار مي نشيند، محصول فراوان مي دهد.( حدود 3 تا 4 تن در هكتار در سال)
رقم لارا:
    ظرفيت باردهي لارا بسيار بالا و حداقل تا 50٪ پيش از فرانكت است. ميوه هاي آن جانبي و بسيار زودرس است. ميوه لارا به دليل زودرسي ، بيشتر تازه مصرف مي شود، طعم مغز گردوي آن معمولا بسيار مطبوع و رنگ آن روشن است. لارا را بايد در مناطق سالم، عاري از يخبندان بهاره ، در خاك بسيار مرغوب و داراي آبي فراوان كاشت.
رقم پدرو:
    پدرو يك رقم زراعي پرمحصول است اما زود گلي آن نقطه ضعفي است كه براي كشت در مناطق سرماخيز ايجاد محدوديت مي كند. ميوه پدرو جانبي و كيفيت آن متوسط است.

رقم هرتلي:
    واريته اي است كه زود به بار مي نشيند و مانند واريته پدرو فقط در مناطقي كه بهاره رخ نمي دهد كاشته مي شود. ميوه آن نيم زودرس و داراي كيفيت مطلوب است و بيشتر به مصرف تازه خوري مي رسد، ميوه هرتلي پيش رس است و محصولي منظم و مطلوب دارد.

ازدياد گردوي پيوندي
الف). توليد پايه بذري:
1-    آماده سازي بذر براي كاشت:
بذرها را از درختاني انتخاب نمود كه سالم، داراي قدرت رشد خوب وترجيحا زودبارده باشند. سوراخ قاعده پوست چوبي دانه ها بايد تا حد امكان بسته تر باشد. درصدمغز (نسبت مغز به پوست) بايد بالاي 50 درصد باشد. ضخامت پوسته چوبي بايد متوسط تا ضخيم باشد. مغز گردو بايد به رنگ كرم روشن، فاقدفرورفتگي هاي فراوان و داراي طعم ومزه خوب باشد و به آساني از پوسته چوبي و ديواره هاي داخلي جدا شود(اصطلاحا سوزني نباشد). بذرهاي گردو براي جوانه زني نيازمند سپري كردن يك دوره سرمائي مي باشند كه اين نياز سرمائي با قرارگيري آنها بمدت 8-6 هفته در دماي حدود 5 درجه (دماي يخچال) در شرايط مطلوب برطرف مي شود. درطول اين دوره ، از خشك شدن بذرها ، بايد جلوگيري شود .هواي كافي بايد به بذرها برسد. پس از اين عمليات بذرها آماده كاشت مي باشند.
2-    كاشت بذر در خزانه:
    معمولا بذرهاي گردو را در عمق 10 سانتيمتري وبا فاصله 10 تا 20 سانتيمتر از يكديگر در كنار جويهائي به پهنا و ارتفاع حدود 20 سانتي متر و پشته هائي به پهناي 80 سانتي متر مي كارند برخي از خزانه دارها روي هر پشته دو رديف بذر مي كارند. قبل از كاشت بذر بايد زمين را آبياري كرد و چند روز به حال خود گذاشت تا رطوبت آن به حد تعادل برسد وباصطلاح گاورو شود. بذرها را بايد در محدوده خط داغ آب (يعني با فاصله حدود 15 سانتي متر از كنار جوي) بر روي پشته ها كاشت. اگر رطوبت خاك خيلي زياد باشد، دانه هاي گردو پوسيده وفاسد مي شوند واگر رطوبت آن خيلي كم باشد ، رويش دانه به تاخير مي افتد بهترين حالت قرارگيري بذر در زمين حالتي است كه دانه گردو به پهلو بر روي زمين قرار داده شود. در اين حالت درصد جوانه زني بذرهاي گردو افزايش مي يابد. معمولا در يك هكتار خزانه مي توان حدود 100 هزار اصله نهال توليد كرد كه 50 تا60 هزار از آنها قابل كاشت در زمين اصلي هستند.بطور معمول بلندي نهالهاي يكساله در خزانه 50 تا 70 سانتي متر است و در دو سالگي بلندي نهالها به 90 تا 120 سانتي متر مي رسد.
ب). پيوند پايه هاي بذري گردو
    بطور كلي روش پيوند بهترين راه تكثير غيرجنسي در گردو مي باشد. ساير روشهاي تكثير رويشي مثل قلمه، خوابانيدن و ريزازديادي يا بسختي جواب مي دهند و يا به صورت تجارتي متداول نشده است.
عوامل موثر در گيرايي پيوند گردو:
1-    پايه (Stock ):
    در حال حاضر بهترين پايه براي پيوند گردو در ايران ، پايه گردوي ايراني
( Juglans regia ) مي باشد. اين پايه با شرايط اقليمي كشورمان سازگاري دارد. از پايه هاي  بذري  قوي دوساله كه پوست آن براحتي از چوب جدا مي شود مي توان براي پايه پيوندي استفاده نمود.

