بیماری آنتراکنوز انگور

بیماری آنتراکنوز انگور (Grape anthracnose)

بیماری آنتراکنوز مو یکی دیگر از بیماری های این گیاه می باشد. لکه های مشخصی روی دانه های انگور ایجاد می نماید که به همین جهت به آن پوسیدگی چشم پرنده ای (Bird’s eye rot) نیز گفته می شود. مدرکی از پلینی (Pliny)در دست است که این بیماری در قرن اول در ایتالیا شیوع داشته است.در فرانسه در یک کلکسیون بیماری های گیاهی ,نمونه ای از این بیماری وجود دارد که در سال 1839 جمع آوری شده است.از سال 1900 مطالعاتی توسط کارشناسان آمریکا و اروپا انجام گردید که بیشتر مطالعات انجام شده مربوط به ویالا (Viala) و پاکوتت (Pacottet) در فرانسه می باشد که در سال های 1904 و 1906 منتشر گردیده است.این بیماری در آمریکا شیوع دارد , ولی واریته کونکورد (Concord) که در بیش تر نواحی کاشته می شود مقاومت کاملی در برابر این بیماری داشته و به ندرت به آن صدمه وارد می شود .این بیماری علاوه بر اروپا و آمریکا در جنوب آفریقا ,استرالیا و زلاند جدید نیز شیوع دارد.

علائم بیماری آنتراکنوز انگور:

بیماری آنتراکنوز مو (Grape anthracnose) به تمام قسمت های هوایی و جوان مو صدمه می زند.روی قسمت های سبز گیاه در وهله اول لکه های قهوه ای رنگ کمی گود که از حاشیه برآمده تیره ای احاطه شده به وجود آمده و رشد می کند.این قسمت ها با تمام برگ های مبتلا خشک شده و سوخته به نظر می آید,همچنین روی جوانه های پیرتر بیماری به قسمت های داخلی پیش رفته چوب را خراب کرده و جوانه ها به زودی خشک می شود.

شکل خارجی لکه ها روی ساقه هاس جوان بیضی و در طول محور ساقه کشیده اند.بالاخره رشد این لکه ها به وسیله طبقه ی چوب پنبه ای محدود می شود.اغلب از آنجایی که قسمت های مبتلا قادر نیستند رشد طبیعی خود را ادامه دهند در اثر رشد و نمو قسمت های سالم ساقه ها شکل طبیعی خود را از دست می دهند. همچنین روی دمبرگ ها و پیچک های مو زخم هایی شبیه لکه های فوق دیده می شود. روی برگ ها لکه ها در مرحله ی اول شباهت زیادی به لکه های روی جوانه ها داشته ولی به زودی بیماری تمام ضخامت برگ را فرا می گیرد.لکه ها روی برگ مدور بوده و در صورتی که برگ خیلی جوان باشد قسمت های مختلف شکل طبیعی خود را از دست می دهند.روی حبه ها بیماری به شکل لکه های گرد قهوه ای رنگی که از حاشیه تیره ای احاطه شده ظاهر می شوند و اغلب ممکن است چند لکه باهم ارتباط پیدا کرده لکه ی بزرگ نامنظمی را به وجود بیاورند.خسارت بیماری حبه ها اغلب منحصر به تولید این لکه ها روی پوست بوده و قسمت های داخلی حبه رشد طبیعی خود را کرده و سالم می ماند.تخمدان های جوان هم قبل از اینکه گل ها کامل شوند ممکن است آلوده گردند.

عامل بیماری آنتراکنوز مو :

عامل بیماری قارچی است به نام Gloeosporium ampelophagum ,کنیدی های قارچ عامل یبیماری تک سلولی ,بی رنگ,تخم مرغی یا کشیده و به اندازه 3-2*6-5 میکرون می باشد.کنیدی ها در تمام دوره فصل رویشی به استثنای هنگامی که هوا بسیار مرطوب است تشکیل می شود.مرحله ی جنسی قارچ را در بهار در داخل شانگرهایی که روی شاخه های بریده و افتاده وجود دارند می توان پیدا کرد.آسکوکارپ ها کوچک و به صورت اندام های سیاه بوده که آسکها را در خود فرا گرفته اند .آسکوسپورها بی رنگ,دارای سه جدار عرضی و 4/5-4*16-15 میکرون اندازه دارد.

مبارزه :

در مناطقی که احتمال شیوع بیماری آنتراکنوز انگور می رود بایستی اقدام به کاشت واریته های مقاوم مو نمود.بنابر گزارشات موجود واریته های آمریکایی کنکورد (Conord, Delaware,Moore’s Early,Niagara) در مقابل آنتراکنوز مقاوم در حالی که واریته های Campbell Early,Catavaba,Norton,Diamond,Champion حساس هستند.از بین واریته های مقاوم نیز واریته Concord بیش از همه مقاوم و خیلی به ندرت ممکن است مبتلا به آنتراکنوز شود.در بعضی از مناطق دیگر جهان نیز گزارشاتی در این مورد انجام گرفته است.مثلا ً از آفریقای جنوبی گزارش شده که واریته های Muscadel, Sultana و Walthan cross بسیار حساس می باشد,در صورتی که واریته های Ferdinand de lesseps و Golden Queen مقاوم هستند و واریته های Raisin blanc,Stein,Gros Colman خیلی به ندرت ممکن است مبتلا به آنتراکنوز شوند.در شیلی واریته Negra pais که حدود 90 درصد موستان ها را تشکیل می دهد در مقابل آنتراکنوز بسیار حساس است.سم پاشی علیه بیماری Grape anthracnose در دو نوبت زمستان و بهار صورت می گیرد.در زمستان قبل از باز شدن جوانه ها با محلول سولفات مس (5 کیلوگرم در صد لیتر آب) پایه های مو را سم پاشی می نمایند و سم پاشی بهاره پس از آنکه ساقه های جوان طولشان به 20-25 سانتیمتر رسید انجام می گیرد. سم پاشی هایی که معمولا ً علیه سایر بیماریهای مو انجام می شود,روی آنتراکنوز نیز موثر واقع می گردد.تعداد سم پاشی در بهار بستگی به شرایط جوی و شدت بیماری دارد.