آبسه پستان
آبسه پستان عبارست است از يك ناحيه عفوني شده بافت پستان كه در اثر مبارزه بدن باعفونت ، چرك در آن جمع مي شود، آبسه دربر گيرنده بافت پستان ، نوك پستان ، غدد شيري ، و مجراهاي شيري است .آبسه هاي پستاني ممكن است در هر جايي از بافت پستان يا مجاور غدد پستاني ديده شوند. معمولا سوراخ شدن پوست و متعاقبا ايجاد آبسه در مواردي مورد سوء ظن قرار مي گيرد كه آبسه هاي مشخصي در كارتيه هاي داراي ترشحات كاملا سالم و فاقد علايم ورم پستان مشاهده شود. آبسه هاي با منشاء داخلي مي توانند بصورت ثانويه متعاقب ورم پستان در پستان ايجاد شوند كه بطورمشخص اين نوع آبسه ها در ورم پستانهاي ناشي از Arcanobacterium pyogenes رخ مي دهند. اكثر آبسه هاي پستاني محل باكتريهاي مشخصي از جمله A. pyogenes يا استافيلوكوكوس ها مي‌باشد، اما گاهي اوقات ساير ارگانيسم ها ممكن است در اين موارد دخيل باشند. آبسه ها بصورت محلهاي متورم سفت و گرمي ظاهر مي شوند كه ممكن است بصورت مجزا يا پيوسته به بافت پارانشيم غده پستاني باشند (شكل 8.4). ملامسه محل تورم ممكن است براي گاو مبتلا دردناك باشد، شيركارتيه مبتلا به آبسه معمولا طبيعي است، و آبسه بخوبي در كپسولي قرار گرفته است.
تشخيص
مشاهده علايم فيزيكي براي تشخيص كفايت مي كند، اما معاينه التراسونوگرافي يا آسپيره كردن آبسه ممكن است توصيه شود اگر صاحب دام در مورد تشخيص و درمان صبر و تحمل نداشته باشد. استفاده از معاينه التراسوند در تشخيص و درمان آبسه هاي پستاني ممكن است مفيد باشد چرا كه مواد مواج ممكن است مشاهده شوند، و محل اكثر عروق پوشاننده محل مشخص مي شود كه اين مساله در زمان آسپيره كردن و تخليه آبسه ضروري مي باشد. يك كپسول ضخيم معمولا در اطراف آبسه مشاهده مي شود.
درمان
راهكار محافظه‌كارانه معمولا براي درمان توصيه مي شود كه در نهايت منجر به پاره شدن و تخليه طبيعي آبسه در طي 2 تا 4 هفته مي گردد. اين راهكار، درمان استاندارد آبسه هاي پستاني شده است چرا كه دامپزشكان از باز كردن هر چيزي در پستان ترس دارند به دليل اينكه سيستم خونرساني زياد در تمام پستان وجود دارد. درمان محافظه‌كارانه، شايد هنوز بي‌خطرترين درمان باشد. تنها خطر درمان محافظه‌كارانه، همان حالتي است كه در مورد آبسه هاي درمان نشده در ساير بافتها رخ مي دهد-كه اين خطر، تحريك آنتي ژنيكي مزمني است كه ممكن است زمينه بروز گلومرولونفريت، آميلوئيدوزيس، يا ياكتريمي را فراهم كند و ممكن است باعث بروز اندوكاديت يا ساير بيماريهاي عفوني شود.
بنابراين صاحب گاو اصيل و بارزش ممكن است بر دامپزشك فشار بياورد كه تخليه آبسه را زودتر انجام دهد. همانطور كه قبلا گفته شد استفاده از التراسوند و آسپيره كردن آبسه قبل از تخليه آن توصيه مي شود. متعاقب تخليه طبيعي يا جراحي آبسه، حفره آبسه بايستي بصورت روزانه توسط آنتي سپتيكهاي رقيق يا سالين شستشو داده شود، و سوراخ تخليه آبسه نيز بايستي باز نگه داشته شود، بسته شدن زودهنگام آبسه اجازه شكل گيري دوباره آن را مي‌دهد. معمولا درمان آنتي‌بيوتيكي لازم نيست.