 
2-    پيوندك ( Scion):
    معمولاً پيوندك از بهترين ارقام گردو تهيه مي گردد كه بايد از ارقام با باردهي جانبي (Lateral) ، داراي پوست نازك، مغز روشن و توپر، پرمحصول و مرغوب وديربرگده  پيوندك تهيه شود. دركشورمان با توجه به تحقيقات انجام گرفته در ساليان اخير،ژنوتيپ ها و ارقامZ63، Z67، Z30، Ronde de Montignac، Chandler، Lara، Pedro،  و  Hartleyمورد تاييد تحقيقات بوده و داراي خصوصيات مطلوب كمي و كيفي هستند. البته از ژنوتيپهاي برتر استانها كه مورد تاييد مديريت باغباني و كميته فني نهال بوده و داراي خصوصيات فوق الذكر باشند نيزمي توان پيوندك تهيه نمود.

3-    نوع پيوند ( Type of  grafting):
پيوند گردو به دو صورت انجام مي گردد:
الف –  پيوند شاخه ( Grafting ) كه در فصل خواب و زمستان انجام مي شود.
ب   –  پيوند جوانه ( Budding ) كه در فصل بيداري و در بهار و تابستان انجام مي شود.

4-    دماي مناسب پيوند گردو:
محدوده دمايي مناسب براي پيوند گردو بين 30-20 درجه ( دماي مطلوب 26 درجه) مي باشد. بايستي زمان پيوند را طوري انتخاب نمود كه بعد از عمل پيوند،  بمدت 4هفته دماي فوق الذكر موجود باشد تا بيشترين گيرايي پيوند حاصل شود. در پيوند فصل خواب نيز براي تامين دماي فوق الذكر مي توان از انرژي برق ياآب گرم استفاده نمود.

5-          رطوبت مناسب پيوند گردو:
 ميزان رطوبت مورد نياز محيط نيز براي تشكيل كالوس حداقل بين  60-45 درصد مي باشد. توصيه مي گردد عمل پيوند زني در صبح زود و روزهاي خنك و بدون باد انجام شود. ضمناً در حين انجام پيوند، پيوندك را نبايد در معرض نور خورشيد قرار داد و براي جلوگيري از خشك شدن بايد آنرا در گوني يا حوله مرطوبي پيچيد. ضمناً به منظور حفظ رطوبت و افزايش درصد گيرايي پيوند، ضروري است محل پيوند در خلاف جهت تابش نور مستقيم خورشيد قرار گيرد. بهمين دليل در نهالستانهاي شمالي-جنوبي محل پيوند در قسمت شمال شرقي پايه در نظر گرفته ميشود.

6-          تهيه و آماده سازي پيوندك:
پيوندك از ارقام و ژنوتيپهاي برتري تهيه مي شود كه داراي خصوصياتي نظير باردهي جانبي بالا، محصول زياد، نسبت مغز به پوست بالا، رنگ مغز روشن ، ديربرگدهي و غيره مي باشد. معمولاً شاخه هايي با طول 160-60 سانتي متر و قطر 16-10 ميليمتر داراي كيفيت مناسبي براي پيوند شاخه هستند. لذا از شاخه هايي براي پيوند استفاده مي گردد كه سطح مقطع آنها مدور و گرد بوده و حداقل يك متر طول داشته باشند.  
 
