ازت(N) :به رشد رویشی کمک کرده و در توسعه غده ها نقش دارد . کمبود آن باعث کوتولگی گیاه و کوچک ماندن برگها می شود .
فسفر (P) : مقاومت گیاه را در برابر تنشهای محیطی افزایش داده به تشکیل نشاسته کمک می کند و باعث کاهش آسیب پذیری غده ها در هنگام برداشت مکانیکی و حمل و نقل می شود . در صورت کمبود ، لبه های برگ دچار سوختگی شده و نقاط قهوه ای یا برنزی داخلی غده های به وجود می اید .
پتاسیم (K) : باعث افزایش نشاسته و کیفیت آن می گردد . از سیاه شدن غده ها در مجاورت هوا جلوگیری نموده ، سبب خوش رنگی سیب زمینی می شود . مقاومت گیاه را نسبت به بیماریهای قارچی افزایش می دهد .
منگنز (Mn) :نقش کاتالیزور را بر عهده دارد و به ساخت کلروفیل کمک می کند . در صورت کمبود نقاط مشخص سیاه و قهوه ای روی برگهای جوان ظاهر می شود و عمدتاً با زردی بین رگبرگها همراه است . پوسته بندی غده ضعیف می شود و در هنگام برداشت غده ها آسیب می بیند .
بر (B) : باعث تقسیم سلولهای بافت مریستمی شده و به تشکیل قند و مواد هیدروکربنه کمک می کند و سنتز پروتئین را افزایش داده و مقاومت گیاه را نسبت به سرما و بیماریها زیاد می کند . کمبود بر در سیب زمینی باعث آبکی و بی مزه شدن آن شده و کیفیت را کاهش می دهد . غده ها کوچک مانده و داخل آن قهوه ای می شود . برگها ضخیم شده و حاشیه آنها به سمت بالا پیچیده می شود
روی (zn) : در تشکیل هورمونهای گیاهی نقش داشته و در صورت کمبود برگهای جوان به صورت فنجانی در می آیند که اصطلاحاً به آن بیماری برگ سرخسی گفته می شود و باعث کاهش رشد گیاه و آفت محصول می گردد .