بهتر است براي جلوگيري از خشك شدن پيوندكها، آنها را در داخل خاك اره مرطوب و يا پيت ( Peat ) قرارداده و سپس آنها را در داخل كيسه هاي پلاستيكي پلي اتيلني بزرگ( نظير كيسه زباله ) نگهداري نمود تا رطوبت خود را حفظ نمايند. در پيوند  وصله اي بهترين جوانه ها از قسمت هاي مياني شاخه هاي يكساله وبا رشد رويشي مطلوب حاصل مي شود. همچنين تهيه جوانه از پيوندكهاي خشبي سال قبل كه در انبار سرد نگهداري شده باشند نيز موفقيت بالايي را نشان داده است.

 
8-   وسايل پيوند زني و چسب پيوند:
 معمولاً براي بستن محل پيوند از نوارهاي مخصوص پارچه اي چسبدار، نوارهاي پلاستيكي قابل كشيدن و يا لاستيك مي توان استفاده كرد.  
 
براي پوشانيدن محل پيوند مي توان از چسب  پيوند استفاده نمود. همچنين مي توان از Latex ، موم، پارافين، چسب باغباني و رزين نيز استفاده كرد. اين مواد باعث حفظ رطوبت پيوند شده و از خشك شدن آن جلوگيري مي نمايد.
 
9-   پيوند وصله اي ( Patch budding ) :
 پيوند وصله اي موفقترين روش در بين پيوندهاي جوانه در گردو مي باشد. بهترين زمان اجراي اين پيوند در كرج و شرايط مشابه آن از نيمه دوم تيرماه تا اوايل مرداد مي باشد كه درصد موفقيت آن به 60 – 40 درصد مي رسد . البته در استانهاي شمالي كشور  ( مازندران، گلستان، گيلان ) مي توان اين نوع پيوند را در اواخر مرداد تا شهريور نيز انجام داد كه پس از گذراندن زمستان ملايم ، نهالهاي پيوندي در بهار سال بعد، موفقيت زيادي در گيرايي پيوند نشان مي دهند. در پيوند تيرماه درجه حرارت مناسب بين30- 20 درجه سانتيگراد ( متوسط 26- 25 درجه ) مي باشد  دو برش افقي بطول 5/2 سانتي متر روي پايه و پيوندك ايجاد نموده البته اين برشها بايد در منطقه صافي از پايه كه حدود 20-10 سانتي متر بالاتر از سطح خاك مي باشد انجام شود. سپس بوسيله چاقوي دو تيغه، دو برش عمودي انجام گرفته و پس از آن با  دو برش افقي به يكديگر وصل ميگردند. پوست بريده شده به صورت يك قطعه مستطيلي شكل از پايه جدا مي گردد.
 
     اين عمل بايد در روي قسمت جوانه دار ساقه پيوندك نيز انجام گردد. تحقيقات بعمل آمده، استفاده از پايه هاي 2 ساله در اين نوع پيوند مناسب تر است. توصيه مي گردد جوانه هايي كه براي تهيه پيوندك مورد استفاده قرار مي گيرند از شاخه هاي صافي كه مقطع عرضي آنها كاملاً دايره اي شكل و رنگ پوست آنها خاكستري مايل به قهوه اي است (سبز نيست) تهيه گردند.  . ضمناً بايستي فقط از جوانه هاي سالمي كه داراي اندازه درشت تا متوسطي هستند جهت پيوند وصله اي استفاده گردد. استفاده از نوار پيوند يا چسبهاي نواري و يا پلاستيك مخصوص محل پيوند را طوري مي بندند كه فقط نوك جوانه بيرون باشد. 8-6 هفته بعد از انجام عمل پيوند مي توان نوار پلاستيكي را با احتياط باز نمود .
 

10- پيوند امگا:
    بهترين زمان انجام اين پيوند اواخر زمستان و اوايل بهار است، اين پيوند با استفاده خاصي كه پايه و پيوندك را بصورت حرف يونان   برش داده و داخل يكديگر قرار مي دهد، زده  مي شود. قرارگيري پايه و پيوندك در يكديگر ، محل پيوند را در داخل پارافين ذوب شده ايكه حدود 75-80 درجه سانتي گراد حرارت داده است فرو مي برند و پس از آن ، محل قرار داده در پارافين را بلافاصله در داخل آب سرد قرار مي دهند. در اين روش پايه و پيوندك بايد يكساله بوده و پس از درآوردن نهالهاي پيوندي از خاك بايد آنها را به مدت سه هفته در داخل خاك اره مرطوب در اتاقي با دماي 28-26 درجه سانتي گراد و رطوبت نسبي 80٪ قرارداد. سازگاري با هواي بيرون شاخه ها را براي چند روز به يك محيط سايه داري دماي اتاق انتقال داده و سپس تا پائيز بعد آنها را در يك خزانه كاشت. با توجه به اينكه استفاده از اين نوع پيوند مستلزم داشتن پايه و پيوندكي با قطر مشخص و يكسان مي باشد، ساخت و به كارگيري ماشين هاي پيوندزني پيوند امگا در سطح جهاني محدود شده است.
 

11- پيوند شاخه به كمك روشهاي گرمائي:
    انجام آزمايشها و تجارب متعدد در خصوص گردو كه جوش خوردن پيوندك آن با مشكل مواجه مي باشد نشان داده كه اگر محل پيوند بمدت حدود 4 هفته پس از انجام پيوند در دما و رطوبت مناسب نگهداشته شود موفقيت گيرايي پيوند بسيار بيشتر مي شود. بدين منظور مي توان از روشهاي مانند هات كالوس مستقيم و غيرمستقيم و كابل گرمازا استفاده نمود.

الف- روش كالوس زايي غير مستقيم ( Hot callus indirectly )
    در اين روش  دماي محل پيوند در حدود 26-25 درجه سانتيگراد نگهداشته مي شود، ولي ريشه ها و جوانه هاي پيوندك در دماي پايين و حدود 7 درجه نگهداري مي شوند. اينكار به منظور جلوگيري از بيداري زود هنگام و قبل از ايجاد ارتباط بين پايه و پيوندك صورت مي گيرد. به اين منظور محل پيوند در درون شكافهايي كه در لوله اي  از جنس PVC تعبيه شده قرار مي گيرند و از گرماي لوله آب گرم كه در درون لوله PVC جريان دارد و يا از گرماي كابلي كه بطريق الكتريكي گرماي 27- 24 درجه سانتيگراد توليد ميكند ( Hot cable ) بهره مند مي شود. براي جلوگيري از خشك شدن پايه و پيوندك آنها را با پارافين پوشش مي دهند و يا در خاك برگ قرار مي دهند.
 
 
ب- روش كالوس زايي مستقيم ( Hot Callus directly )
    در اين روش ، پس از انجام پيوند، محل پيوند با استفاده از يك كابل با پتانسيل متغير (BTV-Raychem ) كه دماي آن توسط ترموستات در حدود 27 درجه تنظيم مي شود گرم نگهداشته مي شود. پس از انجام عمل پيوند روي نهالهاي يكساله در بهمن و اسفند، محل پيوند با فويل آلومينيومي پوشانده مي شود تا دما و رطوبت آن در حد مطلوب حفظ شود.سپس  كابل حرارتي (Hot cable ) در محل پيوند قرار مي گيرد تا دماي آن را در حدود 27 درجه حفظ نمايد.(شكل10) اين روش در مقايسه با روش كالوس زايي غير مستقيم، موفقتر بوده و گيرايي پيوند در آن بيشتر مي باشد. ضمناً در اين روش نهالها از زمين نهالستان بيرون آورده نشده و در همانجا پيوند مي شوند، لذا هيچگونه تنشي به آنها وارد نمي شود و رشد بسيار مطلوبي را نشان مي دهند. همچنين توصيه ميشود از روشهاي مختلف تكثير در كنار يكديگر استفاده نمود تا علاوه بر استفاده بهينه از منابع پايه و پيوندك موجود ،ميزان موفقيت و راندمان توليد نهال نيز افزايش يابد.

استاندارد نهال گردوي پيوندي آماده فروش
–    نهال:  پيوندي
–    پايه : بذري
–    ارتفاع نهال پس از سربرداري :80- 60 سانتيمتر
–    ارتفاع محل پيوند تا سطح خاك: 30-20 سانتيمتر
–    ميانگين قطر نهال: حداقل 1.5 متر
–    ويژگيهاي خاص تنه نهال( نهال يك تنه):صاف وسالم وبدون هرگونه شكاف، يا خوردگي ويا آثار صمغ
–    تعداد شاخه فرعي:5-3
–    فاصله شاخه هاي فرعي از هم: 5
–    طول شاخه فرعي: 15 سانتيمتر
–    فاصله اولين شاخه تا سطح خاك:50 سانتيمتر
–    طول ريشه اصلي: 40-30 سانتيمتر
–    تعداد ريشه فرعي: حداقل 5
–    طول ريشه فرعي: حداقل 15
–    عمر نهال: 2-3 سال
–    بسته بندي: 25 اصله اي

دستورالعمل مراقبت و نگهداري از ژنوتيپ هاي برتر گردو

    درختان و ژنوتيپ هاي برتر شناسائي شده مي توانند پيوندك بطور موقت مورد استفاده قرار گيرند، از اينرو لازم است براي اين درختان مراقبت هاي ويژه اي به شرح زير بعمل آيد:  
1-    آبياري:
1-1- آبياري در پائيز پس از برداشت محصول از اولويت خاصي برخوردار است. حتي توصيه ميگردد كه در طول زمستان  چند نوبت آبياري كامل صورت گيرد تا آب كافي در اعماق ريشه براي رويش اول بهار ذخيره گردد. مهمترين اثر آبياري زمستانه بهره گيري از تاثير مثبت يخبندانها براي از بين بردن لارو، شفيره وپوره حشراتي است كه زمستان گذراني خود را در خاك پاي درختان انجام ميدهند و آبياري بسيار موثر و مفيد مي باشد. بدينوسيله با يك هزينه بسيار كم، يك مبارزه بيولوژيكي اساسي در مورد بعضي از آفات انجام ميگيرد.
   2-1- آبياري در طول فصل رويش: بايد براساس برنامه منظم و با دقت صورت گيرد و توصيه ميگردد بفاصله نيم متر يا بيشتر از يقه درخت باشد.
  3-1- دور آبياري: معمولاً براساس سهم و گردش نوبت آب درختان باغ از جمله درخت مورد نظر آبياري ميگرددولي بهتر است كه آبياري بر اساس نياز و  سن درخت صورت گيرد. بايد سعي شود درخت گردوي هرس شده براي توليد پيوندك، بطور منظم هر 10 تا 15روز( بسته به فاصله بارندگيها، خشكيدگي و شرايط محيط) يكبارآبياري گردد مگر زماني كه بارندگي كافي داشته باشيم كه ممكن است آبياري بتعويق انداخته شود. از اواسط ارديبهشت ماه در اكثر مناطق با قطع بارندگيها تا پايان شهريورماه مي بايستي آبياري با دقت بفاصله7 تا 10 روز انجام شود. بخصوص از نيمه دوم خرداد ماه تا آخر شهريور ماه كه هوا گرم ميباشد نبايد در آبياري كوتاهي كرد. البته بايد در نظر داشت آب اضافي بخصوص در فصل گرم درمحوطه ريشه براي مدت زمان طولاني باقي نماند چون باعث پوسيدگي ريشه ها وعامل بروز بيماريهاي مختلف از جمله فيتوفترا و آرملاريا خواهد شد. بنابراين تنظيم فاصله و مقدار آب آبياري با توجه به شرايط خاكي و سن درخت از اهميت زيادي برخوردار است.
2-    كوددهي:
1-2- براي بهره گيري از هرس انجام شده بهتر است نسبت به تقويت درخت براي رشد بهتر و توليد شاخه هاي بيشتر از كودهاي آلي و شيميائي استفاده نمود. البته كودپاشي نوبت اول بهتر است در نيمه دوم اسفندماه و بصورت چال كود داده شود، براي هر درخت با توجه به سن آن و حجم تاج و درصد هرس ميبايستي مقدار كود تغيير كند. چون اكثر مناطق گردوكاري كشور داراي خاكهاي آهكي و pH بالا ميباشد لذا بهتر است كوددهي بشرح زير انجام شود(نوبت اول بصورت چال كود).

درصورت در دسترس بودن كودحيواني حتماً بايد از كود حيواني پوسيده براي پركردن چاله ها استفاده كرد، محل چاله ها در محدوده سايه انداز و با توجه به مقدار كود و سن درخت از 5 تا 10 چاله ميتواند تغيير نمايد.
2-2- كود سرك : در صورت در اختيار بودن آب كافي ميتوان در نيمه دوم ارديبهشت ماه  به هر درخت يك تا دو كيلوگرم كود سولفات آمونيوم بصورت سرك در محدود سايه انداز بصورت نواري داد ولي حتماً بايد سعي شود بعد از آن اضافه كردن كود آبياري انجام شود.

3-    آفات و بيماريها:
1-3- در مورد آفات حتي المقدور بايد سعي شود از مبارزه شيميائي استفاده نشود ولي در صورت لزوم براي بعضي از آفات مثل شته سبز و يا شته خالدار لازم است در صورت طغيان، مبارزه صورت گيرد، البته اين آفت تقريباً در همه جا ديده ميشود ولي انگلها و شكارچيان مناسبي نيز در مناطق مختلف دارد، لذا بهتر است پس از بروز آفت، چند نوبت بازديد بعمل آيد، در صورتيكه تعداد شته سالم روي هر برگچه از 15 تا 20 عدد بيشتر باشد، با نظارت كارشناسان حفظ نباتات به مبارزه با اين آفات اقدام شود.
– آفت مهم ديگري كه مبارزه مكانيكي و شيميايي لازم دارد، لارو پروانه فري ( كرم خراط)  در مناطق كم ارتفاع و همچنين مناطق گرم مي باشد كه لازم است قبل از هرس كاملاً بصورت فيزيكي حذف و دالانهاي روي شاخه هاي اصلي و تنه اصلي بوسيله سم و چسب پيوند پوشانده شوند ، در فصل رشد نيز شاخه هاي جديد را در حدود اواخر خرداد و تيرماه بازديد نموده در صورت مشاهده اولين آثار فعاليت اين آفت آنها را نيز حذف نموده و يك سمپاشي با توصيه كارشناسان حفظ نباتات انجام داد.
– در مورد ساير آفات بخصوص كنه ها بايد از مبارزه تلفيقي و رفع مشكلات محيطي بخصوص گرد وخاك بهره گرفت.

2-3- در مورد بيماريها مخصوصاً بيماري با كتريائي بلايت لازم است در موقع شناسايي و انتخاب درختان، درختان  مقاوم انتخاب شده باشند.
– در بعضي از سالها كه در بهار بارندگي زياد ميباشد، با وجود دقت در مورد مقاومت پايه هاي انتخاب شده ممكن آثار بعضي از بيماريها مثل آنتراگنوز ديده شود در اينصورت حتماً بايد با كارشناسان حفظ نباتات مشاوره لازم انجام شود و در صورت لزوم مبارزه بهر صورتيكه توصيه ميگردد انجام تا پيوندك سالم و عاري از بيماري و آفت به نهالستانها منتقل گردد.

دستور العمل اجرائي چگونگي استحصال پيوندك گردو از درختان نخبه استاني در سراسر كشور
 
1-    تهيه 25-20 عدد گردو از هر درخت براي اندازه گيري وضعيت پوست، وزن كل، وزن مغز، نسبت مغز به وزن كل و اندازه گيري مقدار چربي و پروتئين و …
2-    بررسي توافق في مابين مديريت باغباني استان و صاحب درخت براي هرس، بهتر است اين هرس از پنجاه درصد حجم تاج براي درختان جوان و 30 درصد براي درختان مسن ( بالاتر از 30 سال ) تجاوز ننمايد.
3-    ارزيابي وضعيت نگهداري ومواظبتهاي سال قبل و تدوين دستورالعمل نگهداري بخصوص آبياري و كوددهي براي تضمين رشد پس از هرس.
4-    تهيه يك عكس از سلامت تنه و تاج.
5-    پس از تصميم گيري نهائي براي درصد هرس تاج به منظور توليد پيوندك،  اول  مي بايست شاخه هاي شمالي و شمال شرقي را براي اين كار در نظر گرفت تا حتي المقدور از آفتاب سوختگي تنه و شاخه هاي اصلي جلوگيري شود. پس ازتعيين تعداد شاخه هائيكه بايد هرس گردند در روي هرشاخه  2- 1 متر از طول شاخه در نظر گرفته را سربرداري مينمائيم (بسته به قوي بودن درخت)،  سپس تمام شاخه هاي كوچك را حذف مينمائيم اگر چند شاخه فرعي قوي با قطر بيش از 5/2 سانتيمتر روي شاخه وجود داشت آنرا نيز سربرداري نموده سپس شاخه ها ي ريز را حذف مينمائيم،  تمام محل برشها را با چسب پيوند مي پوشانيم تا از خشكي و حمله قارچ فتيله نارنجي جلوگيري كنيم.
6-    يك يا چند عكس از تاج درخت پس از هرس تهيه شود. تا با در نظر گرفتن رشد شاخه هاي جوان براي توليد پيوندك ، بعداً بتوان درصد هرس تاج را كم يا زياد كرد.
7-    حتماً لازم است كليه شاخه ها و تنه درخت هرس شده و درختان مجاور را بر عليه لارو  پروانه فري( كرم خراط) تيمار كرد.
براي اين كار مي بايست در ابتدا يك عدد سيم را بدرون دالان حفر شده توسط لارو مذكورداخل كرده و سپس يك پنبه آلوده به سم را بوسيله پنس در داخل دالان قرار داده و در نهايت با بستن درب حفره، از معدوم كردن كامل لارو پروانه فري مطمئن شويد (نوع سم با توجه به توصيه مديريت حفظ نباتات انتخاب مي شود).
8-    پس از هرس شاخه ها، كليه شاخه هاي هرس شده در روي زمين بررسي خواهد شد تا تمام سر شاخه هائيكه قابل استفاده براي تامين پيوندك خواهند بود جمع آوري و براي ضدعفوني و بسته بندي نهائي به كارگاه حمل خواهد شد.قبل از حمل و بسته بندي موقت اوليه لازم است شماره درخت كه نشاني كامل را در بردارد روي بسته و كيسه آن نوشته شود.توضيح اينكه قبل از شروع عمل هرس بايد زير درخت از شاخه و چوب كاملاً پاك گردد تا از صحت ، سلامت و خلوص سرشاخه هاي جمع آوري شده مطمئن بود.كليه شاخه هاي درختان هرس شده كه هر كدام بطور جداگانه جمع آوري، اتيكت گذاري و بسته بندي شده براي ضدعفوني و بسته بندي نهائي به كارگاه آورده مي شود وپس از انجام عمليات مذكور، بطور دقيق و صحيح، بسته بندي و اتيكت زني نهائي بسته ها انجام مي شود ( طول شاخه حامل جوانه به اندازه 50-30 سانتي متر مي باشد)و سپس در سردخانه مناسب (سردخانه با درجه حرارت 5-0 درجه و با رطوبت 90-80 درصد) نگهداري مي شوند.
9-    در نهايت پيوندكها پس از فرا رسيدن فصل بهار براي انجام  پيوند خشبي آماده ميباشند.
10-¬ در داخل سردخانه تمام بسته ها بر اساس رقم و براساس مبداء  طوري چيده مي شوند تا انتخاب آنها در زمان تحويل آسان گردد.  براي راحتي كار علاوه بر اتيكت داخل كيسه و روي كيسه،  يك اتيكت كوچك به درب كيسه آويزان مي گردد.
11-¬ پس از بيرون آوردن كيسه يا كيسه ها،  بر اي شروع كار پيوند زدن لازم است كليه شاخه هاي داخل هر كيسه را جداگانه با آب معمولي شستشو داده  و سپس براي مدت حداقل  72-48  ساعت در آب قرار داده  تا شاخه ها آماده پوست دادن شوند،  براي جلوگيري از گنديدگي شاخه ها، لازم است هر 12-6 ساعت يكبار حتماً آب سطلها تعويض گردد، در نهايت اين شاخه ها براي استفاده در روش  پيوند جوانه    ( وصله اي ) آماده ميباشند.
12- در صورتيكه از شاخه هاي جمع آوري شده براي پيوند چوب يا سرشاخه كاري استفاده شود بهتر است پس از خروج از سردخانه  و يك شستشوي ساده بلافاصله مورد استفاده قرار داده شوند.